จำไม่ลืม...เมื่อแม่ฉันโดนของเขมรแทบสิ้นใจ

ขอออกตัวก่อนว่าเราไม่ใช่นักเขียนและไม่เคยเขียนเรื่องใดๆก็ตามในเว็บบอร์ด และที่เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้ คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในครอบครัวเรา เกิดกับคนที่เรารักและเปลี่ยนแปลงความเชื่อของครอบครัวเราไปตลอดกาล เนื่องจากเหตุการณ์สืบเนื่องหลายเหตุการณ์อาจเล่าสลับไปมานะคะ

บทที่1 ความเกลียดที่มาพร้อมกับผลประโยชน์และความอิจฉา

  แม่ของเราทำงานที่บริษัทนี้มาจนเรียกได้ว่าอาวุโสแต่ด้วยความที่ความรู้น้อยตำแหน่งก็อยู่ได้ที่กรรมกรใช้แรงงานเท่านั้น แต่รายได้อีกทางคือเงินกู้ที่พ่อแม่เราปล่อยให้กับพนักงานในโรงงานนี้จนเลี้ยงเราโตได้ ดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหาอะไร จนกระทั่งบริษัทได้รับหัวหน้างานคนหนึ่งเข้ามาและอยู่ในฐานะของหัวแผนกของแม่เรา หัวหน้างานคนนี้เป็นหญิงสาวมีครอบครัวแล้ว สามีและลูกสาวอีกหนึ่งคน ขอใช้ตัวย่อ ว่านางยิ้ม) จำชื่อนี้ไว้นะคะ เพราะว่านางคนนี้คือคนที่ทำให้ทุกชีวิตในครอบครัวเรากลายเป็นหมากในกระดานของมัน...

  เงินเดือนก็มากแล้วแต่คงไม่พอ นางตอเลยขอปล่อยเงินกู้นอกระบบอีกคนในบริษัท ซึ่งปกติแล้วแม่เราก็ไม่ใช่เจ้าเดียวที่ทำมาแต่เพียงว่าแม่เราทำมานานกว่าใคร บรรดาลูกค้าของแม่ก็เกือบค่อนโรงงาน 'ฉันไม่ยอม ฉันจะเอาลูกค้าเธอมาเป็นของฉัน' นางตอทำทุกวิถีทางเพื่อดึงลูกค้าไปจากแม่เรา แต่แม่เราไม่สนใจ แถมหนำซ้ำลูกค้าบางคนก็ไม่ยอมไป บางคนย้อนกลับมาหาแม่เรา 'ฉันเกลียดเธอแล้วนะ' นี้คือเสียงภายในใจของนางตอที่สะท้อนมาจนถึงแม่เรา การกลั่นแกล้งทุกประเภทกำลังเกิดขึ้น...


  มาดูฝ่ายพ่อเราบ้าง พ่อกับแม่เราทำงานที่เดียวกัน พ่อเราเป็นหัวหน้าแผนกหนึ่งในโรงงาน อาวุโสมากขนาดที่นายให้ความเชื่อถือ ไว้วางใจมาก ' ประชุมกันทีไร ทะเลาะกับไอ้ผู้ชายนี่ทุกที' เอาล่ะ หัวหน้าใหม่เริ่มชักอยากจะโค่นไอ้หัวหน้าเก่าแก่นี้ล่ะ ทั้งใส่ไฟ สตอเบอรี่ สร้างความวุ่นวายต่างๆนานา แต่ไอ้หัวหน้าเก่านี้ก็เหมือนไม่สะทกสะท้านอะไร อ่อ มันเป็นผัวของของลูกน้องอริฉันเหรอ ได้เลย ได้เห็นดีกันแน่...........
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่