คุยกันมา 1 ปี นิดๆ กับน้องผู้ชายที่ทำงาน
แรกๆตอนคุยกันก็เหมือนจะเริ่มรู้สึกดีๆพร้อมกันนะคะ แต่อยู่ๆเราเป็นฝ่ายตามซะงั้น
ตอนเกิดเรื่องทะเลาะกันครั้งแรก เขาก็ตอบตรงๆว่าคิดแบบพี่น้อง แต่เราก็ปฏิเสธสถานะนี้มาตลอด เขาก็บอกความสัมพันธ์พี่น้องมันยาวนานที่สุดแล้วเท่าที่เขาคิดได้ ไม่อยากจะเปลี่ยนสถานะที่บอบบางเป็นคนรัก คบกันก็ต้องมีทะเลาะ ต้องมีเลิก จะกลับมาคุยกันอีกเหมือนเดิมไม่ได้อีก มันยากนะ ผมไม่อยากเสียคนดีอย่างพี่ไปเพียงเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง พอเข้าใจไหม?
จนมาถึงรอบที่5 รอบสุดท้ายที่เราคิดว่าตัดขาดดีกว่า หลังๆมาเวลาคนอื่นแซวว่าแฟนกัน น้องเขาไม่ปฏิเสธกลับพยักหน้ารับด้วย แต่ถามตรงๆก็ได้คำตอบเดิม 'ที่เป็นแบบนี้ทุกวันไม่มีความสุขเหรอ? แบบนี้ผมว่ามีความสุขกว่าเป็นแฟนกันอีกนะ เวลาพี่ง้อแง้ พี่ดื้อ ผมก็ไม่ได้โกรธอะไร แต่เพราะผมคิดว่าพี่คือพี่ พี่ไม่ใช่แฟน ผมก็ด่าไม่ลง ถ้าเป็นแฟนกันสามเดือนคงไม่พ้น แต่นี้คุยเป็นปีละนะ แต่ก็ได้แค่นี้จริงๆ'
เราโมโห ด่าน้องเขาแรงๆ แบบให้โกรธให้เกลียดเราก็ได้ เลิกเล่นบทพี่น้องนี้เถอะ เป็นครั้งแรกที่เห็นแววตาโกรธเขา เราคิดว่ารอบน้องเขาคงรู้สึกเกลียดเราได้สักที คนรอบข้างก็เป็นห่วงเพราะพึ่งเห็นเราโมโหได้ขนาดนี้ เลยบอกเราสองคนห้ามกลับไปคุยกันอีก เรื่องจะไม่จบ แต่เราเผลอด่าไปในแชทด้วยคะ พิมพ์ส่งไปก่อนที่จะเข้าพูดเคลียร์
แต่น้องเขาก็ตอบมาว่า
"ขอโทษสำหรับทุกสิ่งอย่าง ไว้พี่ทำใจได้แล้ว ผมก็พร้อมที่จะกลับมาเป็นน้องพี่เหมือนเดิมนะ ไม่ได้เกลียดพี่นะ แต่เกลียดตัวเองที่ทำให้คนหนึ่งแย่ขนาดนี้ ขอโทษจริงๆ ยังเห็นพี่เป็นพี่เหมือนเดิมนะ ทำใจได้แล้วค่อยว่ากันใหม่เนอะ"
เราไม่คิดว่าน้องเขาจะตอบได้กวนใจขนาดนี้ TwT
เหมือนกับความโมโหเราเป็นแค่เม็ดทรายที่มองไม่เห็น
รู้สึกได้เลยว่าสิ่งดีๆที่ ทำให้น้องเขา คงมองไม่เห็นเช่นกัน
เราไม่อยากเป็นพี่สาว TT
แรกๆตอนคุยกันก็เหมือนจะเริ่มรู้สึกดีๆพร้อมกันนะคะ แต่อยู่ๆเราเป็นฝ่ายตามซะงั้น
ตอนเกิดเรื่องทะเลาะกันครั้งแรก เขาก็ตอบตรงๆว่าคิดแบบพี่น้อง แต่เราก็ปฏิเสธสถานะนี้มาตลอด เขาก็บอกความสัมพันธ์พี่น้องมันยาวนานที่สุดแล้วเท่าที่เขาคิดได้ ไม่อยากจะเปลี่ยนสถานะที่บอบบางเป็นคนรัก คบกันก็ต้องมีทะเลาะ ต้องมีเลิก จะกลับมาคุยกันอีกเหมือนเดิมไม่ได้อีก มันยากนะ ผมไม่อยากเสียคนดีอย่างพี่ไปเพียงเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง พอเข้าใจไหม?
จนมาถึงรอบที่5 รอบสุดท้ายที่เราคิดว่าตัดขาดดีกว่า หลังๆมาเวลาคนอื่นแซวว่าแฟนกัน น้องเขาไม่ปฏิเสธกลับพยักหน้ารับด้วย แต่ถามตรงๆก็ได้คำตอบเดิม 'ที่เป็นแบบนี้ทุกวันไม่มีความสุขเหรอ? แบบนี้ผมว่ามีความสุขกว่าเป็นแฟนกันอีกนะ เวลาพี่ง้อแง้ พี่ดื้อ ผมก็ไม่ได้โกรธอะไร แต่เพราะผมคิดว่าพี่คือพี่ พี่ไม่ใช่แฟน ผมก็ด่าไม่ลง ถ้าเป็นแฟนกันสามเดือนคงไม่พ้น แต่นี้คุยเป็นปีละนะ แต่ก็ได้แค่นี้จริงๆ'
เราโมโห ด่าน้องเขาแรงๆ แบบให้โกรธให้เกลียดเราก็ได้ เลิกเล่นบทพี่น้องนี้เถอะ เป็นครั้งแรกที่เห็นแววตาโกรธเขา เราคิดว่ารอบน้องเขาคงรู้สึกเกลียดเราได้สักที คนรอบข้างก็เป็นห่วงเพราะพึ่งเห็นเราโมโหได้ขนาดนี้ เลยบอกเราสองคนห้ามกลับไปคุยกันอีก เรื่องจะไม่จบ แต่เราเผลอด่าไปในแชทด้วยคะ พิมพ์ส่งไปก่อนที่จะเข้าพูดเคลียร์
แต่น้องเขาก็ตอบมาว่า
"ขอโทษสำหรับทุกสิ่งอย่าง ไว้พี่ทำใจได้แล้ว ผมก็พร้อมที่จะกลับมาเป็นน้องพี่เหมือนเดิมนะ ไม่ได้เกลียดพี่นะ แต่เกลียดตัวเองที่ทำให้คนหนึ่งแย่ขนาดนี้ ขอโทษจริงๆ ยังเห็นพี่เป็นพี่เหมือนเดิมนะ ทำใจได้แล้วค่อยว่ากันใหม่เนอะ"
เราไม่คิดว่าน้องเขาจะตอบได้กวนใจขนาดนี้ TwT
เหมือนกับความโมโหเราเป็นแค่เม็ดทรายที่มองไม่เห็น
รู้สึกได้เลยว่าสิ่งดีๆที่ ทำให้น้องเขา คงมองไม่เห็นเช่นกัน