การที่น้องเรียกเราโดยไม่มีคำว่าพี่หรือแทนตัวเองว่ากูไม่ให้ความเคารพกันมันเป็นเรื่องปกติไปแล้วหรอ

คือเรามีน้องอยู่คนนึงห่างกัน 2 ปี น้องเราเป็นผู้ชาย เราเป็นผู้หญิง เราสนิทและรักกันมากมีไรก็เล่าให้กันฟัง ตั้งแต่เกิดมาเราก็มีทะเลาะกันบ้างแต่น้องก็ไม่เคยด่าเราหรือพูดไม่ดีกับเราเพราะครอบครัวเราสอนให้พวกเราใช้ชีวิตและคุยกันด้วยเหตุผล มีอยู่วันนึงเราอยู่บนห้องแล้วน้องเราเรียกเราอยู่ด้านล่างแต่เราไม่ได้ยินเพราะเราเปิดเพลงเสียงดัง น้องเลยขึ้นมาแล้วเปิดประตูตะคอกใส่เราว่า กูเรียกไม่ได้ยินหรอ หลังจากพูดจบน้องก็เดินลงไปด้านล่าง มันทำเราพูดไม่ออก นํ้าตาไหลร้องไห้อยู่สักพักอยู่ๆแม่ก็ขึ้นมาหาแล้วบอกทำไมไม่ลงไปทุกคนรออยู่จะออกไปข้างนอกกันพอพูดจบก็เดินเข้ามาใกล้ๆเห็นเราร้องไห้อยู่แม่เลยถามเป็นไร เราเลยบอกว่าน้องแทนตัวเองว่ากู แม่เลยเรียกน้องขึ้นมาคุยกัน น้องเลยว่าเพื่อนมันห่างกับพี่เป็น 5-6 ปียังเรียกพี่ว่ามืง แทนตัวเองว่ากู เรียกบักเรียกอีพี่มันยังไม่อะไรเลย แล้วว่าเรางี่เง่า แต่แม่ก็บอกขอโทษแล้วห้ามพูดอีก เราไม่ชอบให้น้องมาพูดแบบนี้ด้วย แล้วตอนนั้นเราไปโรงเรียน เพื่อนในกลุ่มยืนคุยกับพี่อยู่ ห่างกันหลายปีอยู่แล้วมันก็แทนตัวเองว่ากู แล้วเรียกพี่ว่ามืง เขาก็คุยกันปกติ แต่ก็เห็นหลายคู่แล้วคุยกันแบบนี้ อยากรู้ว่าความรู้สึกของคนเป็นพี่ไม่รู้สึกอะไรหน่อยหรอที่น้องตัวเองพูดด้วยแบบนั้น เรานี่เกลียดมากเลยถ้าน้องมาพูดแบบนั้น