คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 22
อย่าว่างั้นงี้นะ
ตัวเองอายุเพิ่งเท่าไหร่ เรียนไม่จบ เงินยังหาไม่ได้ เลี้ยงเด็กคนนึงใช้เงินเท่าไหร่ อย่าคิดว่าง่ายนะ พ่อแม่แฟนเค้าไม่รับผิดชอบเพราะมันเป็นเรื่องของคุณสองคน เลี้ยงจนโตใช้เงินเท่าไหร่
ถ้าไม่พร้อม ไปเอาออกค่ะ อย่าคิดว่าบาปเพราะถ้าคุณเลี้ยงเค้าไม่ดี พากันมาลำบาก มันก็บาปเหมือนกัน พร้อมแล้วค่อยมีก็ไม่สายค่ะ
ขออภัยที่เห็นต่าง แต่ไม่ชอบคำว่าทำแท้งแล้วบาปกรรม เอาตัวเองให้รอดก่อนพาเด็กไม่รู้อิโหน่อิเหน่มาเกิดทั้งที่ยังไม่พร้อมมาลำบากด้วย
ตัวเองอายุเพิ่งเท่าไหร่ เรียนไม่จบ เงินยังหาไม่ได้ เลี้ยงเด็กคนนึงใช้เงินเท่าไหร่ อย่าคิดว่าง่ายนะ พ่อแม่แฟนเค้าไม่รับผิดชอบเพราะมันเป็นเรื่องของคุณสองคน เลี้ยงจนโตใช้เงินเท่าไหร่
ถ้าไม่พร้อม ไปเอาออกค่ะ อย่าคิดว่าบาปเพราะถ้าคุณเลี้ยงเค้าไม่ดี พากันมาลำบาก มันก็บาปเหมือนกัน พร้อมแล้วค่อยมีก็ไม่สายค่ะ
ขออภัยที่เห็นต่าง แต่ไม่ชอบคำว่าทำแท้งแล้วบาปกรรม เอาตัวเองให้รอดก่อนพาเด็กไม่รู้อิโหน่อิเหน่มาเกิดทั้งที่ยังไม่พร้อมมาลำบากด้วย
ความคิดเห็นที่ 36
ขอมาให้ความเห็นต่างหน่อยนะคะ ในฐานะที่เคยผ่านจุดนั้นมาแล้ว พี่อยากให้น้องมองกว้างๆ กว้างกว่าแค่เงินฝากครรภ์ กว้างกว่านั้นอีกมากๆค่ะ
ตอนที่พี่พลาดท้องขึ้นมา พี่มีหน้าที่การงานมั่นคงค่ะ เงินเดือนถือว่ามากพอที่จะใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย เพราะไม่มีภาระอะไรอื่นนอกจากค่ากิน กับค่าน้ำมัน
พอรู้ว่ามีน้อง พี่สับสน ไม่รู้จะทำยังไง ต่างกับแฟนพี่ที่ดีใจมาก เค้าพร้อมจะเลี้ยง พร้อมจะไปบอกที่บ้าน ทุกอย่างเหมือนจะโอเคใช่มั้ยคะ
แต่พี่คิดไปไกลกว่านั้นค่ะ พี่รู้ว่าตัวพี่ตอนนั้นไม่สามารถรับผิดชอบชีวิตที่จะเกิดมาอย่างเต็มที่ได้
พี่มีเงินเก็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะไม่เคยคิดว่าจะมีจุดที่พลาดนั้นเลย พี่รู้ว่าถ้าพี่ตัดสินใจเก็บเด็กไว้ พี่จะไม่สามารถเลี้ยงดูเค้าได้ดีอย่างที่พี่ตั้งความหวังไว้ในฐานะแม่คนหนึ่งค่ะ แม่ที่พร้อมจะเลี้ยงดูลูกในแบบที่พี่คิดคือ แม่ที่ตัวเองหรือสามีสามารถรับผิดชอบค่าฝากครรภ์แต่ละเดือน ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับอาหารบำรุงครรภ์ ค่าทำคลอด ค่าเสื้อผ้าของใช้เด็ก ค่ายา และของจิปาถะอื่นๆที่จะเกิดขึ้นระหว่างตั้งครรภ์จนกระทั่งลูกคลอดออกมา
และที่สำคัญที่สุดสำหรับคนเป็นแม่ที่ดีในแบบของพี่คือ แม่ที่สามารถหยุดงานเพื่อมาเลี้ยงดูลูกของตัวเองโดยไม่ต้องโยนไปเป็นภาระของปู่ย่าตายายได้อย่างน้อยหนึ่งปีค่ะ เพราะพี่จำไว้เสมอว่า 3 ปีแรกของลูกคือช่วงอายุที่ลูกต้องการแม่มากที่สุด
พี่รู้ว่าพี่ไม่สามารถรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดที่กล่าวมาได้ ณ เวลานั้นแน่นอนค่ะ และถึงพี่จะรับค่าใช้จ่ายระหว่างตั้งครรภ์ถึงคลอดได้ด้วยเงินเดือนและเงินเก็บก็ตาม แต่หลังจากคลอดแล้วพี่ลางานได้แค่ 3 เดือนเท่านั้น และไม่มีทางหยุดงานได้มากกว่านั้น เพราะพี่จะไม่มีรายได้ทันที พอถึงตอนนั้นภาระหน้าที่เลี้ยงลูกก็จะเป็นของตายายพี่ค่ะ เพราะพ่อกับแม่พี่ยังทำงาน หรือไม่ก็ต้องจ้างพี่เลี้ยงที่ไม่รู้ว่าจะรักลูกเราได้เท่าครึ่งนึงของที่เรารักมั้ย พี่ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นค่ะ
ทั้งหมดทั้งมวลนี้เป็นเหตุผลให้พี่ตัดสินใจเอาเด็กออก ซึ่ง พี่ยอมรับว่าพี่อาจจะตั้งความหวังไว้สูงกับคำว่าแม่ แต่สำหรับพี่ พี่คิดว่านี่คือทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วค่ะ
และขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าการทำแท้ง เป็นความเจ็บปวดที่มากที่สุดในชีวิตที่พี่เคยเจอมาเลยค่ะ มันทรมานยิ่งกว่าปวดประจำเดือนอีกร้อยเท่า
แต่นั่นเพราะพี่มั่นใจว่าพี่ได้เลือกทางที่ดีที่สุดกับสถานการณ์ในตอนนั้นแล้ว พี่เก็บความเจ็บปวดนั้นไว้เป็นบทเรียนและสาบานกับตัวเองว่าจะไม่มีวันให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกเป็นครั้งที่สองค่ะ
ปัจจุบันนี้พี่มีครอบครัวที่ดีค่ะ กำลังมีลูกที่น่ารักที่เป็นที่รักของทุกคน พี่และสามีสามารถเลือกฝากครรภ์ในรพ.ที่เราคิดว่าดีที่สุด สามารถซื้ออาหารบำรุงครรภ์ที่ดีและเหมาะสมในแต่ละช่วงอายุครรภ์ และพี่ลาออกจากงานมาเลี้ยงดูลูกของพี่ได้เต็มที่โดยสามีซัพพอร์ตได้ในขณะที่พี่ต้องหยุดงานไป มันทำให้พี่ไม่เคยรู้สึกว่าสิ่งที่ตัดสินใจไปนั่นมันไม่เหมาะไม่ควรเลยค่ะ
พี่เชื่อว่าคนที่ทำแท้งและไม่ทำแท้งมีเหตุผลเป็นของตัวเองทั้งนั้นค่ะ น้องก็มีเหตุผลของน้อง แต่อยากให้น้องมองกว้างๆ และเอาเรื่องของพี่ไปเป็นส่วนเล็กๆของการตัดสินใจดู พี่จะไม่พูดถึงเรื่องบาปบุญคุณโทษอะไรนะคะ แต่ขอเตือนไว้อีกนิดว่าปัจจุบันฝากครรภ์ทีก็หลายพัน แพ็คเกจทำคลอดหลายหมื่น บางคนอาจจะเถียงว่าก็เลือกรพ.รัฐที่ถูกๆสิ นั่นพี่ก็ไม่แย้งอะไรค่ะ แต่สำหรับคนเป็นแม่คนแล้ว ย่อมอยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกใช่รึป่าวคะ
ตอนที่พี่พลาดท้องขึ้นมา พี่มีหน้าที่การงานมั่นคงค่ะ เงินเดือนถือว่ามากพอที่จะใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย เพราะไม่มีภาระอะไรอื่นนอกจากค่ากิน กับค่าน้ำมัน
พอรู้ว่ามีน้อง พี่สับสน ไม่รู้จะทำยังไง ต่างกับแฟนพี่ที่ดีใจมาก เค้าพร้อมจะเลี้ยง พร้อมจะไปบอกที่บ้าน ทุกอย่างเหมือนจะโอเคใช่มั้ยคะ
แต่พี่คิดไปไกลกว่านั้นค่ะ พี่รู้ว่าตัวพี่ตอนนั้นไม่สามารถรับผิดชอบชีวิตที่จะเกิดมาอย่างเต็มที่ได้
พี่มีเงินเก็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะไม่เคยคิดว่าจะมีจุดที่พลาดนั้นเลย พี่รู้ว่าถ้าพี่ตัดสินใจเก็บเด็กไว้ พี่จะไม่สามารถเลี้ยงดูเค้าได้ดีอย่างที่พี่ตั้งความหวังไว้ในฐานะแม่คนหนึ่งค่ะ แม่ที่พร้อมจะเลี้ยงดูลูกในแบบที่พี่คิดคือ แม่ที่ตัวเองหรือสามีสามารถรับผิดชอบค่าฝากครรภ์แต่ละเดือน ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับอาหารบำรุงครรภ์ ค่าทำคลอด ค่าเสื้อผ้าของใช้เด็ก ค่ายา และของจิปาถะอื่นๆที่จะเกิดขึ้นระหว่างตั้งครรภ์จนกระทั่งลูกคลอดออกมา
และที่สำคัญที่สุดสำหรับคนเป็นแม่ที่ดีในแบบของพี่คือ แม่ที่สามารถหยุดงานเพื่อมาเลี้ยงดูลูกของตัวเองโดยไม่ต้องโยนไปเป็นภาระของปู่ย่าตายายได้อย่างน้อยหนึ่งปีค่ะ เพราะพี่จำไว้เสมอว่า 3 ปีแรกของลูกคือช่วงอายุที่ลูกต้องการแม่มากที่สุด
พี่รู้ว่าพี่ไม่สามารถรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดที่กล่าวมาได้ ณ เวลานั้นแน่นอนค่ะ และถึงพี่จะรับค่าใช้จ่ายระหว่างตั้งครรภ์ถึงคลอดได้ด้วยเงินเดือนและเงินเก็บก็ตาม แต่หลังจากคลอดแล้วพี่ลางานได้แค่ 3 เดือนเท่านั้น และไม่มีทางหยุดงานได้มากกว่านั้น เพราะพี่จะไม่มีรายได้ทันที พอถึงตอนนั้นภาระหน้าที่เลี้ยงลูกก็จะเป็นของตายายพี่ค่ะ เพราะพ่อกับแม่พี่ยังทำงาน หรือไม่ก็ต้องจ้างพี่เลี้ยงที่ไม่รู้ว่าจะรักลูกเราได้เท่าครึ่งนึงของที่เรารักมั้ย พี่ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นค่ะ
ทั้งหมดทั้งมวลนี้เป็นเหตุผลให้พี่ตัดสินใจเอาเด็กออก ซึ่ง พี่ยอมรับว่าพี่อาจจะตั้งความหวังไว้สูงกับคำว่าแม่ แต่สำหรับพี่ พี่คิดว่านี่คือทางเลือกที่ดีที่สุดแล้วค่ะ
และขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าการทำแท้ง เป็นความเจ็บปวดที่มากที่สุดในชีวิตที่พี่เคยเจอมาเลยค่ะ มันทรมานยิ่งกว่าปวดประจำเดือนอีกร้อยเท่า
แต่นั่นเพราะพี่มั่นใจว่าพี่ได้เลือกทางที่ดีที่สุดกับสถานการณ์ในตอนนั้นแล้ว พี่เก็บความเจ็บปวดนั้นไว้เป็นบทเรียนและสาบานกับตัวเองว่าจะไม่มีวันให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกเป็นครั้งที่สองค่ะ
ปัจจุบันนี้พี่มีครอบครัวที่ดีค่ะ กำลังมีลูกที่น่ารักที่เป็นที่รักของทุกคน พี่และสามีสามารถเลือกฝากครรภ์ในรพ.ที่เราคิดว่าดีที่สุด สามารถซื้ออาหารบำรุงครรภ์ที่ดีและเหมาะสมในแต่ละช่วงอายุครรภ์ และพี่ลาออกจากงานมาเลี้ยงดูลูกของพี่ได้เต็มที่โดยสามีซัพพอร์ตได้ในขณะที่พี่ต้องหยุดงานไป มันทำให้พี่ไม่เคยรู้สึกว่าสิ่งที่ตัดสินใจไปนั่นมันไม่เหมาะไม่ควรเลยค่ะ
พี่เชื่อว่าคนที่ทำแท้งและไม่ทำแท้งมีเหตุผลเป็นของตัวเองทั้งนั้นค่ะ น้องก็มีเหตุผลของน้อง แต่อยากให้น้องมองกว้างๆ และเอาเรื่องของพี่ไปเป็นส่วนเล็กๆของการตัดสินใจดู พี่จะไม่พูดถึงเรื่องบาปบุญคุณโทษอะไรนะคะ แต่ขอเตือนไว้อีกนิดว่าปัจจุบันฝากครรภ์ทีก็หลายพัน แพ็คเกจทำคลอดหลายหมื่น บางคนอาจจะเถียงว่าก็เลือกรพ.รัฐที่ถูกๆสิ นั่นพี่ก็ไม่แย้งอะไรค่ะ แต่สำหรับคนเป็นแม่คนแล้ว ย่อมอยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกใช่รึป่าวคะ
แสดงความคิดเห็น
ไม่อยากเอาลูกออก!!
แฟนเราเรียนปวส. แต่ออกมาก่อนที่จะจบได้ปีกว่าๆ เราท้องได้3สัปดาห์กว่าๆ ตรวจเลือดเรียบร้อยเลยว่าจะดร็อปเรียน เพราะจะเปิดเทอมในสิ้นเดือนนี้ ใช้เวลาเลี้ยงน้องสัก2ปี แฟนก็โอเคจะรับผิดชอบ ทุกอย่างเหมือนราบรื่นดีจนไปคุยกับที่บ้านของแฟน ปรากฏว่าทางบ้าน เค้าบอกว่า "เขาไม่เอา เพราะเหนื่อย" (ปู่กับย่า) ทางบ้านแฟน พ่อแฟนมีภรรยาใหม่ ไม่ได้มาสนใจมาส่งเรียน เขาก็รู้ว่าเราท้องแต่เขาไม่ได้มาสนใจเลย เเม่ของแฟนเขายุต่างประเทศมีแฟนใหม่เหมือนกัน แต่ก็มีส่งเงินมาให้ทุกเดือนแต่ไม่มาก แฟนปรึกษากับแม่และพี่สาว "เขาบอกให้เอาออก" เพราะจะหมดอนาคตกันทั้งคู่ โดยเฉพาะเรา
เราก็เครียดยุ 3 วัน มืดแปดด้าน จนเกือบจะคิด เอาลูกออก
เเต่เราก็มาคิดได้ว่าเราต้องเสียใจทีหลังเเน่ๆ เราเลยดื้อดึง คุยกับแฟนใหม่แฟนก็บอกไม่ได้อยากทำ แต่เราจะทำให้เขาเกิดมาลำบาก ไม่มีเงินส่งเขาเรียน
แต่ก่อนบ้านเราพอมีเงินคงเลี้ยงลูกได้สบาย แต่ตอนนี้บ้านเรามีปัญหาทางการเงิน เเม่เราเป็นข้าราชการ เพิ่งย้ายที่ทำงานใหม่... พูดตรงๆก็คือหมดไปหลายเเสนบาท ใครทำงานราชการคงเข้าใจน่ะค่ะ
เรามานอนคิด เราเริ่มมีกำลังใจเอาใหม่ทุกปัญหาต้องผ่านไปได้ ศึกษาค่าใช้จ่าย ค่าทำคลอด ค่าฝากครรภ์ (เเม่เราเป็นข้าราชการ สามารถเบิกย้อนหลังได้) ตัดปัญหาไปได้อย่างนึง ค่าใช้จ่ายต่อเดือนในตอนคลอด ก็จะเก็บระหว่างท้องเอาอาจจะให้ทางบ้านแฟน ออกค่าจ่ายนิดหน่อยแล้วเบิกย้อนหลัง แต่ฝันต้องมาจบเพราะ " เขาบอกว่าไม่เอา เขาโยนมาให้ทางบ้านเราหมด ว่าให้คุยกันเอาเอง" จะให้เราไปบอกพ่อแม่ว่าท้อง เเล้วทางบ้านแฟนไม่รับผิดชอบ พ่อแม่เราก็คงไม่ยอมแน่ๆ
เราหลงคิดไปว่า บ้านแฟนจะช่วยเหลือได้บ้าง เราก็รู้ว่าเรากับแฟนสร้างปัญหาแต่เราก็พยายามแก้ไขเท่าที่ทำได้ เราทราบว่าบ้านแฟนมีเงิน แต่เขาเลือกที่จะไม่ช่วยเหลือ ซึ่งเราก็ไม่ทราบเหตุผล ตอนนี้มืดแปดด้าน
ว่าเราต้องทำอะไร ต้องลงทะเบียนเรียนทั้งๆที่ท้อง รึเราจะดร็อป? แต่บ้านแฟนเขาไม่เอา เรารักลูกแต่ไม่อยากทำให้พ่อแม่ขายหน้า เอาลูกไว้เเม้แต่ค่าฝากครรภ์คงไม่มี ไปบอกว่าทางบ้านแฟนเขาไม่รับ ก็ไม่ได้คงได้มีปัญหา รึทางเลือกสุดท้าย "เราต้องทำร้ายลูกเราด้วยการทำแท้ง แบบนี้เราก็คงเสียใจไปจนตาย"
(แล้วไม่ต้องถามนะค่ะว่าทำไมไม่ป้องกัน
เราคาดว่าถุงยางน่าจะขาดแต่เราไม่รู้สึกตัว)