เตือนแต่แต่เราบาป?

ทำไมการที่เราเตือนแม่นั้นเขาว่าบาปคะ ทั้งที่หนูเตือนแม่ในเรื่องที่แม่ทำผิดแล้วทำให้คนอื่นเดือนร้อนกันไปหมด แต่หนูกลายเป็นคนผิดเอง เราไม่สามารถเตือนอะไรได้เลยเหรอคะ แล้ววันนี้หนูก็คุยกับแม่จนทะเลาะกัน แล้วแม่เขาก็ด่าให้หนูไปตายหนูก็โกรธกับเสียใจมากที่แม่พูดแบบนั้นทั้งที่เริ่มแรกหนูไม่ได้หาเรื่องอะไรแม่เลย หนูก็เลยสวนกลับตามคำที่แม่ด่าหนู หนูรู้สึกผิดมากที่พูดออกไปน่ะ ปกติหนูก็ไม่ได้ทำตัวให้ที่บ้านเดือนร้อนเลย ไม่ใช่คนที่อยากได้อะไรก็ขอแม่หนูเกือบไม่ได้เกี่ยวข้องรึทำให้แม่ต้องมารับผิดชอบหนูเลย แต่ในเรื่องที่แม่รึหน้าที่แม่นั้นต้องรับผิดชอบพอหนูไปพูดด้วยเขาก็จะอารมณ์ขึ้นแล้วก็จะทะเลาะกับหนูทุกครั้งเลย  ถ้าหลายคนจะด่าหนูมันก็น่าจะสมควรอยู่ แต่หนูก็อยากรู้น่ะว่าทำไม่คนที่เป็นลูกตักเตือนแม่ไม่ได้เลย
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
พ่อแม่รุ่นเก่ามักเป็นแบบนี้ แต่สมัยนี้เริ่มน้อยลง
ด้วยค่านิยม พ่อแม่คือพระของลูก คือผู้มีพระคุณ
ข้อนี้ไม่เถียงหรอก
การเตือนกันดีๆทำได้ เวลาไม่เข้าใจหรือหัวเสีย
ให้ลองคิดดูว่า ถ้านั่นคือคนคนนึงไม่ใช่พ่อแม่
เขามีคุณสมบัติอย่างไร ให้มองแบบมนุษย์คนนึง
แล้วจะเข้าใจมากขึ้น หรือไม่ก็ปลงได้มากขึ้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่