ก่อนอื่นต้องยอมรับว่า ตัวผมก็เป็นคนที่ไม่ได้มีความสามารถอะไรมากมาย ทุนชีวิตก็ไม่ได้มีสูงที่ขนาดว่าจะไปตั้งตัวสร้างธุรกิจได้ แค่ผ่อนบ้านให้ครอบครัวแต่ละเดือนก็แทบกระอัก
ตั้งแต่เรียนจบก็ทำงานเอกชนมาตลอด และไม่ได้คิดอะไรมากมายนักจนมีความคิดในช่วงนี้ว่า
"ไปสอบราชการ" น่าจะเป็นทางเลือกที่ดี (แม้จะอยู่ในช่วง 20 ปลาย ๆ แล้ว)
แต่ก็นั่นแหละครับ ประชากรประเทศไทย 67 กว่าล้านคน คนวัยทำงานเกือบ 40 ล้านคน แต่งานข้าราชการก็ใช่ว่าจะเข้าไปกรอกใบสมัครแล้วสัมภาษณ์ง่ายเหมือนเอกชน แถมพื้นที่ก็มีน้อยรวม ๆ ทั้งหมด 2 ล้านกว่าคน สอบทีนึงก็ยาก สมัครร้อยคน เอาห้าคน สมัครหมื่นคน เอาร้อยคน
ที่มองราชการส่วนหนึ่งเห็นพ่อของผมที่เป็นตำรวจตอนนี้เกษียณแล้ว ก็มีบำนาญเลี้ยงชีพไปจนกว่าจะตาย แถมตอนทำงานก็ดูมั่นคงมาก
ส่วนผมที่ทำเอกชน มารู้สึกไม่ค่อยมั่นคงก็ช่วงนี้ โดนเรียกเข้าห้องเย็นเป็นระยะ เพราะทำงานแผ่ว ๆ ไป (อาจจะเป็นเพราะไม่ค่อยได้ชาร์ตแบตร่างกายเท่าไหร่) เวลาโดนเรียกทีไรก็กระตุ้นตัวเองเอา แต่ก็รู้สึกว่าว่า โดนบ่อยแบบนี้คงจะไม่ดีและอาจจะอยู่ตรงนี้ได้ไม่นาน
ครั้นจะหันมาขายของกิน ก็ลุ้นยากมากในยุคนี้ที่พ่อค้าแม่ค้าล้นตลาด บางตลาดมีมากกว่าคนซื้ออีก จะมาหวังให้ประเทศนี้ไปเป็นรัฐสวัสดิการที่ดูแลประชาชนดี บังคับให้ทุกคนทำงานและเสียภาษีเพื่อพัฒนาเหมือนประเทศอื่น ๆ ก็ดูแล้วงมเข็มในมหาสมุทรก็คงไม่ต่างกัน
คำถามจึงเกิดขึ้นครับ
"ถ้าถอดใจเรื่องสอบราชการแล้วทำงานเอกชนยาว ๆ จนแก่ หมั่นดูแลสุขภาพ ไม่หวังตำแหน่งสูง ขอแค่พอเลี้ยงชีพกับครอบครัวได้ กับคนที่ไม่ได้มีความสามารถมากคิดว่าจะเลี้ยงชีพในระยะยาวได้ไหมครับ?"
ผมอยากรู้แนวคิดของคนทำเอกชนที่ไม่ได้เป็นตำแหน่งใหญ่โตแต่เลี้ยงครอบครัวได้ไม่ลำบากด้วยครับ
สำหรับคนที่ไม่ค่อยเก่ง งานเอกชนสามารถเลี้ยงชีพระยะยาวได้ไหม...
ตั้งแต่เรียนจบก็ทำงานเอกชนมาตลอด และไม่ได้คิดอะไรมากมายนักจนมีความคิดในช่วงนี้ว่า "ไปสอบราชการ" น่าจะเป็นทางเลือกที่ดี (แม้จะอยู่ในช่วง 20 ปลาย ๆ แล้ว)
แต่ก็นั่นแหละครับ ประชากรประเทศไทย 67 กว่าล้านคน คนวัยทำงานเกือบ 40 ล้านคน แต่งานข้าราชการก็ใช่ว่าจะเข้าไปกรอกใบสมัครแล้วสัมภาษณ์ง่ายเหมือนเอกชน แถมพื้นที่ก็มีน้อยรวม ๆ ทั้งหมด 2 ล้านกว่าคน สอบทีนึงก็ยาก สมัครร้อยคน เอาห้าคน สมัครหมื่นคน เอาร้อยคน
ที่มองราชการส่วนหนึ่งเห็นพ่อของผมที่เป็นตำรวจตอนนี้เกษียณแล้ว ก็มีบำนาญเลี้ยงชีพไปจนกว่าจะตาย แถมตอนทำงานก็ดูมั่นคงมาก
ส่วนผมที่ทำเอกชน มารู้สึกไม่ค่อยมั่นคงก็ช่วงนี้ โดนเรียกเข้าห้องเย็นเป็นระยะ เพราะทำงานแผ่ว ๆ ไป (อาจจะเป็นเพราะไม่ค่อยได้ชาร์ตแบตร่างกายเท่าไหร่) เวลาโดนเรียกทีไรก็กระตุ้นตัวเองเอา แต่ก็รู้สึกว่าว่า โดนบ่อยแบบนี้คงจะไม่ดีและอาจจะอยู่ตรงนี้ได้ไม่นาน
ครั้นจะหันมาขายของกิน ก็ลุ้นยากมากในยุคนี้ที่พ่อค้าแม่ค้าล้นตลาด บางตลาดมีมากกว่าคนซื้ออีก จะมาหวังให้ประเทศนี้ไปเป็นรัฐสวัสดิการที่ดูแลประชาชนดี บังคับให้ทุกคนทำงานและเสียภาษีเพื่อพัฒนาเหมือนประเทศอื่น ๆ ก็ดูแล้วงมเข็มในมหาสมุทรก็คงไม่ต่างกัน
คำถามจึงเกิดขึ้นครับ
"ถ้าถอดใจเรื่องสอบราชการแล้วทำงานเอกชนยาว ๆ จนแก่ หมั่นดูแลสุขภาพ ไม่หวังตำแหน่งสูง ขอแค่พอเลี้ยงชีพกับครอบครัวได้ กับคนที่ไม่ได้มีความสามารถมากคิดว่าจะเลี้ยงชีพในระยะยาวได้ไหมครับ?"
ผมอยากรู้แนวคิดของคนทำเอกชนที่ไม่ได้เป็นตำแหน่งใหญ่โตแต่เลี้ยงครอบครัวได้ไม่ลำบากด้วยครับ