สวัสดีค่ะ..

อยากขอความคิดเห็นและคำแนะนำของเพื่อนๆค่ะ
ว่าควรแก้ไข และปรับเปลี่ยนพฤติกรรมยังไงดี
ตอนนี้ดิฉันอายุ สามสิบปลายๆ ค่ะ เมื่อก่อนเป็นคนสดใสร่าเริง
ยิ้มแย้มแจ่มใส อารมณ์ดี แต่ก็เป็นคนขี่โมโหง่าย

เมื่อช่วงอายุยี่สิบต้นๆ ได้ย้ายมาอยู่ต่างประเทศ  อยู่ตัวคนเดียว ด้วยเหตุผลบางอย่าง
หลังจากนั้นปีกว่าก็แต่งงานกับต่างชาติ ต่างวัฒนธรรม ช่วงแรก
ทุกอย่างราบรื่นรักกันดี ช่วงหลังมีปัญหากันบ่อยมากด้วยความต่างวัฒนธรรม
และมีปัญหาความรุนแรงในครอบครัวเกิดขึ้นด้วย ทำร้ายร่างกาย และจิตใจ
สามีนอกใจ.. สามีไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูดิฉันนะคะ ดิฉันทำงานดูแลตัวเอง
ตลอดช่วงที่อยู่ด้วยกัน... และนี่เองเป็นจุดเปลี่ยน มีปัญหาดิฉันไม่เคยเล่าให้ใครฟัง
เก็บและร้องไห้อยู่คนเดียว นานวันเริ่มไม่อยากพบเจอใคร ไปทำงาน กลับบ้าน นอนร้องไห้
เคยโทรปรึกษาจิตแพทย์ที่นี่ค่ะ แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร เค้าแค่รับฟัง
(ชีวิตต่างประเทศ ของผญ ตัวคนเดียวค่อนข้างลำบากค่ะ ไหนจะค่าเช่าบ้าน ค่ากิน ค่าอยู่
แพงมาก จะต้องส่งเงินกลับไทยอีก ความกดดัน หลายๆด้านทำให้เครียด)
หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น เริ่มรู้สึกตัวเองเปลี่ยนไป กลายเป็นคนเก็บตัว
ไม่ค่อยออกไปไหนกับใคร ซึมเศร้า คิดมาก วิตกกังวลต่างๆ นานา ใครพูดอะไรก็น้อยใจ
เอาง่ายๆ พูดไม่เข้าหูก็โมโห แต่ไม่เหวี่ยงนะคะ ดิฉันเป็นคนเงียบๆ ไม่ชอบพูดแรง และพูดมาก

ปัจจุบันก็อ่านหนังสือธรรมมะ สวดมนต์ มันก็ทำให้ใจเย็นลงบ้าง ทำแบบนี้มาสองปีแล้ว
แต่ก็ยังเป็นคนคิดมาก ขี้น้อยใจ ขี้โมโห อยู่ ซึ่งอยากแก้และเปลี่ยนตรงนี้ อยากกลับไปเป็นคน
ที่สดใส ใครอยู่ด้วยก็มีความสุขเหมือนเมื่อก่อน

เพื่อนๆ คนไหนมีประสบการณ์ อยากแชร์กันบ้างมั้ยคะ ขอบคุณมากค่ะ