อยากหาที่ระบายค่ะ เป็น นศ ทันตะ ม ต่างจังหวัดที่ไกลบ้านเกิดมากๆ [ ไม่รู้หรอกตอนแรกว่าอยากเรียนอะไร เอาแค่สอบติดมีที่เรียน]แล้วไปลองสอบใหม่[เพราะอยากกลับบ้าน คิดถึงคนที่บ้าน] ได้ หมอ ใน กทม เป็น ม ที่ดัง และอยากอยู่ ม นี้ แต่เพิ่งจะมารู้ตัวเองจิงๆว่าไม่ได้อยากเปนหมอก่อนจะสละสิทธิ์ไปซึ่งช่วงเวลาที่ตัดสินใจเลือก ระหว่าง ทันตะ (อาชีพที่อยากเป็น)ม.ที่ไม่ชอบ กับ หมอ (ไม่ได้ชอบขนาดนั้น)ม.ที่ชอบ เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมากกกๆ ช่วงนี้นรู้สึกเครียดตลอดมาตั้งแต่ประกาศผล คิดวกไปวนมา  คือนิสัยเราเป็นคนขี้ลังเล ไม่มั่นใจในตัวเองด้วย หลังจากนั้น พอสละสิทธิ์ไป คือจริงๆพ่อแม่ก็ไม่เห็นด้วย เขาอยากให้เราอยู่ใกล้ๆ แต่เขาก็บอกว่าให้เราเลือกตามที่เราอยากเรียน คือเราอยากเรียนทันตะนะ แต่ เราไม่อยากอยู่ ม ที่เราอยู่ เราอยากอยู่ ม ที่เราติดหมอ แต่เราก็กลัวว่าถ้าเราเป็นหมอ เราจะเครียดมากๆๆ กลัวทนเครียดไม่ได้ พอมาถึงตอนนี้สละสิทธิ์ไป ก็มานึกว่า เราเลือกทางนี้มันถูกแล้วหรอ…😭😰😰แต่ตอนนี้คือก็รู้สึกเหนื่อยล้าจิตใจมาก แบบเหมือนจิตใจห่อเหี่ยวเหนื่อยมากๆ
ปล.จริงๆเราก็ไม่ได้อยากกลับไปอยู่ ม.เดิมหรอก เพียงแต่ว่า ถ้าพูดในแง่อาชีพ เรากลัวว่าถ้าเราเป็นหมอ เราจะไม่จบ เราจะเครียด ทนไม่ได้กับแรงกดดันต่างๆ ทั้งเรื่องการอยู่เวร การอยู่ ER การอดหลับอดนอน
คือนิสัยเราเป็นคนขี้กลัว ขี้ตกใจ ขี้ป๊อด ด้วยแหล่ะ
แต่พอมาพูดในเรื่องการจากบ้าน มันก็รู้สึกอยากจะร้องไห้อีกอะ ต้องห่างไกลที่บ้านตั้งหลายปี แต่เราก็อยากมีเวลาว่างมากกว่าหมอ ในตอนทำงานเพราะทันตะ งานจะสบายกว่า เข้างานเป็นกะๆ ไม่ต้องอยู่เวร หรือ เจอสถานการณ์ฉุกเฉิน ฮือออ พอหลังจากเหตุการณ์นี้มันจบไป ความคิดเก่าๆในเรื่องอยากกลับบ้านของเรามันก็กลับเข้ามาในสมองเราอีกอะ นี่เราเลือกถูกจริงๆแล้วใช่ไหม……
ปล.2 ฝากช่วยแนะนำที่ปฏิบัติธรรมดีๆ ให้ด้วยค่ะ รู้สึกไม่ไหวกับจิตใจตัวเองแล้วค่ะ
หรือหนูควรไปพบจิตแพทย์ไหมคะ มีโอกาสเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำไหมคะ จะได้รีบรักษา
ปล.3คือมาถึงตอนนี้ก็ยังคงเสียดาย ที่ทุ่มเทสอบไปตอนอ่านซิ่ว เสียดาย มหาลัย เสียดายโอกาสที่ดีนั้น และเสียดายที่เรารู้ตัวเองช้าเกินไป ไม่ยั้งนั้นเราจะซิ่วแบบไม่เรียนปี1 เอาทันตะ ม.ที่อยากอยู่ไปเลย ซึ่งคะแนนปีนี้ เราถึงทันตะ ทุกมหาลัยเลย😭😭😭😭 หรือเราควรซิ่วอีกปีฮืออออๆๆๆๆๆ