คือต้องบอกก่อนเลยว่าเมื่ิอก่อน เราเป็นผ.ญ ที่ค่อนข้างอ้วน(หรืออ้วนไปเลย)เราสูง170น.น69 ตอนนั้นอะไรอะไรก็ดูตันๆไปหมด ทั้งอ้วนและดำ แต่เราก็ไม่ได้แคร์สายตาใครนะคะ และก็รักตัวเองมากด้วย วันนึง ขึ้นม.4 ชอบรุ่นพี่คนนึงมาก แต่พี่เค้าเป็นนักบาส ไม่ได้ผอมมาก ติดจะมีเนื้อมีหนังไปหน่อย แต่ก็ดูดีมากๆเพื่อนเราบอกว่าพี่เค้านิสัยดีเรียนเก่ง และด้วยที่เป็นคนมั่นหน้า(หน้าด้าน) เราเลยไปสารภาพรักกับพี่เค้า เพี่เค้าก็แบบอึ้งๆ แล้วจู่ๆก็หัวเราะและบอกไม่ชอบคนอ้วน ไม่ชอบเรา เราเสียใจมาก และช็อค จนเริ่มลดน.นจนลงมาเหลือ56สูงเพิ่มขึ้น2เซนต์ 172/56 ผอมจนเพื่อนๆต้องทักและขาวขึ้น เราไม่ค่อยชอบตัวเองตอนผอม เพราะดูเหมือนคนบอบบางดูแบบยังไงไม่รู้แต่เพื่อนพ่อแม่ทักว่าสวยขึ้นมากอย่างกับคนละคน มีคนเข้ามาจีบเยอะเเยะแต่มีคนนึงคือพี่คนนั้น เราทั้งตกใจ ตื่นเต้น พี่เค้าบอกเราสวยขึ้นมาก ดูดีสุดๆ ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่อ้วนดำ ไม่สวยดูตันๆยังไงไม่รู้ พอพี่เค้าพูดจบเรานี่ปี๊ดเลย ถ้าเรายังเป็นแบบเมื่อก่อนพี่เค้าก็ดูถูกแบบนี้เหรอ เราเลยพูดไปว่า พี่มองคนจากภายนอกขนาดนี้เลยเหรอ เกลียดคนอ้วนขนาดนั้นเลยเหรอ คนอ้วนมีหัวใจนะคะ ไม่ใช่ตัวตลก เราแบบเสียใจสุดๆ และกินๆๆๆๆๆๆแต่น้ำหนักก็ยังไม่ขึ้น
ท้ายนี้อยากถามว่า ผ.ชทุกคน เกลียดคนอ้วน'มาก'ถึงขนาดนั้นเลยเหรอ เราไม่ชอบคนแบบนี้เลย อยากให้ดูที่นิสัยมากกว่า
ทำไมถึงมีแต่คนที่ชอบดูถูกคนอ้วน??
ท้ายนี้อยากถามว่า ผ.ชทุกคน เกลียดคนอ้วน'มาก'ถึงขนาดนั้นเลยเหรอ เราไม่ชอบคนแบบนี้เลย อยากให้ดูที่นิสัยมากกว่า