สวัสดีค่ะ เราเป็นนักเรียนม.ปลายคนนึ่ง เรารู้สึกว่าเรามีปัญหาหลายเรื่อง ไม่ว่าจะเรื่องการเรียนของเรา แต่เราคิดว่า เรื่องนี้น่าจะเป็นปัญหาที่ใหญ่ของเราเล้ว มันเป็นเรื่องอารมณ์ของเรา กับทัศนคติกับอาจารย์ที่มันไม่ค่อยจะดีซักเท่าไหร่ เราคิดว่าเราเป็นคนที่เวลาเราหงุดหงิดเราจะแสดงมันออกอย่างชัดเจน ถึงแม้เราจะพยายามทำเหมือนไม่รู้สึก ไม่รู้ ไม่เห็น เเต่ สีหน้าของเราก็แสดงออกว่าเราหงุดหงิด เรารู้สึกว่าเรามีปัญหากับอาจารย์คนหนึ่งมากเป็นพิเศษ เค้าเป็นอาจารย์ประจำชั้นของเราเอง ตอนเเรกเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เราก็เคารพเค้าเหมือนที่นักเรียนทำกับอาจารย์ แต่มีเหตุการณ์หลายอย่างแล้วก็เหตุผลหลายเหตุผลที่เรารู้สึกว่าเราไม่ชอบเค้า เราจะยกมาบางอย่างนะ เราว่าเหตุผลนี้น่าจะสมควรที่จะบอกที่สุด คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ห้องเราได้รับงานมาอย่างนึง มันเป็นงานเกี่ยวกับการแสดง แล้วก็แข็งกับเพื่อนๆห้องอื่นด้วย อาจารย์เค้าพูดมาคำนึงว่า " คนที่แสดงจะได้คะแนนเยอะนะ แต่คนที่ทำพวกฉากอะไรพวกนี้ก็จะได้คะแนนน้อยๆหน่อย " แต่มันค่อนข้างจะขัดกับความคิดของเรา เราคิดว่าหน้าที่ไหนมันก็สำคัญมันควรจะได้คะแนนเท่ากันอะไรประมาณนี้ แต่เราทุกคนในห้องก็ช่วยกันทำ ถึงจะไม่ชอบความคิดนี่ซักเท่าไหร่แต่มันเป็นคะแนนก็เลยทำไป แล้วงานนี้ก็ออกมาค่อนข้างดีมาก อาจารย์ก็เลยให้ทุกคนเท่ากัน ซึ่งเราก็รู้สึกว่าโอเคมันก็ดี แต่เรารู้สึกกับคำที่อ.เค้าพูดตอนเเรกไปแล้วเราก็เลยไม่ได้โอเคซักเท่าไหร่ แล้วก็เรื่องที่อ.เค้าจะชอบเด็กที่เรียนเก่งมากกว่า แต่เรื่องนี้มันก็ไม่ค่อยจะเป็นปัญหากับเราซักเท่าไหร่เพราะมันเป็นเรื่องธรรมดาที่เค้าจะชอบ แต่บางครั้งเราก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยจะแฟร์ ในบางเวลา นั้นเป็นเรื่องที่เราไม่ชอบเค้า แต่มันมีไม่กี่วันมานี้ เราส่งงานไปพร้อมกับเพื่อนของเรา แล้วเค้าก็บอกว่าของเราไม่มี ซึ่งมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้ เค้าบอกว่าให้เราไปหาเค้าเพื่อให้เค้าดูงานอีกที ตอนเเรกเราไปหาเค้า เค้าก็ไม่อยู่ ตอนที่ 2 เราไปหาเค้าอ. เค้าอยู่แต่เค้ากินข้าวอยู่เราเลยเข้าไปบอกเค้า ประมาณว่า เราส่งงานนี้แล้วนะ เราส่งพร้อมเพื่อนเราเลย อ.ตรวจให้ใหม่ได้มั้ย แต่อ.เค้าก็พูดมาว่า เธอไม่เห็นหรอว่าชั้นทำอะไรอยู่ ด้วยน้ำเสียงค่อนข้างจิกๆนิดหน่อย เราก็รู้สึกว่า อ่าว อ. เค้าก็ไม่ค่อยชอบเราเหมือนกันนี่หว่า เราก็ขำๆ ปนหงุดหงิดนิดหน่อย แต่ก็ไม่แปลกที่เค้าจะพูดอย่างงั้น แล้วครั้งที่3 เราไปหาเค้า เค้าไม่อยู่ แล้วก็มีเวลานึงตอนนั้นเราไม่ได้ไปหาเค้า เค้ามาดูความเรียบร้อยของห้องซึ่งปกติเค้าไม่ค่อยจะมา เราคิดว่าเค้ามาเพราะห้องเราจะมีงานบางอย่างที่เค้าต้องรับผิดชอบ และ มันไม่ใช่คาบเรียนเราก็เลยนอนเพราะช่วงนี้จะสอบปลายแล้ว งานก็เลยเยอะ สอบก็เยอะ เราก็กำลังนอนอย่างสบายใจเลย เค้าก็บอกว่า งานเธอก็ไม่ได้ส่ง เราก็ลุกขึ้นบอกกับไปว่า ก็ไปหาอ.เมื่อวานแล้ว ซึ่งเราก็ไปหาเค้ามาเมื่อวานแล้วจริงๆ มันก็เลยทำให้เรารู้สึกหงุดหงิด ประมาณว่าอะไรนักหนาวะ แล้วเพื่อนเราก็เลยไปถามว่าส่งยังไง อ. เค้าก็ถอนหายใจ แล้วบอกว่าก็เธอไม่ฟังไงบอกไปแล้วว่าให้ส่งตัวต่อตัว เพื่อนก็มาบอกเรา เราหงุดหงิดมากๆ เพราะเค้าค่อนข้างจะเยอะกับเรา แล้วสุดท้ายเราก็ไปหาเค้า เค้าก็พูดประมาณว่าเราไม่ส่งอะไรซักอย่าง ซึ่งเราส่งทุกครั้งที่เค้าสั่ง เราก็เลยตอบไปว่า " อาจารย์ก็ดูสิคะ " ด้วยน้ำเสียงที่ห้วนๆ แต่มันเป็นคำพูดที่ดีที่สุดแล้วในตอนนั้น เพราะตอนนั้นอารมณ์ของเรามันกลั้นไมาค่อยจะอยู่แล้ว แต่หลังจากนั้นเรารู้สึกว่าเราไม่ควรพูดอย่างงั้น เพราะด้วยความที่เค้าเป็นผู้ใหญ่ แต่ถ้าให้เราไปขอโทษเค้ามันก็ไม่ใช่เรื่อง เราคิดมาหลายวันแล้ว ว่าเราจะเปลี่ยนนิสัยแบบนี้ยังไง กับทัศนคติที่จะเคารพคนก็ต่อเมื่อเค้ามีพฤติกรรมหรือการกระทำที่เรารู้สึกว่ามันหน้าเคารพ เพราะตอนแรกเราก็เคารพอ. คนนี่ปกติ แต่เราก็คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดี ช่วยเราหน่อยนะ เราพยายามคิดแล้วแต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงอยู่ดี เราก็ไม่ค่อยอยากจะบอกพ่อกัยแม่เท่าไหร่ เพราะไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่าลูกของเค้ามีปัญหาเรื่องแบบนี้
ขอบคุณไว้ล่วงหน้าด้วยค่ะ
เราไม่ได้ตั้งใจจะพูดถึงครูในทางที่ไม่ดีนะคะ แต่เราอยากให้คนอื่นรู้ถึงปัญหาของเราจริงๆ
ถ้าผิดพลาด หรือทำให้ใครเดือดร้อนเราขอโทษนะคะ เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
เรามีปัญหากับอาจาย์ ทำไงดีคะ??
ขอบคุณไว้ล่วงหน้าด้วยค่ะ
เราไม่ได้ตั้งใจจะพูดถึงครูในทางที่ไม่ดีนะคะ แต่เราอยากให้คนอื่นรู้ถึงปัญหาของเราจริงๆ
ถ้าผิดพลาด หรือทำให้ใครเดือดร้อนเราขอโทษนะคะ เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ