ไฟรัก

ฉันเคยเห็นแสงดาวพราวกลางฟ้า แต่ไม่งามเท่าตาเมื่อสบเธอ เสียงลมแผ่วพาใจให้พร่ำเพ้อ เหมือนโลกเก่าละเมอให้คืนกลับ เพียงรอยยิ้มเจ้าแตะกลางหัวใจ เหมือนฤทัยถูกร่ายมนต์แห่งสลับ ทุกถ้อยคำทุกลมหายใจนับ ล้วนขาน

** ฉาก..๖ ** ๕๑ ตายตรงไหนป่าช้า พรายผี แดดแผดเผาบอดสี แสบฝ้า ตาลอยเบิ่งคอยฤดี เย็นย่ำ เช้าแม่ ขุกบีบเค้นกายข้าฯ ขาดห้วงภักษา ฯ ๕๒ ไป่ริรักเถิดแท้ ระทม แม่เอย พิษรักชักขื่นขม หม่นไหม้ เหมือนหนักอก

44. โกธาภิภูโต ปุริโส ธนชานึ นิคจฺฉติ บุคคลผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์ โทสะคุกรุ่นร้อน...............เผาใจ สินทรัพย์สูญเสียไป.........ยากแคล้ว ปัญญาสติลาไกล.............จากจิต ชีว