เรื่องมีอยู่ว่า ทำงานที่นึงคะ มา3ปี มีพนักงานเวียนเข้าเวียนออกปัจจุบันมีอยู่3คน เพื่อนร่วมงานคนที่1ที่อยู่นานกว่าเรา2ปี นั่นมีนิสัยที่พูดประจบอยู่เป็น ไม่เคยผิดเอาตัวรอดเลี่ยงเก่งมากโยนให้คนอื่นตลอด คนที่2 เป็นคนแอ้ปๆ เวลาเจ้าของร้านไม่อยู่จะไม่ค่อยทำอะไร จะอยู่กับที่นานๆ พูดนินทาเรื่องคนอื่นเก่งมากๆ
แต่พอคนในร้านอยู่ครบ นางจะนิ่งเงียบพูดน้อยดูบอบบางใสซื่อ เบื้องหลังหยาบคายฉ่ำ ละ1-2จะคู่แพ้กเกตกัน เรานิสัยปากพูดชัดเจน ตรงบ้างอ้อมบ้าง ละเป็นคนพูดจาฉะฉาน ผิดถูก ทำไม่ทำ กล้าบอกหมด
ต่อมา ทุกครั้งที่เราหยุดงาน เจ้าของร้านจะตึงใส่เราทุกครั้ง และมีการโน้ตลงในไลน์กลุ่ม เรื่องต่างๆในการใช้ของเบิกของต่างๆไม่ให้เบิก ไม่ให้ใช้ ซึ่งเวลาเราอยู่นั้นเขาไม่เคยพูด พอเราหยุด มีปัญหาทันที ละเหมือนปัญหานั้นจะพุ่งมาที่เราคนเดียวเสมอ ทั้งที่คนอื่นก็ทำเหมือนกัน แต่กลับเป็นเราที่ต้องรับความรู้สึกคำพูดเสียดสีของเจ้าของร้าน เจอเหตุการณ์นี้มาครั้ง
เหนื่อยใจมาก ตอนแรกไม่ยอมคิดว่าศักดิ์ศรีมีจะไม่ใครมากลั่นแกล้ง แต่พอเจอสามครั้งในปีนี้ มันรู้สึกเองว่ายอมค่ะ แต่มันเป็นความรู้สึกคาใจ ว่าเขาเอาอะไรมาวัดเรา ว่าเราทำแบบนั้นจริงเหรอ ไม่เครียดพนักงานอบรบพร้อมกัน มีอะไรเรื่องอะไร จะต้องเป็นที่ต้องได้ยินคำพูดกรือโดนคำพูดก่อนเสมอ ยังไม่มีงานสำรอง เงินสำรองพอต่อชีวิตชำระหนี้สินหรอกค่ะ แต่ถ้าจัดการความคิดตัวเองไม่ได้ ถ้าตัดสินใจออกเลย จะดีมั้ยคะ
มีวิธีจัดการความรู้สึกตัวเองเวลาทำงานแล้วเจอคนtoxicยังไงบ้างคะ
แต่พอคนในร้านอยู่ครบ นางจะนิ่งเงียบพูดน้อยดูบอบบางใสซื่อ เบื้องหลังหยาบคายฉ่ำ ละ1-2จะคู่แพ้กเกตกัน เรานิสัยปากพูดชัดเจน ตรงบ้างอ้อมบ้าง ละเป็นคนพูดจาฉะฉาน ผิดถูก ทำไม่ทำ กล้าบอกหมด
ต่อมา ทุกครั้งที่เราหยุดงาน เจ้าของร้านจะตึงใส่เราทุกครั้ง และมีการโน้ตลงในไลน์กลุ่ม เรื่องต่างๆในการใช้ของเบิกของต่างๆไม่ให้เบิก ไม่ให้ใช้ ซึ่งเวลาเราอยู่นั้นเขาไม่เคยพูด พอเราหยุด มีปัญหาทันที ละเหมือนปัญหานั้นจะพุ่งมาที่เราคนเดียวเสมอ ทั้งที่คนอื่นก็ทำเหมือนกัน แต่กลับเป็นเราที่ต้องรับความรู้สึกคำพูดเสียดสีของเจ้าของร้าน เจอเหตุการณ์นี้มาครั้ง
เหนื่อยใจมาก ตอนแรกไม่ยอมคิดว่าศักดิ์ศรีมีจะไม่ใครมากลั่นแกล้ง แต่พอเจอสามครั้งในปีนี้ มันรู้สึกเองว่ายอมค่ะ แต่มันเป็นความรู้สึกคาใจ ว่าเขาเอาอะไรมาวัดเรา ว่าเราทำแบบนั้นจริงเหรอ ไม่เครียดพนักงานอบรบพร้อมกัน มีอะไรเรื่องอะไร จะต้องเป็นที่ต้องได้ยินคำพูดกรือโดนคำพูดก่อนเสมอ ยังไม่มีงานสำรอง เงินสำรองพอต่อชีวิตชำระหนี้สินหรอกค่ะ แต่ถ้าจัดการความคิดตัวเองไม่ได้ ถ้าตัดสินใจออกเลย จะดีมั้ยคะ