อยู่คนเดียวมีความสุขมากกว่า ดีกว่าอยู่กับคนเยอะๆเเต่ไม่มีใครมองเห็นค่าของตัวเราซักคน

ใครเป็นบ้างคะ ตอนนี้เราเบื่อมาก เหมือนกับเราเกิดมาเเล้วชีวิตนี้ต้องมีคนคอยสั่งตลอด เราอยากทำอะไรเองเป็นบ้างก็โดนด่าโดนบ่น เราอยากไปเที่ยวก็ไปไม่ได้ตอนนี้รุ่สึกมันอัดอั้น มันเบื่อโลก ตอนนี้มีเเค่เเมวที่อยู่ด้วยเเล้วสบายใจ เวลาไปไหนกับคนอื่นเยอะๆเหมือนเรากลายเป็นส่วนเกิน ทั้งๆที่เราทำตามคำสั่งของเขาตลอด อยากมีชีวิตที่ตัวเองเป็นคนกำหนด ตื่นเช้ามาก็โดนบ่นเเต่เช้าทุกวัน ไม่มีวันไหนที่ไม่โดนเเม่บ่น ทั้งๆที่เราก็ยังไม่ได้ทำอะไรเลย เเค่นั่งเฉยๆก็โดนตำหนิ ชอบเอาเราไปเปรียบกับคนอื่น เห้นคนอื่นสำคัญกว่าเรา เราเป็นคนไม่ชอบเถียงใคร เเต่เขาก็หาว่าเราทำหน้าไม่พอใจ พอเราพุดอธิบสยเขาก็หาว่าเถียง ตอนนี้มันอึดอัดไปหมด รู้สึกว่าโตเเล้ว อยากไปไหนเองบ้าง ไม่อยากเครียดไม่อยากคิดมาก ทำยังไงถึงให้ความรู้สึกนี้หายไปสักทีคะ