รู้ อารมณ์นั้นบ่อยๆ ภายหลังเมื่อรู้อารมณ์นั้นอีก อารมณ์นั้นก็จะค่อยๆ เบาบางไปเอง หรือรู้ปุ๊ปอารมณ์นั้นก็หาย ใช่ไหมครับ?

แสดงออกมา ธรรมข้อไหน เห้ย แสดงออกมาสิ ถ้าธรรมของพระพุทธองค์ดีจริง ทำยังไงให้มีเงินหมื่นล้านบาทไวๆ

กิเลสเป็นขันธ์ไหมครับ ถ้าไม่ใช่ขันธ์แล้วเหมือนจิตไหมครับ คือไม่มีขันธ์?

คือนั่งบนเก้าอี้หรือนั่งไหนก่ได้ แต่่เอาสติมาจดจ่ออยู่ที่ลมหายใจเข้าออก มีสมาธิ ถือว่าเป็นอานาปานสติหรือกายคตาสติไหม เพราะพระพุทธเจ้าท่านไม่ได้กล่าวว่าต้องหลับตาไว้

https://www.youtube.com/watch?v=GtK8sTCcuTI

สติต้องตั้งมั่น ตื่นรู้ แยกออกมาได้เป็น3คำ 1.สติ -เป็นผู้ดู รู้ ทราบ ในการ ปรากฏของอารมณ์ 2.ตั้งมั่น - ขณะสติตั้งมั่นจะเห็นว่า มันรู้การเกิดดับของทั้งกายทั้งหยาบ ละเอียด ดั่งสติที่ตั้งมั่นจึงปรากฏอย

https://www.youtube.com/watch?v=-i92jMrAxsI

ภาวนาไปแล้ว ก็ยังมีอาการแฉลบใน อเนญชา และการคำนึงในกุศลต่างๆ แม้การเเล่นไปวิจัยในธ ธ​รรม ​ใด ก็จะมีอาการเพิกทิ้ง และ วิ่งเข้าไปคว้าตัวคว้าตน ในอาการเสพสุขในกุศลต่างๆ การยึดติดสภาพไร้ตัวตน ทำให้แม้นควา

"ตกภวังค์" หมายถึง สภาพจิตที่ดำดิ่งลงสู่ความสงบเงียบลึก โดยไม่มีการรับรู้อารมณ์หรือสิ่งเร้าภายนอกในขณะนั้น คล้ายการ “หลุด” จากความรับรู้ปกติชั่วคราว สัมมาสมาธิ คือ จิตตั้งมั่น ม

อะไรทำให้บางนามรูปฝักใฝ่ในอานาปานสติ(โดยเฉพาะในเหล่าพระพุทธเจ้า) ส่วนตัวก็มองว่าหากใช้ชีวิตไปพิจารณาธรรมไป อานาปานสติก็ไม่ได้มีตลอด แล้วจะทำให้มีตลอด มีเหตุอะไรที่มาทำให้อานาปานสติมีได้บ่อย ๆ ด้วยเหต

"การรู้ธรรม เห็นธรรม หมายถึงมีสติ รู้...เท่าทัน รู้...เท่าทันความคิด และอารมณ์ที่เกิดขึ้น ในจิต ในปัจจุบัน แม้ว่า... เราจะไม่เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก็ตาม ถ้าความคิดของเรา เกิดขึ้น จิต มีสติ