แม่ของเจ้าเขาเป็นเชื้อผีเสื้อสมุทร ขึ้นไปฉุดฉวยบิดาลงมาได้
จึงกำเนิดเกิดกายสายสุดใจ  จนเจ้าได้แปดปีเข้านี่แล้ว
ไปเปิดประตูคูหาถ้าเขาเห็น  ตายหรือเป็นว่าไม่ถูกเลยลูกแล้ว
แม้นสินสมุทรสุดสวาทพ่อคลาดแคล้ว  ไม่รอดแล้วบิตุรงค์ก็คงตาย
● พระโอรสรู้แจ้งไม่แคลงจิต  รำคาญคิดเสียใจมิใคร่หาย
ด้วยแม่กลับอัปลักษณ์เป็นยักษ์ร้าย  กูฟูมฟายชลนาโศกาลัย
● ฝ่ายเงือกน้ำนอนกลิ้งนิ่งสดับ  กิตติศัพท์สองแจ้งแถลงไข
รู้ภาษามนุษย์แน่ในใจ  จะกราบไหว้วอนว่าให้ปราณี
ค่อยเขยื้อนเลื่อนลุกขึ้นทั้งเจ็บ  ยังมึนเหน็บน้อมประณตบทศรี
พระผ่านเกล้าเจ้าฟ้าในธาตรี  ยังขอชีวิตไว้อย่าให้ตาย