เรื่องที่จะเล่านี้ไม่ได้มีความน่ากลัว สยองขวัญเขย่าประสาท แต่อยากเล่ามุมมองที่เราได้เจอมาในต่างแดน
ความรู้สึกสัมผัสที่แปลกใหม่ต้องขออภัยหากไม่ได้น่ากลัว และอาจดูยืดยาวไปบ้าง
เมื่อไม่นานมานี้ เราได้มีโอกาสเดินทางไปทำธุระที่ประเทศหนึ่งระยะสั้น ๆ และได้รับความช่วยเหลือเรื่องที่พักอาศัย
จากเพื่อนสนิทของพ่อซึ่งเปิดร้านอาหารไทยอยู่ในเมืองนี้ ขอแทนชื่อเพื่อนพ่อว่า "แม่นำ" แม่นำเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว
มาจากภาคเหนือของประเทศไทย สู้ดิ้นรนอยู่ต่างแดนจนกระทั่งสามารถเปิดร้านอาหารไทยและมีชื่อเสียงติด 1 ใน 5
ของการทำรีวิวร้านอาหารไทยในเมืองนี้ เมื่อเราเดินทางมาถึงเมืองเล็ก ๆ อยู่ท่ามกลางเกาะที่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์
ทางทะเล เมืองที่เงียบไม่มีอะไรหวือหวา หากคนไทยอยากฝึกภาษา เมืองนี้ช่วยคุณได้ เพราะคนไทยน้อยมาก
ซึ่งจะทำให้คุณได้ใช้ภาษาอังกฤษไปโดยปริยาย
แม่นำมีบ้าน 2 หลัง อยู่ห่างจากร้านอาหารไม่ไกลนัก หลังร้านอาหารมีภูเขาชื่อดังของเมืองที่ผู้คนมักใช้เป็นที่ปีนเขา
หรือออกกำลังกายเพื่อขึ้นไปยังจุดชมวิว เมื่อเราไปถึง แม่นำได้ให้กุญแจบ้านเรามาหนึ่งหลังพร้อมบอกให้เราอยู่ที่นี่
และหากมาครั้งต่อไปก็ถือซะว่าบ้านหลังนี้เป็นสิทธิ์ของเรา โดยจ่ายแค่น้ำค่าไฟอย่างเดียวก็พอ ขอเล่าลักษณะบ้าน
บ้านหลังไม่ใหญ่ชั้นเดียวยกพื้น ส่วนชั้นล่างมีไม้ระแนงตีรอบบ้าน 3 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ 1 ห้องครัง ซึ่งปกติปล่อยไว้
ให้คนเช่า และที่สำคัญรอบบ้านไม่มีรั้วใด ๆ เลย แต่กลับมีบันไดให้ขึ้นบ้านอยู่นอกตัวบ้านนี่สิ แม่นำบอกว่าไม่ต้องห่วง
เรื่องความปลอดภัย กฎหมายที่นี่เขาแรง... สภาพภายนอกดูไม่ค่อยสวยเท่าไหร่แต่ภายในสะอาดใช้ได้เลย อย่างที่บอก
ว่ารอบบ้านไม่มีรั้ว จอดรถริมถนนก็เดินผ่านสนามหญ้ารก ๆ ถึงบันได้บ้านได้เลย
เมื่อเก็บกระเป๋าเสร็จแล้ว แม่นำได้ให้กุญแจเราอีกดอก คือกุญแจจักรยาน เอาไว้สำหรับปั่นจากบ้านไปที่ร้านหรือไปหา
แม่นำที่บ้านห่างออกไปอีกบล๊อค จากนั้นแม่นำจึงเดินทางกลับ ทิ้งไว้แต่เพียงความอ้างว้างที่เราต้องเผชิญในต่างถิ่น
เราน้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อยเพราะรู้สึกเหมือนตัวคนเดียว ทั้งที่มาแค่ไม่กี่วันก็กลับ แต่นึกภาพในอนาคตที่จะต้องมาอยู่ที่นี่
และอยู่บ้านหลังนี้คนเดียวก็คงเหงาไม่ใช่น้อย เราจึงตัดสินใจขจัดความเหงานี้ออกไปด้วยการออกไปปั่นจักรยานถ่ายรูป
จนตะวันใกล้ตกดินแล้วกลับเข้าบ้าน วิ่งขึ้นบันไดเตรียมหากุญแจเปิดลูกบิดเข้าห้อง เอ๊ะ! ถุงอะไรแขวนที่ประตู รีบเปิด
ถุงดูข้างในเป็นขนมปังชิ้นโตกับไก่ทอด แม่นำต้องเอามาให้แน่ ๆ ว่าแล้วเรารีบคว้าเข้าบ้าน อาบน้ำกินแล้วเข้านอน.
ป้าจูลี่ (คิดชื่อเรื่องไม่ออก เอาเป็นชื่อนี้ไปก่อนละกัน)
ความรู้สึกสัมผัสที่แปลกใหม่ต้องขออภัยหากไม่ได้น่ากลัว และอาจดูยืดยาวไปบ้าง
เมื่อไม่นานมานี้ เราได้มีโอกาสเดินทางไปทำธุระที่ประเทศหนึ่งระยะสั้น ๆ และได้รับความช่วยเหลือเรื่องที่พักอาศัย
จากเพื่อนสนิทของพ่อซึ่งเปิดร้านอาหารไทยอยู่ในเมืองนี้ ขอแทนชื่อเพื่อนพ่อว่า "แม่นำ" แม่นำเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว
มาจากภาคเหนือของประเทศไทย สู้ดิ้นรนอยู่ต่างแดนจนกระทั่งสามารถเปิดร้านอาหารไทยและมีชื่อเสียงติด 1 ใน 5
ของการทำรีวิวร้านอาหารไทยในเมืองนี้ เมื่อเราเดินทางมาถึงเมืองเล็ก ๆ อยู่ท่ามกลางเกาะที่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์
ทางทะเล เมืองที่เงียบไม่มีอะไรหวือหวา หากคนไทยอยากฝึกภาษา เมืองนี้ช่วยคุณได้ เพราะคนไทยน้อยมาก
ซึ่งจะทำให้คุณได้ใช้ภาษาอังกฤษไปโดยปริยาย
แม่นำมีบ้าน 2 หลัง อยู่ห่างจากร้านอาหารไม่ไกลนัก หลังร้านอาหารมีภูเขาชื่อดังของเมืองที่ผู้คนมักใช้เป็นที่ปีนเขา
หรือออกกำลังกายเพื่อขึ้นไปยังจุดชมวิว เมื่อเราไปถึง แม่นำได้ให้กุญแจบ้านเรามาหนึ่งหลังพร้อมบอกให้เราอยู่ที่นี่
และหากมาครั้งต่อไปก็ถือซะว่าบ้านหลังนี้เป็นสิทธิ์ของเรา โดยจ่ายแค่น้ำค่าไฟอย่างเดียวก็พอ ขอเล่าลักษณะบ้าน
บ้านหลังไม่ใหญ่ชั้นเดียวยกพื้น ส่วนชั้นล่างมีไม้ระแนงตีรอบบ้าน 3 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ 1 ห้องครัง ซึ่งปกติปล่อยไว้
ให้คนเช่า และที่สำคัญรอบบ้านไม่มีรั้วใด ๆ เลย แต่กลับมีบันไดให้ขึ้นบ้านอยู่นอกตัวบ้านนี่สิ แม่นำบอกว่าไม่ต้องห่วง
เรื่องความปลอดภัย กฎหมายที่นี่เขาแรง... สภาพภายนอกดูไม่ค่อยสวยเท่าไหร่แต่ภายในสะอาดใช้ได้เลย อย่างที่บอก
ว่ารอบบ้านไม่มีรั้ว จอดรถริมถนนก็เดินผ่านสนามหญ้ารก ๆ ถึงบันได้บ้านได้เลย
เมื่อเก็บกระเป๋าเสร็จแล้ว แม่นำได้ให้กุญแจเราอีกดอก คือกุญแจจักรยาน เอาไว้สำหรับปั่นจากบ้านไปที่ร้านหรือไปหา
แม่นำที่บ้านห่างออกไปอีกบล๊อค จากนั้นแม่นำจึงเดินทางกลับ ทิ้งไว้แต่เพียงความอ้างว้างที่เราต้องเผชิญในต่างถิ่น
เราน้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อยเพราะรู้สึกเหมือนตัวคนเดียว ทั้งที่มาแค่ไม่กี่วันก็กลับ แต่นึกภาพในอนาคตที่จะต้องมาอยู่ที่นี่
และอยู่บ้านหลังนี้คนเดียวก็คงเหงาไม่ใช่น้อย เราจึงตัดสินใจขจัดความเหงานี้ออกไปด้วยการออกไปปั่นจักรยานถ่ายรูป
จนตะวันใกล้ตกดินแล้วกลับเข้าบ้าน วิ่งขึ้นบันไดเตรียมหากุญแจเปิดลูกบิดเข้าห้อง เอ๊ะ! ถุงอะไรแขวนที่ประตู รีบเปิด
ถุงดูข้างในเป็นขนมปังชิ้นโตกับไก่ทอด แม่นำต้องเอามาให้แน่ ๆ ว่าแล้วเรารีบคว้าเข้าบ้าน อาบน้ำกินแล้วเข้านอน.