ขอให้ความดีทีทำมาทำให้กูผ่านความรักครั้งไปให้ได้ สาธุ............................
เริ่ม......เราคบกับแฟนมาได้ 2 ปีกำลังเข้าปีที่ 3 อายุเราเท่ากันค่ะ เราเรียนมหาลัยธรรมดาไม่ได้ขึ้นชื่อ ซึ่งต่างจากเขาเราเรียนที่จีนค่ะ เรียนหมอ เรียนหมอเป็นอะไรที่เรียนหนักมากบวกกับความไกลที่เราจะไม่ได้เจอกัน เราได้เจอเขาเมื่อ 4 เดือนที่แล้ว ทำให้ความรักครั้งมันพัง
เราคุยกับเขาด้วยการวีดีโอคอล 2 ปีแรกไม่ปัญหาอะไรนอกจากการให้ความรัก งอแง งอน ง้อ ทะเลาะเรื่องเล็กๆน้อยๆ ช่วงนั้นอะไรก็ดีไปหมดชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ ขี้ที่บอกว่าเหม็นก็ทนดมได้ไปด้วยกันได้ เราคบกับเขามาเราขอขึ้นรูปบนโซเซียล ขึ้นสเตตัสบนเฟสบุ๊ค เขาเลือกจะปฎิเสธบอกว่าเดียวมีปัญหากับครอบครัว ซึ่งช่วงแรกเราก็งอน ไม่เข้าใจ ทำไมอะ? เพราะ? แต่พอนานไปเรากลับไม่ขอเขาเพราะเราเข้าใจในส่วนนั้น เราเรียนหนังสือด้วยกันมาตลอดแน่แหละชีวิตมหาลัยอ่านหนังสือแทบอ้วก เราเคยอิจฉาเพื่อนที่ไปกินข้าว ดูหนังกับแฟน ไปเดินเล่นด้วย เราก็บ่นกับเขาว่าเราอยากดูหนังกับเธอ ด้วยความที่เราไกลกัน เขาบอกเราว่าให้เราอดทนรอ เราก็รอและเข้าใจ เขาเรียนหนักมากกแต่เราก็ยังไปหาเรื่องเครียดให้เขาค่ะ เราไม่สามารถทำให้เข้าสบายใจเวลาอยู่กับเราแต่เราก็เคลียกันได้ เรายอมรับข้อตกลงอะไรหลายๆอย่างกับเขาบางข้อเราก็ลืมทำไม่ได้ เราลืมใส่ใจเขา จนเขาร้องไห้เสียใจ เราเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนเขาเครียดฆ่าตัวตาย เราก็เริ่มใส่ใจเขาแล้วก็มาทำนิสัยแบบเดิม (เราแย่มาก) พอจะเข้าปีที่ 3 เรายิ่งทะเลาะกันมากขึ้น ด้วยเพราะเราขี้งอน เราขี้หึง ไม่เข้าใจเขาแต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราไม่เคยหายไปจากเขา ต่อให้เราจะไม่อยากคุย เบื่อเขา เหนื่อยกับเขา เราไม่เคยหายไปไหน แต่เขาทนเราให้ผ่านมาได้ เขาบอกเลิกเรา ด้วยเหตุที่เขาเหนื่อย เขาทนเราไม่ได้แล้วเขาเลือกอนาคตของเขาโดยที่ลดสถานะเราลงให้เราเป็นเพื่อนเขา......... เราก็ถามเขาอีกทำไมถึงเลิก? คราวนี้ไม่ใช่แค่เหนื่อยแค่ทนเราไม่ได้แต่บอกว่าเราอยู่ไกลกัน ดูแลกันก็ลำบาก ไม่ได้ทำหน้าที่แฟนได้เต็มที่ ไม่เคยพาไปดูหนัง กินข้าว มีแต่เรียนกับอ่านหนังสือ เราก็ยังสงสัยอะว่าที่ผ่านมาก็ผ่านมาได้หนิ เราเข้าใจเธอแต่เขาก็บอกว่าเขาเครียดหลายเรื่อง ไม่อยากพาเราไปลำบากด้วย ไม่อยากให้เสียใจไปมากกว่านี้ เขาเลือกที่จะเป็นเพื่อนกับเราทักไลน์กับคอลหาบ้าง (บอกเลิกแล้วบอกให้ฉันเป็นเพื่อนอีก เพื่อนสนิทอีก กูต้องใจแข็งแค่ไหน) แต่ห้ามบล็อคเขา
เราทำใจยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ตอนนี้ก็ยังอะ ยังรักยังคิดถึง เราคิดว่าเรากับเขาจะผ่านกันไปได้ไกลกว่านี้แต่ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เรากลับไปขอคืนดีเขา ขอร้อง ง้อ ขอโอกาส เขาก็บอกกับเราว่าเขาเหนื่อยแล้วไม่ไหวมีเรื่องเคลียดเยอะ เขาบอกเราพอ เขายืนยันว่ายังไงก็ได้แค่เพื่อน เราก็ร้องไห้ นอนคิด อยู่คนเดียวบ้าง ไปหาเพื่อนบ้าง ช่วยได้แปปนึง
ที่เขียนลงเพราะหาที่ระบายไม่ได้ ความรักครั้งนี้สอนเราว่าถ้าคนรักกันเหตุผลอะไรก็ไม่สามารถทำลายความรักได้ คำสัญญาที่ดูสวยหรูอาจจะเป็นคำพูดลอยๆของเขาก็ได้ ตอนนี้ก็ยังงงว่าเป็นความรักหรือความเคยชิน
คิดยังไงกับคำว่า เริ่มต้นไปด้วยกันเพื่อที่จะไปปลายทางด้วยกันแต่โดยทิ้งกลางทางง่ะะะ ไม่สงสารเราเลย......
*ถ้าเขาได้มาอ่าน จะบอกว่าความครียดหลายๆเรื่องเป็นปัญหาแยกๆออกไป แต่ถ้าเอาความเครียดมารวมกัน จะเป็นบ้า ทุกอย่างจะดีขึ้นถ้าแยกแยะได้เนอะ เรื่องที่บอกว่าไม่มีเวลาให้ ไม่สามารถดูแลได้ อันที่จริงลองจัดการดูดีๆ มันก็ผ่านไได้อะ มีแฟนใหม่อย่าไปบอกเลิกเขาแบบนี้นะ
*อยากคืนดีอะ ทำไงดี?
หมอจีนหักอก
เริ่ม......เราคบกับแฟนมาได้ 2 ปีกำลังเข้าปีที่ 3 อายุเราเท่ากันค่ะ เราเรียนมหาลัยธรรมดาไม่ได้ขึ้นชื่อ ซึ่งต่างจากเขาเราเรียนที่จีนค่ะ เรียนหมอ เรียนหมอเป็นอะไรที่เรียนหนักมากบวกกับความไกลที่เราจะไม่ได้เจอกัน เราได้เจอเขาเมื่อ 4 เดือนที่แล้ว ทำให้ความรักครั้งมันพัง
เราคุยกับเขาด้วยการวีดีโอคอล 2 ปีแรกไม่ปัญหาอะไรนอกจากการให้ความรัก งอแง งอน ง้อ ทะเลาะเรื่องเล็กๆน้อยๆ ช่วงนั้นอะไรก็ดีไปหมดชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ ขี้ที่บอกว่าเหม็นก็ทนดมได้ไปด้วยกันได้ เราคบกับเขามาเราขอขึ้นรูปบนโซเซียล ขึ้นสเตตัสบนเฟสบุ๊ค เขาเลือกจะปฎิเสธบอกว่าเดียวมีปัญหากับครอบครัว ซึ่งช่วงแรกเราก็งอน ไม่เข้าใจ ทำไมอะ? เพราะ? แต่พอนานไปเรากลับไม่ขอเขาเพราะเราเข้าใจในส่วนนั้น เราเรียนหนังสือด้วยกันมาตลอดแน่แหละชีวิตมหาลัยอ่านหนังสือแทบอ้วก เราเคยอิจฉาเพื่อนที่ไปกินข้าว ดูหนังกับแฟน ไปเดินเล่นด้วย เราก็บ่นกับเขาว่าเราอยากดูหนังกับเธอ ด้วยความที่เราไกลกัน เขาบอกเราว่าให้เราอดทนรอ เราก็รอและเข้าใจ เขาเรียนหนักมากกแต่เราก็ยังไปหาเรื่องเครียดให้เขาค่ะ เราไม่สามารถทำให้เข้าสบายใจเวลาอยู่กับเราแต่เราก็เคลียกันได้ เรายอมรับข้อตกลงอะไรหลายๆอย่างกับเขาบางข้อเราก็ลืมทำไม่ได้ เราลืมใส่ใจเขา จนเขาร้องไห้เสียใจ เราเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนเขาเครียดฆ่าตัวตาย เราก็เริ่มใส่ใจเขาแล้วก็มาทำนิสัยแบบเดิม (เราแย่มาก) พอจะเข้าปีที่ 3 เรายิ่งทะเลาะกันมากขึ้น ด้วยเพราะเราขี้งอน เราขี้หึง ไม่เข้าใจเขาแต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราไม่เคยหายไปจากเขา ต่อให้เราจะไม่อยากคุย เบื่อเขา เหนื่อยกับเขา เราไม่เคยหายไปไหน แต่เขาทนเราให้ผ่านมาได้ เขาบอกเลิกเรา ด้วยเหตุที่เขาเหนื่อย เขาทนเราไม่ได้แล้วเขาเลือกอนาคตของเขาโดยที่ลดสถานะเราลงให้เราเป็นเพื่อนเขา......... เราก็ถามเขาอีกทำไมถึงเลิก? คราวนี้ไม่ใช่แค่เหนื่อยแค่ทนเราไม่ได้แต่บอกว่าเราอยู่ไกลกัน ดูแลกันก็ลำบาก ไม่ได้ทำหน้าที่แฟนได้เต็มที่ ไม่เคยพาไปดูหนัง กินข้าว มีแต่เรียนกับอ่านหนังสือ เราก็ยังสงสัยอะว่าที่ผ่านมาก็ผ่านมาได้หนิ เราเข้าใจเธอแต่เขาก็บอกว่าเขาเครียดหลายเรื่อง ไม่อยากพาเราไปลำบากด้วย ไม่อยากให้เสียใจไปมากกว่านี้ เขาเลือกที่จะเป็นเพื่อนกับเราทักไลน์กับคอลหาบ้าง (บอกเลิกแล้วบอกให้ฉันเป็นเพื่อนอีก เพื่อนสนิทอีก กูต้องใจแข็งแค่ไหน) แต่ห้ามบล็อคเขา
เราทำใจยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ตอนนี้ก็ยังอะ ยังรักยังคิดถึง เราคิดว่าเรากับเขาจะผ่านกันไปได้ไกลกว่านี้แต่ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เรากลับไปขอคืนดีเขา ขอร้อง ง้อ ขอโอกาส เขาก็บอกกับเราว่าเขาเหนื่อยแล้วไม่ไหวมีเรื่องเคลียดเยอะ เขาบอกเราพอ เขายืนยันว่ายังไงก็ได้แค่เพื่อน เราก็ร้องไห้ นอนคิด อยู่คนเดียวบ้าง ไปหาเพื่อนบ้าง ช่วยได้แปปนึง
ที่เขียนลงเพราะหาที่ระบายไม่ได้ ความรักครั้งนี้สอนเราว่าถ้าคนรักกันเหตุผลอะไรก็ไม่สามารถทำลายความรักได้ คำสัญญาที่ดูสวยหรูอาจจะเป็นคำพูดลอยๆของเขาก็ได้ ตอนนี้ก็ยังงงว่าเป็นความรักหรือความเคยชิน
คิดยังไงกับคำว่า เริ่มต้นไปด้วยกันเพื่อที่จะไปปลายทางด้วยกันแต่โดยทิ้งกลางทางง่ะะะ ไม่สงสารเราเลย......
*ถ้าเขาได้มาอ่าน จะบอกว่าความครียดหลายๆเรื่องเป็นปัญหาแยกๆออกไป แต่ถ้าเอาความเครียดมารวมกัน จะเป็นบ้า ทุกอย่างจะดีขึ้นถ้าแยกแยะได้เนอะ เรื่องที่บอกว่าไม่มีเวลาให้ ไม่สามารถดูแลได้ อันที่จริงลองจัดการดูดีๆ มันก็ผ่านไได้อะ มีแฟนใหม่อย่าไปบอกเลิกเขาแบบนี้นะ
*อยากคืนดีอะ ทำไงดี?