“ไปปิตุ๊โกรกันไหมพี่ ผมอยากไป” เพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่งไถ่ถาม “เพิ่งไปมาเองปีก่อน” ผมตอบ “แก้มือใหม่สิพี่ ปีที่แล้วขึ้นไม่ถึงยอดมะม่วงสามหมื่นไม่ใช่เหรอ คราวนี้ขึ้นให้ถึง” เขาคะยั้นคะยอ พอเอาคำว่ายอดดอยมะม่วงสามหมื่นมาล่อ ผมก็ต้องจำใจตอบตกลงน่ะสิ

น้ำตกปิตุ๊โกรคือน้ำตกรูปหัวใจแห่งอำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีของคนชอบเที่ยวธรรมชาติ และรู้กันอีกนั่นแหละว่านอกจากน้ำตกขนาดใหญ่ บนเส้นทางเดียวกันยังมียอดเขาสูงกว่า 1,600 เมตร เหนือระดับน้ำทะเลชื่อว่าดอยมะม่วงสามหมื่นให้พิชิตอีกด้วย

ปีก่อนผมไปเที่ยวเล่นน้ำปิตุ๊โกรมาแล้ว แต่พลาดขึ้นยอดมะม่วงสามหมื่นไปได้เพียงจุดชมวิว คราวนี้เลยถือเป็นโอกาสแก้มืออย่างที่รุ่นน้องว่าไว้นั่นเอง



การท่องเที่ยวน้ำตกปิตุ๊โกร และดอยมะม่วงสามหมื่น มีบ้านกุยเลอตอ หมู่บ้านชาวกะเหรี่ยง ซึ่งอยู่ใกล้กับน้ำตกที่สุดคอยดูแลจัดการ ร่วมกับผู้ประกอบการนำเที่ยวในอำเภออุ้มผาง จะติดต่อผ่านผู้ประกอบการที่อุ้มผางก็ดี หรือหาไกด์ท้องถิ่นในหมู่บ้านก็ได้ แต่แนะนำให้ติดต่อผ่านผู้ประกอบการจะสะดวกที่สุด เพราะชาวบ้านไม่ได้พูดภาษาไทยคล่องแคล่วทุกคน สัญญาณโทรศัพท์ก็มีน้อยนิดโทรนัดแนะกันลำบาก แถมยังมีเรื่องรถรับส่งอีกด้วย เพราะกุยเลอตออยู่ห่างตัวอุ้มผางตั้ง 70 กิโลเมตร

จุดเริ่มต้นการเดินทางสู่อุ้มผางอยู่ที่อำเภอแม่สอด ใครอยากได้อารมณ์แบ็คแพ็คเกอร์เต็มที่สามารถนั่งรถสองแถวที่ บขส. แม่สอด สายแม่สอด-อุ้มผาง แต่บอกเลยว่ากินเวลายาวนานมาก ใช้เวลาเกือบห้าชั่วโมง และเรายังต้องต่อสองแถวสายอุ้มผาง-เปิ่งเคลิ่ง เพื่อไปบ้านกุยเลอตอ เพราะฉะนั้นทริปต้องประหยัดเวลาเช่นนี้ เหมารถดีที่สุดครับ



ผมเลือกเหมากระบะจากผู้ประกอบการนำเที่ยวในอุ้มผางแบบตลอดทริปคือ ไปกลับ แม่สอด-อุ้มผาง และไปกลับ อุ้มผาง-กุยเลอตอ ปกติราคาอยู่ที่ประมาณ 7,500 บาท กรุ๊ปผมแปดคน (นั่งเต็มที่ได้สิบคน) หารกันคนละไม่ถึงพัน สำหรับระยะทางทั้งหมดกว่า 600 กิโลเมตร บอกเลยว่าคุ้มและประหยัดเวลากว่านั่งสองแถวครับ



ทริปของเราต้นเดือนกรกฎาคม รวมพลแปดคน ออกจาก บขส.แม่สอด หกโมงครึ่ง วิ่งมาตามถนนลอยฟ้า ทางหลวงหมายเลข 1090 ผ่านอำเภอพบพระ แวะพักกลางทางที่บ้านอุ้มเปี้ยมก่อนเข้าอำเภออุ้มผาง เส้นทางอย่างที่รู้กันคือโค้งไปโค้งมาชวนเวียนหัว ใครเมารถง่ายควรกินยาแก้เมากันไว้ ไม่อย่างนั้นจะโดนตัดกำลังก่อนเข้าป่าเสียเปล่า (ฮา...)

วิวสวยหน้าฝนบนเส้นทาง ทล.1090 สวยมาก สดชื่นชุ่มฉ่ำ เต็มไปด้วยสายหมอก





ถึงตัวอำเภออุ้มผางสิบโมงเศษ ก็เตรียมข้าวของครั้งสุดท้าย หาซื้อของสด กินข้าว พอพร้อมแล้วค่อยไปต่อสู่บ้านกุยเลอตอ ระยะทางจากอุ้มผางไปประมาณ 70 กิโลเมตร

เราเที่ยวกันวันธรรมดา นอกจากรถแล้วไม่ได้ติดต่ออย่างอื่นไว้ก่อน เพราะฉะนั้นต้องเข้าไปหาไกด์นำทางที่บ้านกุยเลตอ ซึ่งไม่ยากเลยแจ้งชางบ้านไปว่าต้องการไกด์ไปปิตุ๊โกรหนึ่งคน ค้างสองวัน แป๊บเดียวก็ได้หนุ่มนำทางเรียบร้อย ราคาคืนละ 1,000 บาท เป็นมาตรฐาน



พร้อมแล้วก็เล็ทส์โกลุยกัน เส้นทางเดินเข้าน้ำตกปิตุ๊โกร อยู่เยื้องกับทางเข้าบ้านกุยเลอตอแค่สองร้อยเมตร เดินที่นี่เตรียมรองเท้าพร้อมเปียกไว้เลย เพราะต้องลุยน้ำแน่นอน

เราเริ่มเดินกันตอนใกล้บ่ายสองโมง ช่วงแรกเส้นทางยังผ่านไร่ของชาวบ้าน เป็นช่วงที่หลงได้ง่าย เพราะมันมีร่องทางพาเลี้ยวไปโร่คนโน้นไร่คนนี้ คราวก่อนผมมาได้ไกด์ไม่ดีทำให้หลงกันระนาวมาแล้ว ฝนตกตลอดเส้นทางชุ่มฉ่ำและเละเทะกันไปครับ







เราเดินกันหนึ่งชั่วโมงนิดๆ จึงเริ่มเข้าเขตป่าทึบ จากตรงนี้สภาพทางจะต่างจากช่วงที่ผ่านมาอย่างเห็นได้ชัด




อีกหนึ่งชั่วโมงถัดมา ก่อนสี่โมงเย็นเล็กน้อยเราจึงถึงจุดตั้งแคมป์ริมลำธาร แต่ก่อนจุดตั้งแคมป์ในการเที่ยวปิตุ๊โกรมีหลายจุด นอกจากตรงนี้ยังมีด้านล่างน้ำตก ทางลงน้ำตก บนจุดชมวิว ทว่าปัจจุบันมีการจัดระเบียบใหม่ให้กางเต็นท์เฉพาะจุดนี้เท่านั้น

มีเพิงสังกะสีใหม่เอี่ยมหนึ่งหลัง พวกเราเป็นกรุ๊ปเดียวเพราะฉะนั้นใช้หลบฝนไม่ต้องแย่งใคร นอกจากนี้ยังมีการสร้างห้องน้ำใหม่ด้วยนะ เป็นส้วมซึมโอเคเลยล่ะ พร้อมต่อท่อดึงน้ำจากลำธารมาให้ใช้ทำความสะอาดกัน เรียกว่าเลิศหรูขึ้นเป็นกอง




พวกเราตั้งแคมป์ กางเต็นท์ ผูกเปล หุงข้าว ทำกับข้าวกันไปครับ สบายๆ





กินข้าวเสร็จสักทุ่มครึ่ง สงสัยด้วยความเหนื่อยจากการเดินทางยาวนานตั้งแต่สามทุ่มเมื่อวาน พวกเรานัดกันสลบเหมือดแบบไม่มีใครสนใจใคร เป็นการนอนที่ไวมาก และตื่นกันสายโด่งมากครับ นอนกันยาวนานสิบกว่าชั่วโมงเลยทีเดียว (ฮา...)