ความรักนั้นเป็นเช่นไรไม่เคยรู้
แสนหดหู่หัวใจเสียจริงหนา
ไม่มีใครสักคนให้มองตา
ไม่มียาหัวใจให้พึ่งพิง

ขอเพียงใครสักคนให้บอกรัก
อยากรู้จักชายผู้นั้นอยู่ไหนหนา
ฉันรอคอยคุณอยู่ทุกเวลา
หรือว่าฉันต้องเกิดมาไม่มีใคร TT

ขอเพียงใครสักคนจับมือฉัน
ขอแค่ใครคนนั้นกอดฉันไว้
อยู่กับฉันและรักฉันตลอดไป
คนๆนั้นอยู่ทีไหนบอกฉันที

เรารอมานานแล้วนะ เรารู้ว่าเราอาจไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีพร้อม ไม่ใช่ผู้หญิงคารมดี หรือตลกอะไร ก็แค่ผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งที่อยากมีผู้ชายดีๆเข้ามาในชีวิต มาทำให้ใจเหงาๆมันหายเหงา จะไม่มีเลยเหรอผู้ชายที่จะชอบผู้หญิงแบบเรา ไม่เอาอ่ะ ไม่อยากอยู่คนเดียว อยากมีคนจับมือเรา พาเราไปเที่ยว พาเราไปดูหนัง อยากมีคนคอยเป็นห่วง อยากเห็นสายตาที่มองเราด้วยความรัก อยากเห็นรอยยิ้มที่มีความสุขเวลาอยู่กับเรา คนๆนั้นอยู่ที่ไหนคะ จะให้ต้องรอไปถึงเมื่อไหร่กันคะ TT นี่แต่งกลอนในรอบสิบปีเลยนะ หวังว่าคนๆนั้นจะเห็น และเข้ามาในชีวิตเราสักที