การบอกว่า หนีคดีเป็นสิทธิ เปรียบเสมือนการบอกว่า อุจจาระมีกลิ่นหอม

กระทู้คำถาม

ใครไม่ว่าง ไม่ต้องอ่านสปอย แต่ก่อนเถียง ช่วยอ่านสปอยก่อน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

คำว่า สิทธิในการหนีคดี มีหลายอย่างที่ผิดไปจากความเป็นจริง
1. หนีคดีไม่ใช่สิทธิ แต่เป็นวิธีเอาตัวรอดจากความผิด คนทำผิดต้องถูกลงโทษจะตามกฎหมาย ประเพณี หรือ ฯลฯ ถ้าไม่เช่นนั้น คุณจะต้องหลบลี้ออกจาสังคมไป แต่นั้นไม่ใช่สิทธิในการเลือก เพราะในขณะที่คุณ กำลังอยู่ต่อหน้าผู้เสียผลประโยชน์ เขาจะไม่ปล่อยให้คุณหนี เพราะคุณไม่มีสิทธิหนี -- เข้าใจตรงกันนะ
2. คนที่หนีจากการลงโทษได้ ไม่ได้ใช้สิทธิในการหนี แต่เป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของผู้เสียหาย เช่น หากคุณฆ่าคนตายแล้วหนี หากสิทธิในการหนีของคุณเป็นการละเมิดชีวิตของผู้ตาย และไม่สามารถทำได้ในสังคมปรกติ แปลว่า คุณไม่มีสิทธิ แต่คุณกำลังละเมิดสิทธิ ที่คุณไม่มี แต่อต้องการได้สิทธิมากขึ้น

นี่ยังไม่ได้พูดเรื่องกฎหมายอะไรเลยนะ หลักการล้วนๆ

บางคนบอกว่า นี่คือการมองมุมเดียวให้มองมุมใหม่ๆบ้าง เปิดโลกทัศน์ให้กว้างหน่อย อย่าอยู่แต่ในกะลา
เราเลยพาลคิดไปถึงเรื่อง "บอกว่าอุจจาระหอม ก็ว่าหอม"

..มองให้ดี การบอกว่าเหม็น เป็นแค่มุมมองเดียว คนอื่นจะบอกว่าหอม ก็เป็นสิทธิที่ทำได้นะ..

ยังมีคนบอกว่า ถ้านึกไม่ออกว่า อุจจาระหอมได้ไง ก็คือคนบ้า ใช้สมองไม่เป็น เริ่มไปกันใหญ่

แต่การบอกว่า อุจจาระหอม มันก็ไม่ได้ละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของใครนะ อันนี้คุณทำได้
แต่เฮ่ยยย ก็มันหอม เลยไม่ยอมราดน้ำ ในส้วมสาธารณะ อันนี้ ไม่ใช่สิทธิส่วนบุคคลแล้วนะ
หากไม่ใช่คนบ้า ก็ต้องอธิบายว่า มันไม่ใช่สิ่งที่หอม ฉนั้น กรุณาราดน้ำก่อนออกจากห้องน้ำทุกครั้งด้วย

แต่ถ้าคุยกันคนบ้า ก็อาจจะบอกว่า เออ มันหอมก็จริงนะ แต่มันก้อนเล็กเกิน ราดทิ้งๆไปก่อนเหอะ เดี๋ยวถ่ายก้อนใหญ่ แน่นๆ แข็งๆ แล้วค่อยเก็บมาแบ่งกันชม

ท่าจะดีเนอะ