สังคมไร้เงินสด ประเทศไทยพร้อมแค่ไหน คุณกล้าใช้บริการมั้ย

ตอนนี้เราอยู่จีน ออกไปไหนมาไหนแทบไม่ต้องพกเงินสดเลย
จ่ายผ่านแอพฯมือถือตลอด รวดเร็วทันใจ
ขนาดร้านรถเข็นริมทางที่มีอาแปะอาม่าเป็นคนขาย ซื้อของไม่กี่หยวนก็จ่ายผ่านแอพฯได้
ไม่ต้องกลัวหาตังค์ทอนไม่ได้ ไม่ต้องกลัวถูกปล้นเงินสด ตรวจสอบเงินได้ว่าออกจากบัญชีไหนเข้าบัญชีไหน

แล้วเวลาจ่ายตังค์ผ่านแอพฯ (หรือรูดบัตรฯก็ตาม) เราต้องกดรหัสผ่าน6ตัวทุกครั้งก่อนจ่าย ซึ่งก็เซฟได้ระดับนึง ว่าถ้าเราทำบัตรหายหรือโทรศัพท์หาย คนอื่นเก็บได้ก็เอาไปใช้ไม่ได้

หรือจะเอาบาร์โคดในมือถือของเรายื่นให้แม่ค้าสแกนก็ได้ แบบนี้ไม่ต้องกดรหัสเลย รวดเร็วขึ้นไปอีก แต่หน้าบาร์โคดจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ(หรือจะกดเปลี่ยนเองก็ได้) ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะแอบเอาบาร์โคดเราไปจ่ายต่อ
เราค่อนข้างมั่นใจกับการรักษาความปลอดภัยทางการเงินของเขา
แล้วเน็ตจีนก็เร็วและค่อนข้างเสถียร
(เอ้ะ นี่เราอวยจีนมากไปมั้ย เอาเป็นว่าเรื่องนี้เราว่าจีนทำได้ดีอ่ะ)

เรากลับไทยปีละแค่ไม่กี่ครั้ง ครั้งละไม่นาน
เลยไม่รู้ว่าตอนนี้ไทยไปถึงไหนแล้ว แต่เห็นข่าวว่าเริ่มมีแนวคิดสังคมไร้เงินสดแล้ว
ถ้าทำได้จริง เราว่าก็ดีนะคะ มันสะดวกดี และน่าจะสะดวกตอนตรวจสอบภาษีด้วย
แต่เอาจริงๆ เรายังไม่มั่นใจเรื่องความปลอดภัยของการใช้เงินออนไลน์ในไทยอ่ะค่ะ

อย่างตอนไปซื้อของในไทย เรายังคงใช้เงินสดซะส่วนใหญ่ มีรูดบัตรบ้าง แต่ไม่เคยจ่ายผ่านแอพฯเลย
อย่างตอนรูดบัตรที่ไทยคือ รูดปื้ด เซ็นชื่อเหยเกแค่ไหนก็ผ่าน ไม่ต้องกดรหัสอะไรเลย
เราเลยรู้สึกว่า มันอันตรายมากเลยถ้าบัตรเราหาย แล้วคนอื่นเอาไปใช้
ก็เลยคิดเลยไปว่าแล้วถ้าเป็นแอพฯจะปลอดภัยแค่ไหนหว่า
แล้วต้องแยกใช้แอพฯของแต่ละธนาคารมั้ย(อยากได้แอพฯเดียวที่ผูกบัตรธนาคารอะไรก็ได้ค่ะ)

เราไม่มีความรู้เชิงลึกด้านนี้นะคะ คิดในมุมผู้ใช้บริการอย่างเดียวจริงๆ
เพื่อนๆล่ะคะ คิดว่าไทยพร้อมรึยัง และคุณกล้าใช้บริการมั้ย
หรือใครมีข้อมูลด้านนี้เอามาแชร์กันได้นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ

*********************
เราสรุปความเห็นของทุกคนคร่าวๆไว้ที่ความเห็น 127 ขอยกมาไว้ตรงนี้ด้วยเลยแล้วกันนะคะ เผื่อใครขี้เกียจเลื่อนไปอ่านข้างล่าง

ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะที่มาร่วมแสดงความคิดเห็น
เราได้ความรู้และได้มุมมองในเรื่องนี้เพิ่มขึ้นเยอะเลย (บางมุมก็ได้เข้าใจตัวเองเพิ่มขึ้นด้วย)
จากที่อ่านความเห็นมา เราขอสรุปเองคร่าวๆดังนี้นะคะ

1.ยังมีคนเข้าใจคำว่าสังคมไร้เงินสดไม่ตรงกับเรา
- บางคนคิดว่า เงินสดจะหายไปจากสังคมเลย แล้วเราจะทำไงกันดีละเนี่ย
ตรงนี้ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ เงินสดยังใช้ได้ปกติเหมือนเดิม สะดวกแบบไหนก็ใช้แบบนั้น ไม่มีการบังคับ
- บางคนคิดว่า มันเป็นสังคมแบบที่ไม่ต้องใช้เงินเลย เอ่อ.. มันก็แค่เปลี่ยนวิธีการจ่ายเงินอ่ะค่ะ แต่คุณยังต้องมีเงินในกระเป๋าเองนะคะ
(บางคนก็เข้าใจถูกแล้ว แต่ตกอยู่ในภาวะ"ไร้เงินสด"แบบจำยอม 555)

เราว่ามันก็คงเป็นไปตามธรรมชาติของมันอะค่ะ ระบบไหนดีก็เติบโต ระบบไหนไม่ดีก็จะค่อยๆหายไป
มันไม่ใช่การมาแทนที่กันในทันที ไม่มีระบบไหนหายไป แต่แค่เพิ่มตัวเลือกมาอีกหนึ่งช่องทาง แล้วใช้ควบคู่กันไป
ช่วงเริ่มใหม่ๆคงยังไม่มีอะไรดีร้อยเปอร์เซ็นต์ ก็ต้องปรับปรุงแก้ไขกันไป


2.ขอแบ่งคนตอบเป็นสองกลุ่มคือกล้าใช้กับไม่กล้าใช้

2.1กลุ่มคนที่กล้าใช้
-มีการใช้จ่ายแบบไร้เงินสดอยู่บ้างแล้ว พร้อมปรับตัว อยากลองของใหม่ๆ
-รู้สึกสะดวก
-เห็นประโยชน์จากการใช้ระบบไร้เงินสด เช่น มีส่วนลด บันทึกการใช้จ่ายแบบเรียลไทม์ เป็นต้น

2.2กลุ่มคนที่ไม่กล้าใช้หรือจะไม่ใช้เด็ดขาด
-กลัวความเปลี่ยนแปลง
**แสดงออกในรูปแบบของความกังวล อยากลองแต่ก็กล้าๆกลัวๆ ขอดูลาดเลาก่อน(ส่วนใหญ่เป็นแบบนี้ เราก็อยู่ในกลุ่มนี้)
**ปฏิเสธหัวชนฝา เกรี้ยวกราด (ความจริงมันก็มีพื้นฐานมาจากความกังวลนั่นแหละ)
-กลัวเรื่องมาตรการความปลอดภัยทางการเงิน และการแก้ไขปัญหาที่ล่าช้าของธนาคาร เมื่อเกิดปัญหาก็ปัดความรับผิดชอบมาที่ผู้ใช้(เราก็กังวลข้อนี้ มีข่าวให้เห็นบ๊อยบ่อย)
-กลัวโดนล้วงข้อมูลส่วนตัวจากการจับจ่ายใช้สอย (ข้อนี้เข้าใจได้)
-กลัวการจ่ายภาษี (เลี่ยงภาษีเท่ากับทุจริตนะคะ ข้อนี้ก็แบ่งย่อยเป็นสองกลุ่ม)
**จ่ายเงินสดแบบเดิมได้รับเงินเต็มๆ จ่ายออนไลน์แบบนี้เขาก็รู้หมดสิว่าเรามีรายได้เท่าไหร่ แล้วจะเลี่ยงภาษียังไง
**หูย อย่าไปตกเป็นเหยื่อไอ้พวกนักการเมืองขี้โกง มันจะเอาภาษีเราไปถลุง(อย่าแก้ปัญหาการทุจริตด้วยการทุจริตสิคะ)
-กลัวระบบเน็ตไม่ดี เน็ตล่มจะทำยังไง (ถึงตอนนั้นค่ายเน็ตคงพัฒนาตัวเองเพื่อตอบสนองลูกค้าแหละค่ะ)
-กลัวต้องเสียค่าธรรมเนียมเพิ่มเติม (ไม่ฟรีเราก็ไม่ใช้จ้า)
-ต้องเสียค่าเน็ตเพิ่มเพื่อใช้บริการ (สำหรับคนที่ใช้เป็นประจำคงไม่ใช่ปัญหา ถึงตอนนั้นอาจจะมีโปรฯมารองรับโดยเฉพาะด้วย)
-ระบบยังไม่ทั่วถึง ร้านค้าเล็กๆยังไม่มีให้ใช้(มันก็เกิดจากคนยังไม่กล้าใช้นั่นแล)
-อยู่แบบเดิมก็ดีอยู่แล้ว จะไปเลียนแบบต่างประเทศเขาทำไมห๊า
-ว่างนักหรือไง ปัญหาอื่นมีเยอะแยะ ไปแก้ปัญหาอื่นให้ได้ก่อนเซ่
(เอ่อ.. เราจะพยายามไม่ใช้อารมณ์ในการโต้ตอบหรือแสดงความคิดเห็นนะคะ แต่ใครจะใช้ก็เข้าใจได้ว่ามันอัดอั้น ตราบใดที่ไม่หยาบคายก็ไม่ว่ากันค่ะ)

ปล.อาจจะยังมีตกหล่น ถ้านึกได้จะมาเพิ่มทีหลังนะคะ