สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเราขอเเนะนำตัวก่อน เราขอใช้นามสมมุติว่าชื่อมิ้มนะ เราอยู่ม.6แล้วกำลังจะขึ้นปีหนึ่ง อยู่โรงเรียนในกรุงเทพค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้นเราอยู่ม.4อาจารย์ให้เราจับกลุ่มแสดงละครโดยจะต้องมีผู้ชายอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย ทุกคนคงรู้ใช่มั้ยคะ ว่าขึ้นมาม.4ใหม่ๆมันไม่สนิทใจกับใครหรอกเพราะต่างคนก็มาจากต่างห้องทั้งนั้น ตอนนั้นกลุ่มที่เราจะเเสดงละครด้วยมี5คนค่ะรวมเราก็เป็น6 มี ฟ้า เมย์ บีม ต่อ เเละ นนท์(เพื่อนสนิทที่เราแอบชอบ) เราเป็นคนตลกพูดมากเลยค่อนข้างเข้ากับเพื่อนได้ง่าย ตอนนั้นเรายังไม่สนิทกับนนท์นะ มองเป็นเพื่อนเฉยๆเลยด้วยซ้ำ แต่มันดันมาเกิดขึ้นเพราะฟ้าดันไปตั้งแชทกลุ่มคุยเรื่องงานค่ะ ตอนแรกๆก็คุยเรื่องงานนะแต่ไปๆมาๆในกลุ่มแชทดันมีแค่เรา นนท์ แล้วก็บีมที่คุยกันเรื่องตลกเเล้วก็ไร้สาระ ตัวเราเองที่กลัวฟ้ากลังต่อกลัวบีมจะรำคานเลยมาตั้งแชทคุยกันอีกกลุ่ม ทีนี้ล่ะคุยกันสนุกเลย ชวนกันนินทาคนนู้น นินทาคนนี้ไปทั่ว เออสนุกดีนะ55555555 พอหลังจากที่เราคุยกันในแชทมากขึ้น ตอนมาโรงเรียนก็เลยกล้าทักกันค่ะ ตอนนั้นเราเลยค่อนข้างจะสนิทกับบีมเพราะเป็นผู้หญิงขี้คุยด้วยกันทั้งคู่ แต่เรายังไม่สนิทกับนนท์นะตอนนั้น เพราะนนท์มันเป็นผู้ชาย อยู่โรงเรียนเลยเเทบไม่ได้คุยกัน แต่พอได้คุยในแชทกลุ่มเท่านั้นแหละ เหมือนสนิทกันมากว่าห้าหกปี
นนท์เป็นคนตลกค่ะ เรียกได้ว่ากวนเบื้องล่างพอประมาณเลยแหละ แถมหน้ามันยังหล่ออีกต่างหาก แต่ก็ยังยืนยันนะว่าตอนนั้นเราเฉยๆกันมันจริงๆ แล้วมีอยู่วันนึง วันที่เพื่อนลงไปเรียนพละกันข้างล่างเหลือเราอยู่บนห้องคนเดียว ตอนนั้นเราปวดหนังค่ะ ข้าศึกประชิด ไม่มีแรงจะเดิน พอดีกับที่นนท์มันลืมหยิบมือถือลงไปมันเลยขึ้นมาเอา พอมันเห็นเรานั่งอยู่มันก็ถามเราว่า "เป็นไร" เราเลยตอบไปว่า "กูปวดขี้" แล้วมันก็หัวเราะใหญ่ บอกว่า"เอ้าที่บ่นปวดขี้ในแชทนี่ปวดจริงๆหรอกูนึกว่าหลอก" เราก็นึกในใจเอ้าคนปวดขี้จะโกหกทำด๋อยอะไร ตอนนั้นเราก็อายนะแบบเพื่อนใหม่ เลยแค่ส่งยิ้มกลับไป อยู่ๆมันก็บอกให้เราลุกขึ้น เดี๋ยวพาไปขี้ เราเลยบอกว่า "กูลุกไม่ไหวละเพื่อน

หน่วงจริง" มันหัวเราะอีกรอบ แล้ววางกระเป๋าลงก่อนจะเกินมาหาเราแล้วช่วยพยุงเราไปห้องน้ำ คือขออธิบายตึกเรียนเราหน่อยว่ามันมี7ชั้น เราอยู่ชั้น4 ห้องน้ำตึกเรามีแค่ชั้น7กับชั้น2 ตอนนั้นเราไม่อยากก้าวขาเลยอ่ะ ใครเคยปวดหนักมากๆน่าจะรู้ดี มันพาเราขึ้นไปชั้น7เพราะชั้นสองเด็กเยอะเราอาย เราเข้าห้องน้ำนานมาก น่าจะประมาณ20นาทีได้ มันก็รอเรานะอันนี้เราประทับใจ พอเราเข้าเสร็จมันก็ล้อเราใหญ่เลย เราก็เขินๆเพราะยังไม่สนิทมาก สรุปว่าคาบพละนั้นคงต้องโดดถ้าไม่โดดโดนอาจารย์เช็คสายแถมโดนทำโทษอีกต่างหากไหนๆก็สายเกินครึ่งชั่วโมงเเล้วก็โดด

เลย
มันชวนเราคุยใหญ่เลย โม้นู่นโม้นี่ เราก็โม้กลับไม่โกง ด้วยความพูดมากทั้งคู่พอมาอยู่ด้วยกัน เหมือนอะไรๆมันก็ดีไปหมด ตอนนั้นแหละ เราก็เริ่มมองนนท์แปลกไป
**เดี๋ยวกลับมาต่อนะคะ**
แอบชอบเพื่อนสนิท และเราคงไม่ไปสารภาพเเน่ๆ ทำไงดีคะ
นนท์เป็นคนตลกค่ะ เรียกได้ว่ากวนเบื้องล่างพอประมาณเลยแหละ แถมหน้ามันยังหล่ออีกต่างหาก แต่ก็ยังยืนยันนะว่าตอนนั้นเราเฉยๆกันมันจริงๆ แล้วมีอยู่วันนึง วันที่เพื่อนลงไปเรียนพละกันข้างล่างเหลือเราอยู่บนห้องคนเดียว ตอนนั้นเราปวดหนังค่ะ ข้าศึกประชิด ไม่มีแรงจะเดิน พอดีกับที่นนท์มันลืมหยิบมือถือลงไปมันเลยขึ้นมาเอา พอมันเห็นเรานั่งอยู่มันก็ถามเราว่า "เป็นไร" เราเลยตอบไปว่า "กูปวดขี้" แล้วมันก็หัวเราะใหญ่ บอกว่า"เอ้าที่บ่นปวดขี้ในแชทนี่ปวดจริงๆหรอกูนึกว่าหลอก" เราก็นึกในใจเอ้าคนปวดขี้จะโกหกทำด๋อยอะไร ตอนนั้นเราก็อายนะแบบเพื่อนใหม่ เลยแค่ส่งยิ้มกลับไป อยู่ๆมันก็บอกให้เราลุกขึ้น เดี๋ยวพาไปขี้ เราเลยบอกว่า "กูลุกไม่ไหวละเพื่อน
มันชวนเราคุยใหญ่เลย โม้นู่นโม้นี่ เราก็โม้กลับไม่โกง ด้วยความพูดมากทั้งคู่พอมาอยู่ด้วยกัน เหมือนอะไรๆมันก็ดีไปหมด ตอนนั้นแหละ เราก็เริ่มมองนนท์แปลกไป
**เดี๋ยวกลับมาต่อนะคะ**