คือเราก็เรียนพอได้นะเกรดไม่แย่แต่ก็ไม่ได้ระดับท็อปไม่เคยติด F ปีก่อนความจริงเราก็ผ่านหมดทุกตัวแหละแต่มีปัญหาเครียดสะสม ทำให้เบลอมาก จนพาตัวเองไปประสบอุบัติเหตุ เลยต้องมารักษาตัวแล้วนอนโง่ๆอยู่บ้านหลายเดือน สรุปคืออยู่ว่างๆปีหนึ่งเต็มๆ เพราะหายไม่ทัน และด้วยความที่เราเรียนคณะที่มากกว่า4ปีซึ่งปีสูงๆเนี่ยมีโอกาสซ้ำชั้นเยอะมาก เพื่อนเราที่ไปเรียนปีที่ผ่านมาจนจบก็ตกกันหลายคน เราเลยรู้สึกจิตตกว่านี่ก็ซ้ำมาครั้งหนึ่งแล้วนะ ถ้าไปเรียนจริงๆแล้วซ้ำอีกจะทำยังไง(คณะเราปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้เยอะมาก พยายามแทบตายแต่ถ้าภาคปฏิบัติมีปัญหาก็ไม่ผ่าน)นั่งคิดแล้วก็เครียด นี่ก็ใกล้เปิดเทอมแล้วแค่นั่งคิดก็ปวดหัว บางทีก็น้ำตาไหล คิดมากๆบางทีก็จะเป็น Hyperventilation อีก
เรามีอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล ก็ไปหาหมอเรื่อยๆนะ แต่มันก็หยุดคิดมากไม่ได้สักที คือคิดว่ายังไงก็คงลากตัวเองให้จบนั่นแหละ จบช้ามากกว่านี้ก็ต้องจบพยายามไปยังไงมันก็จบ แต่พอคิดถึงเรื่องที่ต้องไปเรียนต่ออีกหลายปีแล้วมันก็หน่วงๆ แปลกๆ
เอาจริงๆเราเรียนได้นะ ให้ทำภาคปฏิบัติไปเจอกับคนจริงเราก็พอทำได้ แต่เราไม่ชอบอาจารย์ ไม่ชอบบรรยากาศการเรียนเลย มันทำให้เราหดหู่แล้วก็รู้สึกไม่มีค่า เลยทำให้การจะกลับไปเรียนอีกครั้งเนี่ยมันบีบคั้นจิตใจเรามาก
ตอนนี้เรากลัวการกลับไปเรียนมาก แต่กลัวการจะต้องซ้ำชั้นมากไปกว่านี้มากกว่า เราอยากรู้ว่ามีใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างแล้วมีทางออกยังไง คือเราอยากจัดการอารมณ์และความคิดเราให้ได้เพราะเราอยากเรียนให้จบนะแต่เรากังวลมากเลย
เพิ่มเติม
เราไม่กลัวนะว่าการจบช้าจะทำให้เราหางานยากเพราะถ้าจบได้เรามีงานรองรับแน่ๆ แต่เรากลัวการเรียนนี่แหละจะบั่นทอนจิตใจเราจนเกลียดในงานที่เราจะต้องทำ อีกอย่างที่กลัวคือถ้าซ้ำไปเยอะๆจะเครียดจัดสติหลุดไม่ก็ตัดช่องน้อยแต่พอตัว
เรียนจบช้ากว่าคนอื่นแล้วรู้สึกจิตตกแปลกๆ ใครพอมีทางออกบ้าง
เรามีอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล ก็ไปหาหมอเรื่อยๆนะ แต่มันก็หยุดคิดมากไม่ได้สักที คือคิดว่ายังไงก็คงลากตัวเองให้จบนั่นแหละ จบช้ามากกว่านี้ก็ต้องจบพยายามไปยังไงมันก็จบ แต่พอคิดถึงเรื่องที่ต้องไปเรียนต่ออีกหลายปีแล้วมันก็หน่วงๆ แปลกๆ
เอาจริงๆเราเรียนได้นะ ให้ทำภาคปฏิบัติไปเจอกับคนจริงเราก็พอทำได้ แต่เราไม่ชอบอาจารย์ ไม่ชอบบรรยากาศการเรียนเลย มันทำให้เราหดหู่แล้วก็รู้สึกไม่มีค่า เลยทำให้การจะกลับไปเรียนอีกครั้งเนี่ยมันบีบคั้นจิตใจเรามาก
ตอนนี้เรากลัวการกลับไปเรียนมาก แต่กลัวการจะต้องซ้ำชั้นมากไปกว่านี้มากกว่า เราอยากรู้ว่ามีใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างแล้วมีทางออกยังไง คือเราอยากจัดการอารมณ์และความคิดเราให้ได้เพราะเราอยากเรียนให้จบนะแต่เรากังวลมากเลย
เพิ่มเติม
เราไม่กลัวนะว่าการจบช้าจะทำให้เราหางานยากเพราะถ้าจบได้เรามีงานรองรับแน่ๆ แต่เรากลัวการเรียนนี่แหละจะบั่นทอนจิตใจเราจนเกลียดในงานที่เราจะต้องทำ อีกอย่างที่กลัวคือถ้าซ้ำไปเยอะๆจะเครียดจัดสติหลุดไม่ก็ตัดช่องน้อยแต่พอตัว