@นิราศวาดวอนสะท้อนหวัง
มุ่งมั่นดั้นด้นดลพลัง
แลหลังหล่นหายไร้สาระ
@สะพายเป้เร่ขึ้นรถไฟฟรี
สวัสดีชีวิตอิสระ
สบตาสานผ่านวิถีที่เคล้าคละ
วิสาสะสนทนาคราสัญจร
@สวัสดิการรัฐจัดแจก
ชนแหวกเวียนจองมองสลอน
มุมหนึ่งซึ้งค่าห่วงอาทร
แรมคอนรอนค้างเดินทางไกล
@เบียดเสียดเยียดยัดทะนานแน่น
สุดแสนอลวนปนขวักไขว่
เก้าอี้ดนตรีจองทุกห้องใจ
ยากไร้เข้มข้นระคนเคย
@หวูดหวิวปลิวพรากออกจากถิ่น
แผ่นดินเปล่าร้างเหมือนวางเฉย
ทุ่งนาเคยเนาวันเก่าเคย
ล่วงเลยลับลาประสาจน
@สวนยางใบร่วงผลัดควงคว้าง
น้ำยางหดสิ้นแผ่นดินหม่น
ปริแยกแตกต่างระหว่างชน
ดิ้นรนเซซังทุรังลา
@เข้ากรุงมุ่งแสวงแรงงานแลก
แม้นแปลกแตกต่างทางภาษา
ฝึกฝนทนสู้กู้ชะตา
เข้มค่าแห่งคนมิจนใจ
@ต้นทางสุไหงโก-ลกโพ้น
จำโจนทะยานท้าสู่ฟ้าใหม่
ดินแม่แรรุมปานสุมไฟ
หลบภัยพักพอรอดินเย็น
@จุดหมายปลายทางแตกต่างหมาย
ลงรายทางสถานีมีให้เห็น
จำเพาะเจาะจ้องต้องประเด็น
ซ่อนเร้นหลังประกายช้ำสายตา
@เจอกันตะวันเบี่ยงใกล้เที่ยงสาด
สุราษฎร์ฯบ้านส้องเบิ่งมองหา
มุ่งหมายปลายฝันวันจากลา
ปรารถนาแห่งใจรถไฟฟรี
@กระหายใคร่หัดสัมผัสรู้
เพื่อนผู้ร่วมผืนแผ่นดินนี้
เหนือสิทธิ์เสียงอ้างพรางเสรี
ยังมีใดเหลือเอื้อคนจน
@บ้านส้องมองสอดตลอดย่าน
รถคลานคืบหมอนคนจรหม่น
ขึ้นได้หายใจรดไฟปน
เอ่อท้นเต็มตื้นเกาะยืนยาว
@คนแน่นแสนสุขสนุกแลก
หน้าแปลกแจกยิ้มน้ำจิ้มข่าว
หูยื่นตื่นฟังหวังเรื่องราว
บ้างหาวหวอดอิงพิงคอคลอน
@บางคนลนลุกขลุกขลักนั่ง
เก้กังห่วงก้างที่ทางก่อน
จึงจำใจจากฝากที่นอน
เผื่อผ่อนคลายทุกข์สุขารมย์
@แดดส่องแสงสาดปานบาดผิว
บ่ายคล้อยลอยลิ่วตะวันห่ม
เส้นลู่พรูพัดสะบัดลม
คือผมสาวงามตามพานพัน
@หลีกสลัดพลัดหล่นไม่พ้นหรอก
ตามหยอกเย้าไล่คล้ายขบขัน
ชีวิตใส่เป้ร่อนเร่วัน
แบกฝันฝ่าข้ามตามทางจร
@ไร้ใจไหนแอบมาแนบข้าง
เปล่าร้างว่างปลอดเคียงกอดหมอน
เสรีที่เพรียกสำเนียกวอน
รอก่อนเถอะนะภาระใจ
@ยิ้มเยื้อนเปื้อนหน้าสายตาสบ
ชิงพลบตะวันหวั่นตาไหว
วูบวาบฉาบฉานซาบซ่านนัย
ครวญใคร่คิดครุ่นอบอุ่นมิตร
@ตะวันทิ้งดวงแดงช่วงทา
สาดฟ้าก่ำเสกเมฆวิจิตร
ขบวนถึงไหนไม่เคยคิด
คุยติดพันมากฝากเรื่องราว
@ท้องหิวกิ่วไส้คล้ายรับรู้
นึกตู้เสบียงชวนเคียงก้าว
เธอส่ายหน้าส่งวงตาวาว
ถึงคราวชะงักหยุดพักเคียง
@อาหารสำเร็จเตร็ดเตร่ขาย
ร่อนถุงมุ่งหมายรายได้เลี้ยง
ครอบครัวอยู่รอเงินพอเพียง
ลองเสี่ยงฝากท้องทั้งสองทาง
@ข้าวหมกไก่กล่องนึ่งน่องนิ่ม
พออิ่มน้ำเปล่าบรรเทาบ้าง
สองชุดสุดใจไมตรีวาง
คนข้างเพื่อนกันแบ่งปันกิน
@เธอยื่นฝรั่งยังกรอบสด
หลังหมดข้าววับทั้งกับสิ้น
หลากเรื่องสนทนาพาคุ้นชิน
ฝากกลิ่นอายแปลกแลกความคิด
@ดาวเลือนเดือนลาราตรีรุด
สู่จุดหมายผ่านกาลศักดิ์สิทธิ์
รถไฟเคลื่อนบนกลชีวิต
มิผิดเวลาทุกสถานี!!
…………🎶🎼🎻🎸🎶
บทนี้เขียนไว้นานแล้ว
ตอนมีโอกาสทดลอง
ใช้บริการรถไฟฟรี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ที่ทำให้คนข้างหลังเป็นห่วงแทบแย่
ค้นมาอ่าน ลองวางเล่น
แก้ว่างวันหยุด
🎶🎸🍃 นิราศรถไฟฟรี 🍃🎸🎶
มุ่งมั่นดั้นด้นดลพลัง
แลหลังหล่นหายไร้สาระ
@สะพายเป้เร่ขึ้นรถไฟฟรี
สวัสดีชีวิตอิสระ
สบตาสานผ่านวิถีที่เคล้าคละ
วิสาสะสนทนาคราสัญจร
@สวัสดิการรัฐจัดแจก
ชนแหวกเวียนจองมองสลอน
มุมหนึ่งซึ้งค่าห่วงอาทร
แรมคอนรอนค้างเดินทางไกล
@เบียดเสียดเยียดยัดทะนานแน่น
สุดแสนอลวนปนขวักไขว่
เก้าอี้ดนตรีจองทุกห้องใจ
ยากไร้เข้มข้นระคนเคย
@หวูดหวิวปลิวพรากออกจากถิ่น
แผ่นดินเปล่าร้างเหมือนวางเฉย
ทุ่งนาเคยเนาวันเก่าเคย
ล่วงเลยลับลาประสาจน
@สวนยางใบร่วงผลัดควงคว้าง
น้ำยางหดสิ้นแผ่นดินหม่น
ปริแยกแตกต่างระหว่างชน
ดิ้นรนเซซังทุรังลา
@เข้ากรุงมุ่งแสวงแรงงานแลก
แม้นแปลกแตกต่างทางภาษา
ฝึกฝนทนสู้กู้ชะตา
เข้มค่าแห่งคนมิจนใจ
@ต้นทางสุไหงโก-ลกโพ้น
จำโจนทะยานท้าสู่ฟ้าใหม่
ดินแม่แรรุมปานสุมไฟ
หลบภัยพักพอรอดินเย็น
@จุดหมายปลายทางแตกต่างหมาย
ลงรายทางสถานีมีให้เห็น
จำเพาะเจาะจ้องต้องประเด็น
ซ่อนเร้นหลังประกายช้ำสายตา
@เจอกันตะวันเบี่ยงใกล้เที่ยงสาด
สุราษฎร์ฯบ้านส้องเบิ่งมองหา
มุ่งหมายปลายฝันวันจากลา
ปรารถนาแห่งใจรถไฟฟรี
@กระหายใคร่หัดสัมผัสรู้
เพื่อนผู้ร่วมผืนแผ่นดินนี้
เหนือสิทธิ์เสียงอ้างพรางเสรี
ยังมีใดเหลือเอื้อคนจน
@บ้านส้องมองสอดตลอดย่าน
รถคลานคืบหมอนคนจรหม่น
ขึ้นได้หายใจรดไฟปน
เอ่อท้นเต็มตื้นเกาะยืนยาว
@คนแน่นแสนสุขสนุกแลก
หน้าแปลกแจกยิ้มน้ำจิ้มข่าว
หูยื่นตื่นฟังหวังเรื่องราว
บ้างหาวหวอดอิงพิงคอคลอน
@บางคนลนลุกขลุกขลักนั่ง
เก้กังห่วงก้างที่ทางก่อน
จึงจำใจจากฝากที่นอน
เผื่อผ่อนคลายทุกข์สุขารมย์
@แดดส่องแสงสาดปานบาดผิว
บ่ายคล้อยลอยลิ่วตะวันห่ม
เส้นลู่พรูพัดสะบัดลม
คือผมสาวงามตามพานพัน
@หลีกสลัดพลัดหล่นไม่พ้นหรอก
ตามหยอกเย้าไล่คล้ายขบขัน
ชีวิตใส่เป้ร่อนเร่วัน
แบกฝันฝ่าข้ามตามทางจร
@ไร้ใจไหนแอบมาแนบข้าง
เปล่าร้างว่างปลอดเคียงกอดหมอน
เสรีที่เพรียกสำเนียกวอน
รอก่อนเถอะนะภาระใจ
@ยิ้มเยื้อนเปื้อนหน้าสายตาสบ
ชิงพลบตะวันหวั่นตาไหว
วูบวาบฉาบฉานซาบซ่านนัย
ครวญใคร่คิดครุ่นอบอุ่นมิตร
@ตะวันทิ้งดวงแดงช่วงทา
สาดฟ้าก่ำเสกเมฆวิจิตร
ขบวนถึงไหนไม่เคยคิด
คุยติดพันมากฝากเรื่องราว
@ท้องหิวกิ่วไส้คล้ายรับรู้
นึกตู้เสบียงชวนเคียงก้าว
เธอส่ายหน้าส่งวงตาวาว
ถึงคราวชะงักหยุดพักเคียง
@อาหารสำเร็จเตร็ดเตร่ขาย
ร่อนถุงมุ่งหมายรายได้เลี้ยง
ครอบครัวอยู่รอเงินพอเพียง
ลองเสี่ยงฝากท้องทั้งสองทาง
@ข้าวหมกไก่กล่องนึ่งน่องนิ่ม
พออิ่มน้ำเปล่าบรรเทาบ้าง
สองชุดสุดใจไมตรีวาง
คนข้างเพื่อนกันแบ่งปันกิน
@เธอยื่นฝรั่งยังกรอบสด
หลังหมดข้าววับทั้งกับสิ้น
หลากเรื่องสนทนาพาคุ้นชิน
ฝากกลิ่นอายแปลกแลกความคิด
@ดาวเลือนเดือนลาราตรีรุด
สู่จุดหมายผ่านกาลศักดิ์สิทธิ์
รถไฟเคลื่อนบนกลชีวิต
มิผิดเวลาทุกสถานี!!
…………🎶🎼🎻🎸🎶
บทนี้เขียนไว้นานแล้ว
ตอนมีโอกาสทดลอง
ใช้บริการรถไฟฟรี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ค้นมาอ่าน ลองวางเล่น
แก้ว่างวันหยุด