การที่เราต้องเเกล้งทำตัวเข้มเเข็งทั้งๆที่จริงๆเเล้วตัวเองจิตใจบอบบางมากมันโครตเหนื่อยอ่ะ เเละเราก็เป็นหนึ่งในนั้น คือไม่ไหวเเล้วอ่ะ มันเหนื่อยมากเลยที่พยายามทำให้ตัวเองดูเป็นคนเก่งพยายามทำให้ตัวเองเป็นคนเข้มเเข็ง เราเคยเชื่อน่ะว่าสักวันเราจะมีชิวิตที่ดี เเต่นั่นเเหละมันเป็นได้เเค่ความคิดตอนนั้นอ่ะ จนถึงตอนนี้เราไม่เคยรู้สึกเลยว่าเราจะผ่านสิ่งร้ายๆที่เกิดขึ้นกับตัวเราได้อ่ะ เพราะไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่อยู่กับกองทุกข์ ให้กำลังใจตัวเองอยู่เสมอน่ะว่าสักวันมันอาจจะดีขึ้น เเต่.....มันก็เเย่ลงไปเรื่อยๆเลยอ่ะ เราเหนื่อยที่ต้องให้กำลังใจตัวเองเเล้วอ่ะ เหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก บางครั้งก็อยากได้กำลังใจจากคนรอบข้างบ้าง เเต่มันไม่มีเลยอ่ะ เราควรทำยังไงต่อไปดี
ชีวิตที่บอบบาง