[CR] [รีวิว]PARKS パークス ความรักของฉันเกิดขึ้นที่สวนแห่งนี้

เรื่องย่อ จุน (ไอ ฮาชิโมโตะ) เด็กมหาวิทยาลัยที่อาศัยอยู่ใกล้สวนสาธารณะอิโนะคาชิระ วันหนึ่งเธอได้พบกับ ฮารุ (เมอิ นากาโนะ) เด็กสาวมัธยมปลายที่กำลังตามหาซาจิโกะคนรักเก่าของพ่อผู้ล่วงลับ จุนอาสาช่วยฮารุค้นหา ทำให้ได้ไปพบกับ โทคิโอะ (โชตะ โซเมะตานิ) หนึ่งในครอบครัวของซาจิโกะ ระหว่างนั้นโทคิโอะก็ไปพบเครื่องเล่นเทปบันทึกเสียงที่เทปบันทึกเสียงเพลงรักของซาจิโกะที่ได้อัดเอาไว้เมื่อ 50 ปีก่อน แต่ไม่สามารถเปิดฟังได้จนจบเพลง ทั้งสามจึงตัดสินใจแต่งท่อนที่ขาดหายไปขึ้นใหม่...

... หนังเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองอายุ 100 ปีสวนสาธารณะ Inokashira หลายคนอาจจะคิดว่าหนังที่ทำขึ้นมาเพื่อเฉลิมฉลองสถานที่นั้นๆจะดูน่าเบื่อ เอาแต่พูดถึงสถานที่ของตัวเองแต่มันไม่ใช่กับเรื่องนี้ หนังเรื่องนี้ยังคงเป็นหนังที่ชูเรื่องราวของความรัก มิตรภาพและความทรงจำที่เกิดขึ้นในสวนแห่งนี้ หนังไม่ได้เน้นความเป็นมาของสวนหรือสถานที่ในสวนที่น่าไปชม แต่หัวใจของมันคือผู้คนที่ได้เคยมาในสวนแห่งนี้ทั้งในอดีตและปัจจุบัน และนี้เป็น1ในหนังญี่ปุ่นปีนี้ที่ดูแล้วน่ารัก อมยิ้มจนรู้สึกอยากไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะอิโนะคาชิระจริงๆ
... สิ่งที่โดดเด่นและสวยพอๆกับสวน(หรือสวยกว่า)ก็คือคาแรคเตอร์จุนกับฮารุทั้งความน่ารักและโก๊ะหน่อยๆ ยิ่งเวลา2คนนี้อยู่ในฉากด้วยกันเมื่อไหร่(ก็เกือบทั้งเรื่องอะนะ)ก็อดจิ้นถึงความน่ารักทั้ง2คนไม่ได้เลย แต่ส่วนตัวไม่ค่อยชอบคาแรคเตอร์ โทคิโอะ เท่าไหร่แลดูโวยวาย เอาแต่เล่นมากไปหน่อยจนรู้สึกบ้างช่วงก็แอบรำคานแหะ แต่ที่แปลกใจคือไอจังเล่นกีต้าร์เป็นด้วยแถมร้องเพลงเพราะอีกต่างหาก คือตอนนี้กลายเป็นหลงเธอหนักว่าเดิมอีกหลังจากเคยหลงรักตอนที่นางทำอาหารใน Little Forest ตอนนี้หลงรักหนักว่าเดิมอีกและอีกสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์อีก1อย่างของหนังเรื่องนี้เลยก็ว่านี้คือเพลงประกอบ ทั้ง2เพลงนั้นเพราะมากจริงๆ ซึ่งเพลงแรกที่จุนเป็นคนแต่งขึ้นมาใหม่ในเรื่องผมชอบความหมายมันมากๆ มันบ่งบอกและสื่อถึงความหมายของสวนอิโนะคาชิระได้เลยทีเดียว เรื่องราวในอดีตและอนาคตกับความรักที่ไม่มีวันจบสิ้น...ที่เหมือนกับสวน100ปีแห่งนี้