อยากลืมยิ่งกลับจำ อยากกลับไปแต่ก็ไปไม่ได้

ทุกการเลิกรา มักทิ้งบาดแผลไว้เสมอ เลิกกันมาสักพัก ได้คุยกันแต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป ไม่ใช่เรานะแต่เป็นเขาต่างหาก เรายอมรับเลย เรายังรักและเป็นห่วงเขามากๆ แต่ก็ไม่สามารถกลับไปอยู่ด้วยกันได้เหมือนเดิม วันทุกวันผ่านไปช้ามากๆแต่แปลกตอนที่อยู่ด้วยกันเวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน
ตอนนี้ทรมานนิดหน่อย ยังคิดถึงอยู่เสมอ แต่ก็ได้แค่ปลอบใจตัวเอง ว่าเราคงไม่ใช่คู่กัน หมดวาระแล้วก็ต้องแยกย้ายไปใช้ชีวิตของใครของมัน
   ขอระบายนิดๆหน่อยๆ  ชาวพันทิปคนไหน แผลสดแบบเรามาแชร์มากอดให้กำลังใจกันได้นะ แล้วสักวันมันก็จะผ่านพ้นไปเอง