ไม่กล้าใช้ชีวิตให้มีความสุข

เราเกิดในครอบครัวที่ฐานะไม่ได้ร่ำรวย พ่อแม่ทำงานโรงงานทั้งคู่ มีพี่น้อง 2 คน พ่อแม่กัดฟันส่งเสียจนเรียนจบแล้วทั้งคู่ (จขกท เพิ่งจบปีนี้ ) ตอนนี้ฐานะทางบ้านก็ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก แต่ก็ยังลำบากอยู่บ้าง ด้วยความที่พ่อแม่อยากให้เราอยากให้เรามีอนาคตดีๆ ก็ส่งให้เรียนโรงเรียนดีๆ มหาลัยที่มีชื่อเสียง เพื่อนๆเราทุกคนต่างมีฐานะที่ดีกว่าทั้งนั้น เวลาเพื่อนชวนไปเที่ยวต่างจังหวัด หรือไปเที่ยวไกลๆ เราไม่กล้าไป ไม่ใช่ไม่มีเงินนะ แต่เวลาจะไปทีไรคิดถึงพ่อแม่ทุกครั้ง พ่อแม่เราไม่เคยได้เที่ยวไกลๆ ไม่เคยได้มีเวลาไปพักผ่อนสบายๆ ขนาดตอนนี้เวลาเราหางานทำยังไม่อยากไปหางานทำไกลบ้านเลย กลัวพ่อกับแม่เหงา ตอนเราเรียนมหาลัย เราไปอยู่หอ แม่ยังบอกอยู่บ่อยๆว่าเหงา อยากให้กลับบ้านบ่อยๆ เราไม่กล้าออกไปใช้ชีวิตข้างนอกอย่างมีความสุขแล้วทิ้งพ่อกับแม่ไว้ข้างหลัง บางครั้งก็คิดว่าอยาก ออกไปหาประสบการณ์ทำงาน ประสบการณ์ชีวิต บ้าง แต่พอได้อยู่ในที่สบายๆ แอร์เย็นๆ วิวสวยๆ จะนึกถึงพ่อแม่ตลอด เพราะพวกเขาต้องทำงานในโรงงานร้อนๆ เวลาพักก็น้อย ไหนจะปัญหาสุขภาพ ชีวิตเราก็จะวนเป็นลูปแบบนี้ คิดวนอยู่แบบนี้ตลอด จะทำยังไงดี ควรจะตัดสินใจยังไงดี