เคยไหม

คุณเคยร้องไห้ในร้านกาแฟ บนรถตู้สาธารณะ โดยไม่อายใครไหม (ร้องแบบไม่มีเสียงและหันหน้าเข้าฝาผนัง) จริงๆก็อาย ถึงร้องแบบไม่มีเสียงเพราะไม่อยากเป็นจุดสนใจ แต่ตอนนั้นมันไม่ไหวใครจะมองยังไงก็ปล่อยเขา เรารู้ว่าเราจะผ่านตรงนี้ไปได้ยังไง ก็แค่เข้มแข็งเหมือนที่แล้วๆมายังไงล่ะ แต่คุณเบื่อไหมกับการต้องเจอปัญหามาตลอดโดยคุณต้องแก้มันด้วยตัวคนเดียวทุกครั้ง กำลังใจที่ไหนก็ได้แค่กำลังใจ คนที่แก้ปัญหาก็คือตัวคุณเอง มันเลยทำให้เราเป็นคนเย็นชาในบางเรื่อง มันเลยกลายเป็นนิสัยพักหลังๆชอบทำอะไรคนเดียวมาตลอด แต่ก็แอบน้อยใจ ทำไมไม่มีคนข้างๆเราที่ช่วยเราได้บ้าง เราเหนื่อย เราท้อ
edit:แก้คำผิด