ผมรู้สึกอ้างวัางเหมือนไร้ตัวตน

สวัสดีครับผมอายุ23ปีครับเพิ่งเรียนจบ ผมเติบโตมาในบ้านครอบครัวใหญ่พ่อแม่แยกทางกันตอนผมอยู่ม.3 ผมอาศัยอยู่กับพ่อ แต่คนที่ดูแลผมส่งเสียเรียนและให้เงินก็จะเป็นป้าๆในบ้าน ผมมีปัญหาชีวิตที่สะสมมานานตั้งแต่สมัยเรียนนั้นคืออารมณ์ของพ่อนั้นทำให้ผมเป็นเพศที่สามหรือป่าวไม่รู้ ผมนั้นนอนห้องเดียวกับพ่อเพราะไม่มีห้องว่างบ่อยๆครั้งผมนอนไม่หลับเพราะเขาจะทำอะไรเสียงดัง บางทีก็ทุบของเปิดทีวีเสียงดัง เวลาเมาเขาก้จะด่าคนในบ้านรวมถึงตัวผมหยาบๆคาย ว่าไม่ตั้งใจเรียนนู้นนี่นั่นสบาย ทั้งที่ผมเรียนจบม.รัฐแห่งหนึ่ง (ตอนเด็กเห็นเขาใช้อำนาจและหยาบคายกับแม่ ทางญาติเเม่จึงมาขอบอกให้แยกทาง)ทั้งที่ผมไม่เคยขอเงินหรือใช้เงินเขาสักบาท นานๆครั้งถ้ามีปากเสียงกันเขาก็จะเอาพวกเครื่องนอนของผมไปทิ้งหมดเลยล่าสุดเอาเสื้อผ้าในตู้เเละของสะสมตอนเด็กและมีพวกสมุดพกรูปถ่ายตอนเด็กของผมไปทิ้งทำเหมือนผมไม่ใช่คน ผมเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นมากเพราะมันเป็นสิ่งที่ผมรักและหวงเเหน หลายๆครั้งผมเริ่มมีปัญหาคิดว่าเวลาจะนอนหลับจะหวาดระเเวงว่าพ่อจะทำเสียงดัง กลัวนู้นนี่ไปหมดเป็นมาตั้งแต่สมัยเรียน ไม่กี่วันมานี้ผมรู้สึกว่าผมอ้างว้างอยากตาย ไม่มีอะไรภาคภูมิใจในชีวิตนอนไม่หลับมา4วัน ปวดหัวมากๆ บางทีก็ทานยานอนหลับ มันเป็นช่วงเวลาที่ทรมาณมากผมไม่รู้จะหันหน้าไปพูดกับใครผมมีคนที่คบแบบคนรักก็ไม่มีใครเข้าใจทุกคนเข้ามาเพราะชอบเราที่หน้าตาร่างกายไม่มีใครมองเห็นหัวใจของผม ผมกำลังเผชิญกับภาวะโรคซึมเศร้าใช้ไหมครับ