เลี้ยงสุนัขไว้ตัวนึงอยู่ด้วยกันมาประมาณหกปีแล้วถึงคราวที่เราออกมาซื้อคอนโดอยู่เลยจำเป็นต้องพากลับไปเลี้ยงไว้ที่บ้าน
ให้พ่อช่วยดูแลที่บ้านต่างจังหวัดผ่านไปประมาณสองปี ระหว่างสองปีที่ผ่านมาก็มีห่างกันบ้างเจอกันบ้างระหว่างที่กลับไปอยู่บ้านเวลาไม่สบายก็มีที่บ้านโทรมาบอกเราก็คอยแนะนำส่งเงินไปให้ให้ไปหาหมอไม่เคยขาด
สองปีความรู้สึกอาจจะห่างหายไปบ้างแต่ไม่เคยเลยที่จะลืม จนมาถึงเช้าเมื่อวาน 12/07/60 น้องสาวโทรมาปลุกตั้งแต่ตอนเช้าบอกว่าสุนัขโดนรถเฉี่ยวที่หน้าบ้านเสียแล้ว
ความรู้สึกตอนนั้นอึ้งพูดอะไรไม่ออกความทรงจำมากมายเริ่มไหลย้อนกลับเข้ามาในหัวตั้งแต่วันแรกที่รู้จักจนถึงวันสุดท้ายที่เจอกัน
ด้วยมิตรภาพที่ใสไร้เดียงสาช่วงระยะเวลาแค่สองปีที่อยู่ด้วยกันจากพ่อกับแม่ไม่ได้รักสัตว์มากมายอะไรกลับโทรมาหาเราด้วยเสียงที่สั่นร้องไห้เหมือนญาติสนิทคนหนึ่งเสีย เราเองก็ร้องไห้มาสองวันแล้วตอนนี้ก็ได้แต่คิดเค้าจะรอเราอยู่หรือเปล่านะเค้าจะคิดถึงเราหรือเปล่านะเดี๋ยวจะกลับไปบ้านไปทำบุญให้นะอาทิตย์หน้า
เราจะก้าวผ่านช่วงชีวิตแห่งการสูญเสียนี้ได้ยังไงกว่าทุกอย่างจะกลับมาเหมือนเดิม ตอนนี้รู้สึกสุขภาพจิตแย่มาก
แด่มิตรภาพ และความทรงจำ
ให้พ่อช่วยดูแลที่บ้านต่างจังหวัดผ่านไปประมาณสองปี ระหว่างสองปีที่ผ่านมาก็มีห่างกันบ้างเจอกันบ้างระหว่างที่กลับไปอยู่บ้านเวลาไม่สบายก็มีที่บ้านโทรมาบอกเราก็คอยแนะนำส่งเงินไปให้ให้ไปหาหมอไม่เคยขาด
สองปีความรู้สึกอาจจะห่างหายไปบ้างแต่ไม่เคยเลยที่จะลืม จนมาถึงเช้าเมื่อวาน 12/07/60 น้องสาวโทรมาปลุกตั้งแต่ตอนเช้าบอกว่าสุนัขโดนรถเฉี่ยวที่หน้าบ้านเสียแล้ว
ความรู้สึกตอนนั้นอึ้งพูดอะไรไม่ออกความทรงจำมากมายเริ่มไหลย้อนกลับเข้ามาในหัวตั้งแต่วันแรกที่รู้จักจนถึงวันสุดท้ายที่เจอกัน
ด้วยมิตรภาพที่ใสไร้เดียงสาช่วงระยะเวลาแค่สองปีที่อยู่ด้วยกันจากพ่อกับแม่ไม่ได้รักสัตว์มากมายอะไรกลับโทรมาหาเราด้วยเสียงที่สั่นร้องไห้เหมือนญาติสนิทคนหนึ่งเสีย เราเองก็ร้องไห้มาสองวันแล้วตอนนี้ก็ได้แต่คิดเค้าจะรอเราอยู่หรือเปล่านะเค้าจะคิดถึงเราหรือเปล่านะเดี๋ยวจะกลับไปบ้านไปทำบุญให้นะอาทิตย์หน้า
เราจะก้าวผ่านช่วงชีวิตแห่งการสูญเสียนี้ได้ยังไงกว่าทุกอย่างจะกลับมาเหมือนเดิม ตอนนี้รู้สึกสุขภาพจิตแย่มาก