วันนี้ดีจัง...^^

...ผู้หนึ่ง อยากรู้นัก.............เห็นประจักษ์ นรกสวรรค์ เทพพลัน บันดาลดล.............ยลเห็นห้อง ธรรมดา โต๊ะยาว คาแค่สอง..............คลองไฟขวาง ห่างไว้ ทุกที่ให้ ส้อมช้อน...............อาหารร้อน น่า

นำ กาพย์ฉบัง ๑๖ ๔ บท แต่ละบท นับเป็น ๑ วรรค มาร้อยเรียง ส่ง-รับ สัมผัส และ ยึด เสียงท้ายวรรค แบบกลอน @ กาพย์กลอนฉบัง จังงัง ข้าน้อย เฉกหมัด ซัดข้อย ต้องล้ม จมลึก หลับนาน - ในฝัน ฉันเห็น กลอนกานท์ ดุ

….เยาวชน คนหนุ่มสาว……….เธอคือดาว เด่นฟ้า ปลอบจิต ผู้อ่อนล้า……………..ฮึดสู้ชีวี ….ทุกข์ที่ ท่วมท้นกาย………&hellip

ไม่มีอะไรครับ ว่างเฉยๆ ก็เลยแต่งกลอนเล่นๆ แต่อาจจะมีสัมผัสเลือนไปหน่อย ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ และอีกอย่างคือมันจะไม่มีสัมผัสระหว่างบทด้วย เพราะความสามารถไม่ถึง แหะๆ ตอนแรกกะว่าจะลงในเกมถุงมือ แต่

นักกวีควรมี 'วรรคทอง' อยากให้มาลองวางกระจ่างเห็น รู้ถึงผู้ร่ายตัวเป็นเป็น ลำนำคำเด่นเป็นโคลงกลอน เรียงร่ายร้อยเกี่ยวพันมานานแล้ว สำนวนล้วแจ๋วน่านำมาสอน ให้ต่างเอาผลงานวางบทกลอน มาแทรกซ้อนเป็นตอนสอนประ

แต่งกลอนวิเชียรฉันท์ให้บ้าง เหลืออีก 1 วรรค 1 บท :)"อุไร"นี้ พิศสีสิสดใส

ฉันท์ ธนัญชยางค์ ๓๒ @ หวังฉันท์ไสว เปิดกว้างพิสัย จารขานวิไล แผ่ไกลพระธรรม จงเยาวชน ทุกหนมุนำ เมตตาลุล้ำ "รัก"ค้ำ"ระทม" @ ปันแบ่งกระทำ "จริงใจ"สิย้ำ พ้นพาลขยำ ผลบุญสะสม