ผมคบกับแฟนมาจะ4ปีแล้วช่วงหลังมานี้มีแต่เรื่องเครียดให้ปวดหัวอยู่ตลอดๆเลยเค้าเป็นคนที่ไม่ตัดสินใจอะไรอารมณ์เหมือนผ่านไปวันๆจากมุมมองผมเราไม่สามารถเดาอะไรจากตัวเค้าได้เลย ผมคิดมาหลายครั้งอยากจะเลิกอยากใช้ชีวิตคนเดียว ดีกว่า แต่อดสงสารเค้า ทิ้งเค้าไม่ได้ เค้าไม่มีที่พึ่ง หรือใครให้ปรึกษาเลย ต่างจากผมมีเพื่อน พ่อ แม่ ให้คำปรึกษา ตลอด เค้าเฉยจนบางทีมันน่ารำคาญ โดยส่วนตัวผมเป็นคนคิดเร็วทำเร็วไม่หยุดนิ่ง ทุกๆอย่างต้องเป็นไปตามที่ต้องการเสมอๆสำหรับการทำงานนะครับ แต่ชีวิตจริงความรัก เรื่องรอบตัวไม่เป็นอย่างนั้น แต่สำหรับตัวแฟนผมเค้าเหมอลอย ไม่ตัดสินใจไม่ทำอะไร เลย และยิ่งช่วงนี้เค้าเปลี่ยนงานหลายงานเรื่องเงินก็มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการใช้ชีวิต ของทุกคนถูกไหม ผมไม่ได้เรียกร้องหรือน้องการให้เค้าหาเงินมาใช้คืน แค่อยากให้เค้าคำนึงการใช้การประมาณแค่นั้น วันๆนึงมีมาก็หมดไป จริงไหม ผมอยากจะทิ้งภาระทิ้งเค้าไว้ แล้วกลับไปอยู่บ้านพ่อเพื่อช่วยงานที่บ้านพ่อยังจะดีกว่า ปัญหาอันนี้คนที่บ้านผมรู้แต่แค่ผมรอเวลาเค้าตั้งตัวได้ แต่บางทีมันก็เกินที่จะต้องมานั่งรอคนคนนึงที่ไม่รู้จะมั่นคงหรือป่าว ใช่.. อาจจะจริงแรกคบกันสุขทุกผ่านมาได้ แต่ความอดทนอดกลั่นบวกกับการเจออะไรซ้ำๆเรื่อยๆมันก็ยากที่จะแก้ ผมทำงานเงินไม่ได้มากมายอะไรหรอกไม่ได้รวยไม่ได้เก๋และไม่ได้อวด คือเป็นไหมแบบว่ามันมากไปไหมที่เราต้องมารับผิดชอบคนคนนึงที่ไม่ใช่พ่อไม่ใช่แม่ มากมาย นี้คือประโยค ที่แม่บอก ผมควร บอกเลิกหรือยังไงดีขอบคุณครับ
ผมเห็นแก่ตัวไปไหม