ในที่สุดก็ทนความเหงาไม่ไหว (ช-ช)

นี่เป็นกระทู้แรกครับ ตอนนี้อายุขึ้นเลข 3 แล้ว เมื่อก่อนคิดว่าไม่จำเป็นต้องมีแฟนก็อยู่แบบมีความสุขได้ แต่ถึงวันนี้รู้สึกเหงาแปลก ๆ อยากมีใครสักคนอยู่ข้าง ๆ ไว้คุยกัน ปรึกษากัน ดุแลกันไป ถ้าเป็นไปได้ก็อยากอยู่กันไปจนแก่เฒ่า ชีวิตที่ผ่านมาอยู่แต่กับเรียน เรียนจบก็อยู่กับงาน ผมเป็นคนไม่หวือหวา ชอบชีวิตแบบเรียบง่าย หน้าที่การงานถือว่าพอใช้ได้ เลี้ยงดูตัวเองได้ นิยามความรักของผมคือการแชร์ความรู้สึกอย่างจริงใจ ใครที่อยากลองคุยกันศึกษากันก็ยินดีนะครับ เป็นแฟนไม่ได้ก็เป็นเพื่อนกัน ขอเป็นผู้ใหญ่วัยทำงาน คุยรู้เรื่องมีเหตุผล ส่วนสเป็คทางกายไม่ซีเรียสครับ ดูนิสัยใจคอและการพูดคุยเป็นหลักมากกว่า ยินดีต้อนรับทุกมิตรภาพทั้งหน้ากระทู้และข้อความส่วนตัว