สวัสดีคะ เรามีเรื่องอยากจะมาปรึกษา นี้เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรา อาจจะเรียบเรียงไม่ค่อยถูก ต้องขอโทษมาเลยนะคะ
เข้าเรื่องอย่างรวบรัด เราเคยรับการรักษาโรคซึมเศร้า จากรพ.แห่งหนึ่ง เพราะอยากตาย อยากฆ่าลูกแท้ๆ แต่รักษาได้1วัน เพราะสามีค่อนข้างเป็นห่วง เพราะกลัวว่าเราจะเป็นบ้าหรือกู่ไม่กลับ เนื่องด้วยสภาพแวดล้อม พี่ๆน้องๆที่เข้ามารับรักษา เขากลัวเราจะเป็นหนัก เราจึงกลับมาอยู่บ้าน ในตอนนั้นทุกคนรับรู้ที่เรามารักษาตัวที่รพ.นี้ ดูเหมือนจะเข้าใจและแก้ปัญหากันในช่วงแรก(เหตุผลที่คุณหมอลงความเห็นคือปัญหามาจากที่บ้าน) ระยะหลังมานี้เราและสามีไปทำงาน เพราะแม่นึกว่าเราเหงาและอยากให้มีเพื่อนบ้าง ลูกก็เข้าเนอสเซอรี่(2ขวบ) เราทำงาน2เดือนเศษๆ ก็ต้องกลับเอาลูกมาเลี้ยงที่บ้านเพราะลูกมีรอยเขียวช้ำตามตัว(ที่บ้านมีสมาชิก6คน พ่อ แม่ น้องชาย สามี เราและลูก)
เวลาพ่อเราหงุดหงิดจากเรื่องอื่นก็จะกินเหล้า และมาลงกับคนในครอบครัว ซึ่งเราโดนประจำ และไม่นานมานี้ก็เกิดเหตุเดิมๆซ้ำๆ พ่อเราดุน้อง และพาลมาหาเรื่องเรา
วันรุ่งขึ้น เราทำตัวปกติ แต่เราไม่อยากคุยกับพ่อแล้ว เราไม่อยากทะเลาะอีกแล้ว เราเหนื่อย และเรากับพ่อก็ไม่คุยกันมาเกือบ2เดือน จนเมื่อวานก่อนพ่อเราโมโหที่เราไม่ไปขอโทษและไม่คุยกับพ่อ พ่อไล่เราออกจากบ้าน
คือเราเหนื่อยมากก เหนื่อยที่ต้องลุ้นว่าวันไหนพ่อจะพาลหาเรื่องเราอีก การที่เราไม่คุยกันเราโอเค และสบายใจขึ้นมาก ถึงจะอึดอัดนิดหน่อย
ตอนนี้เราออกมาอยู่ข้างนอก เดินไปเรื่อยๆตามถนน ห่วงลูก สามีและแม่มากก สิ่งที่เราทำ เราทำถูกไหม
ที่ผ่านมาเรายอมพ่อตลอด แต่ครั้งนี้เราเหนื่อย เหนื่อยที่ต้องทะเลาะ เราเสียความรู้สึกจนเราด้านชาแล้ว
สิ่งที่เราอยากปรึกษา
1.เราไม่คุยพ่อเพรากไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากเป็นที่รับอารมณ์ของพ่อ เราผิดไหม
พ่อไปเล่าเพื่อนฟัง เพื่อนเขาด่าเรา ว่าพ่อเป็นใครต้องมาคุยกับเราก่อน
ขอคำแนะนำด้วยคะ
เข้าเรื่องอย่างรวบรัด เราเคยรับการรักษาโรคซึมเศร้า จากรพ.แห่งหนึ่ง เพราะอยากตาย อยากฆ่าลูกแท้ๆ แต่รักษาได้1วัน เพราะสามีค่อนข้างเป็นห่วง เพราะกลัวว่าเราจะเป็นบ้าหรือกู่ไม่กลับ เนื่องด้วยสภาพแวดล้อม พี่ๆน้องๆที่เข้ามารับรักษา เขากลัวเราจะเป็นหนัก เราจึงกลับมาอยู่บ้าน ในตอนนั้นทุกคนรับรู้ที่เรามารักษาตัวที่รพ.นี้ ดูเหมือนจะเข้าใจและแก้ปัญหากันในช่วงแรก(เหตุผลที่คุณหมอลงความเห็นคือปัญหามาจากที่บ้าน) ระยะหลังมานี้เราและสามีไปทำงาน เพราะแม่นึกว่าเราเหงาและอยากให้มีเพื่อนบ้าง ลูกก็เข้าเนอสเซอรี่(2ขวบ) เราทำงาน2เดือนเศษๆ ก็ต้องกลับเอาลูกมาเลี้ยงที่บ้านเพราะลูกมีรอยเขียวช้ำตามตัว(ที่บ้านมีสมาชิก6คน พ่อ แม่ น้องชาย สามี เราและลูก)
เวลาพ่อเราหงุดหงิดจากเรื่องอื่นก็จะกินเหล้า และมาลงกับคนในครอบครัว ซึ่งเราโดนประจำ และไม่นานมานี้ก็เกิดเหตุเดิมๆซ้ำๆ พ่อเราดุน้อง และพาลมาหาเรื่องเรา
วันรุ่งขึ้น เราทำตัวปกติ แต่เราไม่อยากคุยกับพ่อแล้ว เราไม่อยากทะเลาะอีกแล้ว เราเหนื่อย และเรากับพ่อก็ไม่คุยกันมาเกือบ2เดือน จนเมื่อวานก่อนพ่อเราโมโหที่เราไม่ไปขอโทษและไม่คุยกับพ่อ พ่อไล่เราออกจากบ้าน
คือเราเหนื่อยมากก เหนื่อยที่ต้องลุ้นว่าวันไหนพ่อจะพาลหาเรื่องเราอีก การที่เราไม่คุยกันเราโอเค และสบายใจขึ้นมาก ถึงจะอึดอัดนิดหน่อย
ตอนนี้เราออกมาอยู่ข้างนอก เดินไปเรื่อยๆตามถนน ห่วงลูก สามีและแม่มากก สิ่งที่เราทำ เราทำถูกไหม
ที่ผ่านมาเรายอมพ่อตลอด แต่ครั้งนี้เราเหนื่อย เหนื่อยที่ต้องทะเลาะ เราเสียความรู้สึกจนเราด้านชาแล้ว
สิ่งที่เราอยากปรึกษา
1.เราไม่คุยพ่อเพรากไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากเป็นที่รับอารมณ์ของพ่อ เราผิดไหม
พ่อไปเล่าเพื่อนฟัง เพื่อนเขาด่าเรา ว่าพ่อเป็นใครต้องมาคุยกับเราก่อน