ช่วยถอดกลอนอิเหนาหน่อยย!!

๏ เมื่อนั้น    ระเด่นมนตรีใจกล้า
เห็นระตูต่อตีมีศักดา    คงทั้งสาตราอาวุธ
ท่วงหนีทีไล่ไวว่อง    เพลงกระบี่ตีคล่องเป็นที่สุด
ยากที่ใครจะรอต่อยุทธ์    เป็นบุรุษผู้หนึ่งในแดนไตร
จำกูจะสังหารผลาญด้วยกริช    ซึ่งเทเวศร์ประสิทธิ์ประสาทให้
คิดพลางชักกริชฤทธิไกร    แล้วร้องว่าไปมิได้ช้า
ดูก่อนระตูภูมี    เพลงกระบี่ตีกันจนสิ้นท่า
ต่างคนไม่แพ้ฤทธา    เรามารำกริชสู้กัน
ว่าพลางทางถอดกริชกราย    เยื้องย้ายร่ายรำบิดผัน
กวักพระหัตถ์ตรัสเรียกระตูพลัน    พระทำทีเย้ยหยันไพรี ฯ

๏ เมื่อนั้น    ท้าวกะหมังกุหนิงเรืองศรี
ได้ฟังชื่นชมยินดี    ครั้งนี้อิเหนาจะวายชนม์
อันเพลงกริชชวามลายู    กูรู้สันทัดไม่ขัดสน
คิดแล้วชักกริชฤทธิรณ    ร่ายรำทำกลมารยา
กรขวานั้นกุมกริชกราย    พระหัตถ์ซ้ายนั้นถือเช็ดหน้า
เข้าปะทะประกริชด้วยฤทธา    ผัดผันไปมาไม่ครั่นคร้าม ฯ