อยากขอปรึกษาเพื่อนๆหน่อยค่ะ ตอนนี้เราสับสนและไม่รู้ว่าต้องทำไงดี
คือเรามีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง ที่เค้ามาจีบเราจริงจังตอน ม.ต้น ซึ่งตอนนั้นเรารู้สึกดีกับเค้ามาก แต่เราก็ให้เค้าเป็นได้แค่เพื่อน
เพราะเรารู้ว่าถ้าคบกันเป็นแฟนจริงๆยังไงก็ต้องเลิกกัน แต่เราไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้ไป
จน ม.4 เราก็ได้เริ่มคบกับแฟนคนปัจจุบันค่ะ ตอนนั้นเรารู้สึกผิดกับเพื่อนคนนี้มาก เรารู้ว่าเค้าเสียใจ ทำให้เราไม่ได้คุยกันอีก จนช่วง ม.6 เราเริ่มกลับมาคุยกันได้ เราเห็นเค้าทำใจเรื่องเราได้แล้ว เพราะเค้าก็มีแฟนแล้ว แล้วเราก็เข้าใจว่าสำหรับเค้า เราเป็นเพื่อนคนนึงไปแล้ว จนเข้ามหาลัยเราก็แยกย้ายกัน เค้าก็มีแฟนใหม่(ซึ่งเป็นแฟนคนปัจจุบันของเค้า)  
เราได้เจอกันบ้างช่วงปี1-2 และหลังจากนั้นเราก้ไม่ได้เจอกันเลย6ปี ซึ่งแต่ละปีก็มีแค่ไลน์HBDกันแค่นั้น

จนเมื่อสามเดือนที่แล้วเราได้มีโอกาสเจอกัน  ทำให้เราได้เริ่มกลับมาคุยกันจริงจังอีกครั้งแบบเพื่อนที่มีแต่ความหวังดีให้กัน
มันแปลกที่ว่า เพื่อนที่เราไม่ได้เจอกัน6ปี ต่างคนต่างมีงานทำ เจอเพื่อนใหม่มากมาย แต่พอเรากลับมาคุยกัน ความรู้สึกเดิมๆ ความไว้ใจเดิมๆมันกลับมาและเค้ายังคงเป็นเพื่อนที่พิเศษของเรามาตลอดที่ไม่เหมือนเพื่อนทั่วไป เรารู้สึกว่าเค้ายังรักเราอยู่ แต่เหมือนตลอดเวลาที่ผ่านมาทั้งเราและเค้าต่างพยายามทำตัวเหมือนเราเป็นแค่เพื่อนธรรมดาของกันและกัน

ลักษณะการคุยของเค้า เหมือนเค้าเผลอแสดงอาการว่ายังรักเราอยู่ เราเลยถามไปตรงๆว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เค้าโอเคแล้วใช่มั้ย.  เค้าบอกว่ามันก็ผ่านมานานแล้ว แล้วเค้าก็ยอมรับความจริงได้และมีความสุขกับชีวิตตอนนี้. เค้าบอกว่า เมื่อก่อนเคยรักยังไงตอนนี้เค้าก็รักเราเหมือนเดิม
เพียงแค่เปลี่ยนจากผู้ชายให้ผู้หญิง เป็นเพื่อนสู่เพื่อน และเค้ายังบอกว่าเค้าดีใจทุกครั้งที่เค้าเห็นเรามีความรักที่ดีกับแฟนเรา เพราะมันแสดงว่าเราเลือกคนไม่ผิดและมีความสุข ในทางกลับกันเราก็ดีใจและยินดีกับเค้ามากๆจริงๆที่เค้ามีแฟนและความรักที่ดี

แต่พอเวลาที่เราได้คุยกันมากขึ้น เรากลับทั้งรู้ผิดและรู้สึกอยากขอบคุณเค้าเหลือเกินที่เค้ารักเราขนาดนี้
เค้าจำรายละเอียด  เรื่องราวที่เกี่ยวกับเราได้ทุกอย่าง เค้าคอยดูเราตลอด จากโซเชียล  เราถามเค้าตรงๆว่า การที่เราคุยกับเค้าทุกวันแบบนี้ เป็นการทำร้ายเค้าทางอ้อมมั้ย ที่ทำให้เค้าตัดใจจากเราไม่ได้
เค้าบอกว่าเค้าโอเคและทำใจได้แล้ว เค้าขอแค่ให้เค้าได้คุย ดูแลเราแบบเพื่อนแบบนี้ไปเรื่อยๆได้มั้ย
เราเลยต้องมีข้อตกลงกันว่า. ถ้าเค้าไม่ว่างหรืออยู่กับแฟน ห้ามคิดถึงเราเด็ดขาด ให้คิดถึงเราแค่เวลาว่างเท่านั้น
ถ้าความรู้สึกของเค้าเปรียบได้เค้ก1ก้อน ทีแรกเค้าบอกว่าเค้าให้เราครึ่งก้อน แต่เราตกลงว่าขอให้เค้าแบ่งความรู้สึกดีๆมาให้เราแต่1/4 เท่านั้น และเรายินดีที่จะรับมันแค่นั้น เพราะเราไม่อยากมีผลต่อใจเค้ามากเกินไป เราไม่อยากทำร้ายเค้า ถึงแม้ว่าความจริงเราอยากได้มันเท่าที่เค้าอยากให้ก็ตาม

แต่ปัญหาคือ เรารู้สึกว่าเค้ายังยินดีที่จะให้ความรู้สึกดีๆกับเรามากเท่าเดิม  เค้าห่วงเรา(แต่ไม่เคยแสดงอาการหวง) และมีแต่ความหวังดีให้เรา
จนเราชินที่จะต้องได้คุยกันทุกวัน ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกันทุกวัน  มีบางทีเค้าก้หลุดบอกคิดถึงเรา แต่เราก็คอยเตือนสติเค้าตลอดว่าเค้าไม่ควรคิดกับเราแบบนี้และพยายามไม่แสดงอาการยินดีที่ได้รับความรู้สึกนั้น

ขอถามและปรึกษาเพื่อนนะคะ
- เรากำลังทำร้ายเค้าทางอ้อมมั้ยคะ ? หรือการที่เราเป็นเพื่อนดูแลกันไปยังงี้ มันทำให้เค้าสบายใจกว่า
- ทั้งๆที่เราแคร์เค้ามาก และรู้สึกดีกับการมีเพื่อนแบบเค้า ถ้าการที่เราคุยกันเป็นการทำร้ายเค้า เราควรทำยังไงดีคะ?
- เพราะเราต่างมีแฟนที่รักกันมากและเลือกที่จะเป็นชีวิตคู่อยู่แล้ว เราไม่แน่ใจว่าการที่เราคุยกันแบบนี้เราทำผิดอยู่มั้ยคะ?
ปล.  เค้าเป็นเพื่อนผู้ชายที่ให้เกียรติเรามากๆค่ะ ไม่เคยแม้แต่จับมือกัน
และ แฟนของแต่ละฝ่ายต่างรู้ว่าเราสองคนเป็นเพื่อนที่สนิทกัน แต่เค้าไม่รู้ว่าเราคุยกันทุกวันอ่าค่ะ