ในประวัติศาสตร์จีน ดินแดนแถบเจียงหนานนี้ถือว่าร่ำรวยตลอดเวลาเลยหรอครับ?

เมืองกวางเจาในสมัยต้าชิงเป็นเมืองเดียวที่มีการค้าขายกับต่างชาติ แต่เจียงหนานก็เป็นอู่ข้าวอู่น้ำจีนมาแต่บรรพกาล ระหว่างเจียงหนานกับแถบกวางโจวที่ไหนเจริญด้วยการค้าและเศรษฐกิจมากกว่ากันครัย

เห็นแผนที่ตั้งแต่ยุคราชวงศ์ฮั่นจนถึงสมัยหมิง เวลาจีนขยายอำนาจไม่เคยเข้าไปในทิเบตเลยทั้งๆที่ทิเบตอยู่ติดกับเสฉวนใกล้กว่าดินแดนแถบกานซุอีก ผิดกับดินแดนแถบชิงไห่ กานซุ ซินเจียงบางส่วน ที่ราชสำนักจีนขยายอ

ดินแดนฝั่งตะวันตกของจีนเป็นทะเลทรายกว้างใหญ่มหาศาล ประชากรเบาบาง ในยุคราชวงศ์ชิง ก็ขยายดินแดนไปมหาศาล จนถึงซินเจียง แต่ทำไมราชวงศ์ชิงถึงเลือกไม่ขยายต่อครับ ทั้งๆที่ไม่ได้มีปราการธรรมชาติที่โหดขว้างทาง

แทนที่จะติดทะเลจีนตะวันออกอย่างเดียว กลับมีพื้นที่ติดทะเลทางเหนือด้วย  (พื้นที่ของ วลาดิวอสต๊อก  ที่ยังเหนือประเทศเกาหลีเหนืออีกที) คิดว่าพื้นที่แถบนี้ถ้าอยู่ในมือจีน  คิดว่าจีนจะพัฒน

ถือเป็นราชวงศ์ชาวต่างชาติราชวงศ์หนึ่งของจีนที่ปกครองชาวฮั่น แต่ก็ปกครองได้ไม่นานเนื่องจากกดขี่ การโกงกิน ทำให้ราชวงศ์หยวนถึงจุดจบล้มสลายได้รวดเร็ว ราชวงศ์หยวนทิ้งอะไรไว้ให้ราชวงศ์หมิงที่เป็นชาวฮั่นหรื

หลายคนบอกว่าที่ทุกวันนี้ประเทศจีนใหญ่ได้เพราะมรดกจากราชวงศ์ชิงที่เป็นแมนจู  จริงๆชาวฮั่นก็อยู่ทั่วดินแดนจีนอยู่แล้ว ตั้งแต่เหนือจรดใต้รวมทั้งทิศตะวันออก ยกเว้นโซนตะวันตกที่เป็นทะเลทราย พึ่งไปอยู่

วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2410 เป็นวันที่ประเทศไทยเสียดินแดนเขมรส่วนนอกและเกาะอีก 6 เกาะ ให้กับฝรั่งเศส ไทยต้องอ้างประวัติศาสตร์ในการเอาดินแดนคืน เมื่อผนวกดินแดนแล้วต้องปกครองประชาชนเขมรด้วยความรักให้ดีก

ทำไมแกถึงมียศทางทหารด้วยครับ อย่างเจียงไคเช็คถือว่าปกครองดีมั้ยครับ ทำไมมีแต่ปัญหาครับ