จะไปดีมั้ยคะ

สวัสดีเพื่อนๆพี่ๆทุกคนคะ คือเรื่องมีอยู่ว่าเราแยกทางกันกับสามีแล้วคะ และลูกสาวก็อยู่บ้านย่าเค้า เราต่างคนต่างมาหาและชั้นก็มีสิทมารับลูกได้แค่ส.อา.(ที่ตกลงกันที่ศาลคะ)คือจบกันไม่ค่อยสวยเท่าไร มีครั้งหนึ่งพ่อเค้าพาลูกไปเที่ยววันหยุดที่สวนน้ำและลูกก็อยากให้แม่(คือดิฉันนี่แหละคะ)ไปด้วยลูกบอกว่าหนูอยากมีแม่เล่นน้ำด้วยแม่ไปเถอะเลยตัดสินจัยไป พอไปก็มี ย่า ป้า(พี่สาวของพ่อ)ลุงเขยและลูกของป้าไปด้วย ระหว่างเดินทางก็ไม่มีใครพูดกับดิฉันสักคน แม่เค้าก็พูดกับลูกเค้าและสามีเก่า ไปตลอดทางเหมือนในรถไม่มีฉันอยู่ด้วย ตอนนั่นก็รู้สึกนะคะแปลบๆในใจทำไมเค้าถึงเป็นแบบนี้กันแต่ก็พยายามคิดว่าช่างเถอะเรามาเพื่อลูกทนวั้ยๆ พอถึงที่ เค้าก็ลงเล่นน้ำจัดแจงเช่าชุดกันฉันก็ทำหน้าที่แม่หาชุดให้ลูกที่สวนน้ำก็จะมีสไลด์เดอร์ให้เล่นลูกสาวก็ขึ้นไปเล่นแต่พอไหลลงมาเหมือนยืนไม่ถึงพื้นเลยจมและสำรักน้ำไปนิสหนึ่งก็ตกใจร้องไห้ฉันรีบวิ่งไปหาลูกและกอดเค้าให้เค้าหายตกใจแต่ทำไมคนเป็นย่าถึงได้เดินทาและเรียกลูกพยายามจะดึงแขนลูกฉันไปทั้งๆที่ฉันก็กำลังกอดลูกให้หายตกใจอยู่เข้าใจแหละว่าส่วนมากเค้าเป็นคนดูแล แต่ในเมื่อฉันก็อยู่ใกล้ๆลูกแล้วจะมาแย่งหลานไปทำไม เพื่อ??แค่ถามว่าหลานเป็นไรมั้ยแค่นี้ก็น่าจะพอเพราะคนเป็นแม่ก็โอ๋อยู่พอผ่านไปเค้าก็ทานข้าวกันแต่ไม่มีใครชวนรึเรียกรึบอกอะไรสักคำฉันไม่ได้หิวรึอยากกินนะคะแต่ทำไมเค้าถึงทำกันแบบนี้เหมือนเราไปแค่อาศัยไปอันที่จริงเราเลิกกันไปแต่เราก็สามารถเป็นเพื่อนกันรึคุยกันได้ และกะทุกคนในครอบครัวเค้าก็น่าจะคิดว่ายังไงเราก็คือแม่ของหลานเค้าก็เลยรู้สึกว่าเค้าเห็นเราเป็นตัวอะไรเราก็ไม่เคยด่ารึว่าอะไรพวกเค้าเราก็อยู่ของเราดีๆและที่มาก็อยากเตืมเต็มให้ลูกและเค้าก็อยากให้เรามากับลูกแต่ไม่น่าทำแบบนี้ แต่ประเด็นมันอยู่ตรงนี้คะ วันที่20/7/60จะเป็นวันเกิดลูกฉันครบ7ชวบคะพ่อกับย่าเค้าจะจัดงานวันเกิดให้ทำอะไรเลี้ยงคนสนิทรู้จักนิดๆหน่อยๆและพ่อเค้าก็ถามว่าจะจัดที่บ้านย่ามีปัญหาอะไรป่าวฉันบอกไม่มีตามใจ เพราะฉันก็คิดว่าจะจัดให้เค้าเหมือนกันแต่จะพาไปกิน อาป๋า เอา ไม่ได้จัดแบบนี้ พ่อเค้าก็บอกจะมาก็มาได้นะ ทีแรกก็ตั้งใจว่าไปอยู่แล้ววันเกิดลูกเเล้วเดี๋ยวเราค่อยพาลูกไปอีกที่บุพเฟ่ แต่พอมาเจอเหตุตอนไปเที่ยวครั้งนี้ความคิดฉันเปลี่ยนไปไม่กล้าที่จะไปกลัวไปแล้วทำตัวไม่ถูกจากบ้านที่เราเคยรู้จักเข้านอกออกในต้องกลายมาเป็นคนนอกที่ถูกหมางเมินจะทำอะไรคงไม่กล้าทำมันรู้สึกอย่างไรไม่รู้คะบอกไม่ถูก คือเข้าใจว่าเราเลิกกับลูกกับน้องเค้าไปแล้วก็จริงแต่ทำไมเค้าไม่คิดว่า เลิกกันไปก็ไม่ทิ้งลูกยังคอยดูแลลูกคนเราอยู่ด้วยกันไม่ได้ก็เลิกกันไปขอแค่ช่วยกันดูลูกก็น่าจะดีแล้ว แต่ก็คิดนะคะว่าถ้าฉันไม่ไปก็กลัวลูกคิดว่าฉันไม่สนใจเค้าไม่ให้ความสำคัญ แต่ถ้าไปแล้วเจอกับสถานการณ์แบบนั่นเราจะทำตัวไงดีน่าาา ก็คิดนะคะถามตัวเอง ก็ยังตัดสินใจไม่ได้😔😔