เคยเป็นบ้างไหม ?? ทุกข์ใจเเต่พูดกับใครไม่ได้ เหนื่อยเเเต่คนอื่นชอบมองว่าเราเข้มเเข็ง

มันเหนื่อยยังไงรู้คิดแต่ว่าถ้าตายไปคงจะดีเนาะไม่ต้องมาคอยคิดว่าจะเป็นยังไงทุกคนคิดว่าเราเข้มเเข็งแต่ที่จริงข้างในเราอ่อนแอมากๆจนไม่รู้จะพูดยังไงจะไประบายกับใครก็ไม่ได้สุดท้ายก็ต้องมานั่งร้องไห้อยู่คนเ

ในใจน่ะเหรอ โคตรเหนื่อยโคตรเศร้าโคตรรู้สึกผิดโคตรเสียใจโคตรผิดหวังมีเเต่ปัญหารุมร้อมเเต่ตัดภาพมาที่ภายนอกกลับต้องมาทำตัวร่าเริงต้องยิ่มต้องไม่เครียดต้องรับทุกอย่างให้ได้ทั้งๆที่เราต้องไปร้องให้คนเดียว

คือหนูป่วยออดๆแอดๆภูมิตก แพ้หลายอย่างมากๆจนหนูท้อไปหมดกินยาก็ไม่มีแรง +ปัญหาครอบครัวมาตั้งแต่เด็กๆ เคยคิดอยากตาย เคยพยายามทำร้ายตัวเอง ซึ่งตอนนี้หนูได้ปรึกษาจิตแพทย์ และได้รับยามาอาการก็ดีขึ้น แต่รู้ส

ขอระบายหน่อยนะคะคือเราเป็นซึมเศร้า+แพนิคค่ะแต่คนในบ้านคนรอบข้างชอบมองเราขี้เกียจคือเรานอนเยอะมากๆค่ะแล้วเวลาจะทำอะไรหรือเดินเฉยๆเขาชอบพูดกับเราเดินเหมือนคนไม่มีแรงเหมือนป่วยแค่เราตื่นมาใช้ชีวิตยังยากเ

ปกติเราเป็นคนคิดมากค่ะ เสพข่าวลบๆ กลัวเป็นโรค กลัวสูญเสียคิดจนรบกวนการใช้ชีวิต จนเหนื่อยเพลีย ไม่อยากทำอะไร นอนหลับเองได้ปกติค่ะ แต่การที่คิดทุกวันทำให้สมองอื้อตื้อ เหนื่อยหอบ สั่นมาเป็นพักๆ เลยตัดสิน

​สวัสดี อยากสอบถามทุกคน ความยุติธรรม มีจริงไหม ? ​ และเราตัวเล็กๆ แทบไม่ มีพื้นที่ให้ยืน จะทำยังไงได้บ้าง ? (1)​ขอเล่าเรื่องราวชีวิตคร่าวๆ อาจจะยาวหน่อย เราเป็นเด็กคนนึงที่ใช้ชีวิตปกติสุขมาตลอด จนเ

เคยเป็นไหม รู้สึกเศร้า รู้สึกเคว้งๆ โดยไม่มีสาเหตุอะไรเลย นานๆ จะมีอาการนี้สักที อาจจะปีละ 1-2 ครั้ง คงไม่ใช่อาการซึมเศร้าใช่มั้ย

ปกติเราเป็นคนคิดมากค่ะ เสพข่าวลบๆ กลัวเป็นโรค กลัวสูญเสียคิดจนรบกวนการใช้ชีวิต จนเหนื่อยเพลีย ไม่อยากทำอะไร นอนหลับเองได้ปกติค่ะ แต่การที่คิดทุกวันทำให้สมองอื้อตื้อ เหนื่อยหอบ สั่นมาเป็นพักๆ เลยตัดสิน