กระทู้นี้ เป็นเรื่องของประสบการณ์ มุมมอง ความรู้สึก และความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ ที่สำคัญคือ ตั้งใจจะบ่นไปลอยๆ
คือจากสิ่งที่พบเจอมากับตัวอยู่บ่อยครั้งในชีวิตประจำวัน เลยเกิดคำถามในใจว่า ทำไมสังคมเราถึงไม่มีกลไกอะไร (หรือเอาถึงว่า ยกย้อนไปถึงการสอดแทรกวิธีที่จะให้การศึกษาในชั้นเรียน ในเรื่องพื้นฐานที่จะหล่อหลอมตัวบุคคล เพื่อการใช้ชีวิตในสังคม) ที่จะสามารถช่วยทำให้ไม่ต้องเจอกับเรื่องต่างๆ เหล่านี้ เช่น..
- มารยาทในโรงหนัง เป็นเรื่องที่เจอแทบจะทุกครั้ง เช่น ไม่ปิดเสียงโทรศัพท์, รับสายและคุยเสียงดัง, คุยกันตลอดเรื่อง, พาเด็ก/ลูกหลานเข้าไปแล้วไม่ดูแล (ทั้งที่บางเรื่องก็มีกำหนดอายุนะ แปลกใจที่เจ้าหน้าที่หน้าโรงก็ปล่อยให้เข้า) หรืออย่างอีกเคสที่เจอมาล่าสุดคือ เข้าไปดูหนังเรื่องสงครามลิงกับคน มีคู่สามีภรรยา (อายุรุ่นประมาณ 40-45) มานั่งข้างๆ ระหว่างดูหนัง ผู้ชายก็จะพากย์จะพูดกำกับตลอด ส่วนผู้หญิงก็จะพูดรับให้ตลอด เช่น (ตอนซีซาร์ถูกจับ) ช: ซีซาร์โดนจับละ เนี่ยผู้นำถูกจับจนได้ / ญ: ทหารมาจับซีซาร์จนได้นะ, (ตอนซีซาร์ถูกทรมาน) ช: ทหารจับมัดไว้แบบนี้เพื่อทรมาน ไม่ก็เป็นกับดักนะ / ญ: เค้าจะจับซีซาร์ทรมานเหรอ .....ละอื่นๆ อีกเยอะ ตลอดเรื่อง ได้ยินเสียงตลอด ไม่รู้ผู้หญิงคนนี้ อยู่ไปได้ หรือเรียกว่า "อยู่เป็น"
- ใช้ลิฟต์ คือเจอแต่ก็ไม่บ่อย แต่ก็มีให้เห็นเรื่อยๆ คือคนที่อยู่หน้าแผงกด น่าจะมีน้ำใจนิดนึงช่วยกดปุ่มเปิดประตูรอไว้เวลาที่คนเข้า/ออกจำนวนมาก ไม่ใช่ปล่อยให้ประตูหนีบคน (ส่วนตัวนี่เคยโดนละนะ เราก็ปล่อยให้เด็กและผู้หญิงเข้าก่อน พอตามเข้าไปทีหลัง "หัวสั่น" ไม่ใช่ส่ายหน้าเอือมนะ แต่ประตูหนีบหัว)
- ขวางบันไดเลื่อน นี่น่าจะเจอทุกวัน คือถ้ามาเดี่ยว บางคนก็ยืนซะกลางบันได บางคนมาเป็นคู่ก็ต้องยืนคู่กันขวาง หรือบางคนก็ตัดสินใจไม่ได้จะขึ้นหรือจะลง ปรึกษากันไม่จบหน้าบันไดเลื่อน
- ขับรถไม่เปิดไฟเลี้ยว อันนี้อันตรายพอสมควร ก้านไฟเลี้ยวก็ออกแบบมาให้สะดวกแล้วนะ ขยับนิ้วไปสะกิดซะหน่อยก็น่าจะดี ให้สัญญาณบ้างจะไปซ้าย/ขวา ยิ่งบางคนขับเร็ว พรวดพราดจะเข้า/ออกก็เดาทางกันไม่ถูกเลย หรืออย่างบางคนขับผ่านทางแยก เราก็จอดรอคิดว่าเค้าจะขับตรงผ่านแยก ก็ไม่ควรไปตัดหน้าเค้านะ ปรากฎมาถึงทางแยก เลี้ยวเข้าซอยไปซะงั้น
- ขับรถเจอคนข้ามถนน (เคยเป็นคนข้ามแล้วเจอเองกับตัว) ขนาดว่าคนข้ามอยู่ตรงทางม้าลาย และไม่ใช่จุดที่คนข้ามกันพลุกพล่านตลอดเวลา รถขับมาไกลๆ ประมาณน่าจะเกิน 200 เมตร คงเห็นมีคนจะข้ามถนน ก็เลยเปิดไฟกระพริบถี่และรัวมาก และความเร็วรถเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด คือกลัวเราจะข้ามไม่ยอมหยุดให้คนเดินข้ามถนน (แค่แปลกใจว่าทำไมประเทศอื่น ถึงจะไม่ทุกประเทศ แต่ก็หลายประเทศนะ ถ้าเรายืนรอ คนขับรถมาจะเบารถและหยุดให้คนข้ามก่อนเสมอ)
- จอดรถ อยากให้ช่วยใส่ใจในการจอดรถหน่อยนึง เพราะจากสภาพที่เห็น ไม่ใช่ว่าถอยรถหรือจอดเทียบข้างไม่เก่งนะ แต่คือ "มักง่าย" จอดคร่อมสองช่อง หรือกั๊กตรงกลาง แทนที่จะจอดได้สองก็เหลือแค่ตัวเองคันเดียว
และอื่นๆ อีกมากมายพอสมควร แต่ก็จะทำไงได้ในเมื่อเราไปคาดหวังให้ใครมีจิตสำนึก หรือมีสำนึกรับผิดชอบต่อสังคมไม่ได้ ทำได้ดีสุดก็แค่เราพยามทำเอง และสั่งสอนลูกหลาน/น้องๆ รอบๆ ตัว แต่ยังไงก็ฝากไว้นะ ใครที่มาอ่านเจอแล้วเคยทำอะไรแบบนี้ จะตั้งใจ/ไม่ตั้งใจ ก็รบกวนเอาไปพิจารณาว่าสามารถทำให้ดีขึ้นได้มั้ย...บ่นจบแล้วจ้า
(กระทู้บ่น) ปัญหาที่หลายคนคงเคยเจอ (แต่ไม่อยากให้เคยชิน)
คือจากสิ่งที่พบเจอมากับตัวอยู่บ่อยครั้งในชีวิตประจำวัน เลยเกิดคำถามในใจว่า ทำไมสังคมเราถึงไม่มีกลไกอะไร (หรือเอาถึงว่า ยกย้อนไปถึงการสอดแทรกวิธีที่จะให้การศึกษาในชั้นเรียน ในเรื่องพื้นฐานที่จะหล่อหลอมตัวบุคคล เพื่อการใช้ชีวิตในสังคม) ที่จะสามารถช่วยทำให้ไม่ต้องเจอกับเรื่องต่างๆ เหล่านี้ เช่น..
- มารยาทในโรงหนัง เป็นเรื่องที่เจอแทบจะทุกครั้ง เช่น ไม่ปิดเสียงโทรศัพท์, รับสายและคุยเสียงดัง, คุยกันตลอดเรื่อง, พาเด็ก/ลูกหลานเข้าไปแล้วไม่ดูแล (ทั้งที่บางเรื่องก็มีกำหนดอายุนะ แปลกใจที่เจ้าหน้าที่หน้าโรงก็ปล่อยให้เข้า) หรืออย่างอีกเคสที่เจอมาล่าสุดคือ เข้าไปดูหนังเรื่องสงครามลิงกับคน มีคู่สามีภรรยา (อายุรุ่นประมาณ 40-45) มานั่งข้างๆ ระหว่างดูหนัง ผู้ชายก็จะพากย์จะพูดกำกับตลอด ส่วนผู้หญิงก็จะพูดรับให้ตลอด เช่น (ตอนซีซาร์ถูกจับ) ช: ซีซาร์โดนจับละ เนี่ยผู้นำถูกจับจนได้ / ญ: ทหารมาจับซีซาร์จนได้นะ, (ตอนซีซาร์ถูกทรมาน) ช: ทหารจับมัดไว้แบบนี้เพื่อทรมาน ไม่ก็เป็นกับดักนะ / ญ: เค้าจะจับซีซาร์ทรมานเหรอ .....ละอื่นๆ อีกเยอะ ตลอดเรื่อง ได้ยินเสียงตลอด ไม่รู้ผู้หญิงคนนี้ อยู่ไปได้ หรือเรียกว่า "อยู่เป็น"
- ใช้ลิฟต์ คือเจอแต่ก็ไม่บ่อย แต่ก็มีให้เห็นเรื่อยๆ คือคนที่อยู่หน้าแผงกด น่าจะมีน้ำใจนิดนึงช่วยกดปุ่มเปิดประตูรอไว้เวลาที่คนเข้า/ออกจำนวนมาก ไม่ใช่ปล่อยให้ประตูหนีบคน (ส่วนตัวนี่เคยโดนละนะ เราก็ปล่อยให้เด็กและผู้หญิงเข้าก่อน พอตามเข้าไปทีหลัง "หัวสั่น" ไม่ใช่ส่ายหน้าเอือมนะ แต่ประตูหนีบหัว)
- ขวางบันไดเลื่อน นี่น่าจะเจอทุกวัน คือถ้ามาเดี่ยว บางคนก็ยืนซะกลางบันได บางคนมาเป็นคู่ก็ต้องยืนคู่กันขวาง หรือบางคนก็ตัดสินใจไม่ได้จะขึ้นหรือจะลง ปรึกษากันไม่จบหน้าบันไดเลื่อน
- ขับรถไม่เปิดไฟเลี้ยว อันนี้อันตรายพอสมควร ก้านไฟเลี้ยวก็ออกแบบมาให้สะดวกแล้วนะ ขยับนิ้วไปสะกิดซะหน่อยก็น่าจะดี ให้สัญญาณบ้างจะไปซ้าย/ขวา ยิ่งบางคนขับเร็ว พรวดพราดจะเข้า/ออกก็เดาทางกันไม่ถูกเลย หรืออย่างบางคนขับผ่านทางแยก เราก็จอดรอคิดว่าเค้าจะขับตรงผ่านแยก ก็ไม่ควรไปตัดหน้าเค้านะ ปรากฎมาถึงทางแยก เลี้ยวเข้าซอยไปซะงั้น
- ขับรถเจอคนข้ามถนน (เคยเป็นคนข้ามแล้วเจอเองกับตัว) ขนาดว่าคนข้ามอยู่ตรงทางม้าลาย และไม่ใช่จุดที่คนข้ามกันพลุกพล่านตลอดเวลา รถขับมาไกลๆ ประมาณน่าจะเกิน 200 เมตร คงเห็นมีคนจะข้ามถนน ก็เลยเปิดไฟกระพริบถี่และรัวมาก และความเร็วรถเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด คือกลัวเราจะข้ามไม่ยอมหยุดให้คนเดินข้ามถนน (แค่แปลกใจว่าทำไมประเทศอื่น ถึงจะไม่ทุกประเทศ แต่ก็หลายประเทศนะ ถ้าเรายืนรอ คนขับรถมาจะเบารถและหยุดให้คนข้ามก่อนเสมอ)
- จอดรถ อยากให้ช่วยใส่ใจในการจอดรถหน่อยนึง เพราะจากสภาพที่เห็น ไม่ใช่ว่าถอยรถหรือจอดเทียบข้างไม่เก่งนะ แต่คือ "มักง่าย" จอดคร่อมสองช่อง หรือกั๊กตรงกลาง แทนที่จะจอดได้สองก็เหลือแค่ตัวเองคันเดียว
และอื่นๆ อีกมากมายพอสมควร แต่ก็จะทำไงได้ในเมื่อเราไปคาดหวังให้ใครมีจิตสำนึก หรือมีสำนึกรับผิดชอบต่อสังคมไม่ได้ ทำได้ดีสุดก็แค่เราพยามทำเอง และสั่งสอนลูกหลาน/น้องๆ รอบๆ ตัว แต่ยังไงก็ฝากไว้นะ ใครที่มาอ่านเจอแล้วเคยทำอะไรแบบนี้ จะตั้งใจ/ไม่ตั้งใจ ก็รบกวนเอาไปพิจารณาว่าสามารถทำให้ดีขึ้นได้มั้ย...บ่นจบแล้วจ้า