โดนมาสดๆร้อนๆ ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน
- อยู่อพาตเมนท์คนเดียว
- ตื่นเช้าอาบน้ำตามปกติ เสร็จกิจกำลังจะออกจากห้องน้ำ
- จับลูกบิด แกร๊กๆๆ เปิดไม่ได้ แกร๊กๆๆ งง ทำไมเปิดไม่ได้ฟ่ะ
- ขย่มประตู โครมๆๆๆ!!!
- ใจไม่ดี ตกใจ เหงื่อแตก ขนาดเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
- หาของใกล้ตัว ลวด ไหมขัดฟัน พยายามเปิด หรือดันเดือยออกมา
- มือถือ โทรหาใครสักคน แต่....ใครจะเอามือถืออาบน้ำด้วยฟ่ะ
- ไม่ได้ผล ทำสมาธิ มองหาช่องทางอื่น
- ลองบิดใหม่ แกร๊กๆๆ เปิดไม่ออก
- ขย่มแรงขึ้น ในใจจะนึกตะโกนให้ใครช่วยดีไหม
- ตะโกนแล้วจะมีใครได้ยินไหม (ชั้น 2)
- พยายามหาวิธี บิดลูกบิดอีก ไม่ได้ผล ใจเสียขึ้นมา
- จะเป็นข่าวหน้า 1 ว่าอดข้าวตายในห้องน้ำไหม
- ตัดสินใจ งัดประตู พังก็ยอม ขอให้ชีวิตรอดปลอดภัยก่อน งัด!!!!
- ฮึดดดดดดดด......งัด ประตูพลาสติก ยังไงก็บอบบางน่าาา
- แปร๊ะ เสียงช่องระบายอากาศปริออก!!!1
- เฮ้ย!!! ช่องระบายอากาศ!! มันแค่ประกบหน้าหลังกันนี่ว่า (ช่องระบายขนาดประมาณเล็กที่สุดและอยู่ด้านล่าง)
- เปลี่ยนงัดช่องระบายอากาศ ด้านในเปิดออกแล้ว ด้านนอกละ?? พลักออกโดยง่าย
- เฮ้ยดีใจ!! จะเอื้อมมือไปเปิดลูกบิดด้านนอกได้ไหม .............. ไม่ถึง!!!
- ตัดสินใจลอดช่องระบายอากาศซะ!! ได้ไหม ................... ฮึบ
- เฮ้ย.........!!!! รอดแล้ว (ออกมาในสภาพเปล่าเปลือย) เพราะผ้าขนหนูหลุดโดนช่องประตูเกี่ยวไป
- ดีใจมาก เหงื่อแตกพลั่ก เห็นเดือนเห็นตะวัน ลองบิดลูกบิดจากภายนอกก็ไม่ได้
- หากตะโกนจะอายชาวบ้านเขาไม๊เนี่ย
- ขอบคุณประตูที่มีช่องหนีมุดรูไว้นะครับ...เลือกประตูห้องน้ำ อย่าลืมมีช่องด้วยนะ อย่าเอาอันถูกๆ

สำหรับเพื่อนๆคนอื่นๆเคยประสบเหตูการณ์แบบนี้บ้างไหม? ป่านนี้คงไม่ได้อยู่มาพิมพ์แบบนี้หรอก