สวัสดีครับ ผมทิม นักเรียนภาษาในเมลเบิร์น ออสเตรเลีย มาเรียนตั้งแต่ต้นเดือนกุมภา ปีนี้ เกือบ 4 เดือนได้แล้วที่อยู่ที่นี่ เป้าหมายของการมาที่นี่คือเรียนภาษา 9 เดือน เพื่อพัฒนาตัวเองและนำไปใช้ในอาชีพการงานที่ต้องติดต่อกับคนต่างชาติ ให้ดียิ่งขึ้น และต่อด้วยเรียนเพิ่มในสายงานด้าน Digital Marketing เพื่อกลับไปทำงานที่ไทยครับ
1.ชีวิตกับ Host family
ตอนแรกที่มาก็พักกับ Host family เป็นเวลา 1 เดือน แต่ขอเปลี่ยนเป็น 2 weeks เพราะคิดว่ามันไกล จากตัวเมือง เดินทางค่อนข้างใช้เวลา จะหางานในเมืองก็ลำบากหน่อย ผมพักกับครอบครัวชาวฟิลิปปินส์ ครอบครัวใหญ่ มีลูกสามคน ผมพักกับรุ่นน้องชาวญี่ปุ่น ที่พักเป็นห้องเดี่ยว บ้านกว้างขวางดีครับ เขาจะทำอาหารให้ทานแบบหลากหลาย ผสมกันไป แต่ผมชอบเมนูทีมีข้าวเป็นหลัก เพราะยังปรับตัวไม่ได้มาก อยู่ไทยกินข้าวทุกมื้อ
คอนเซปต์การพักกับ Host family คือการที่ครอบครัวท้องถิ่นในประเทศนั้นๆ อำนวยความสะดวกให้เราเรื่องที่พัก แนะนำการใช้ชีวิต ทำอาหารเช้าและเย็น และพูดคุยกับเด็กเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์และฝึกภาษา ผมว่าดีนะเราได้เรียนรู้จากเขาในวัฒนธรรมท้องถิ่น และเหมาะสำหรับเด็กที่ไม่โตมาก ทางบ้านสามารถฝากฝัง ดูแลลูกได้โทรเช็คได้ตลอดเพราะมีข้อมูลของ Host family ให้ทางบ้านว่าพักกับใครที่ไหน
แต่สำหรับพวกเราที่โตๆกันแล้ว ดูแลตัวเองได้ และโลกก็เปลี่ยนไปมาก การหาที่พักในต่างแดนผ่านโลกออนไลน์ก็ทำได้ง่าย มีมือถือ มีไลน์ให้โทรหาติดต่อ มี Google ให้กดค้นหาและแนะนำได้แม้กระทั่งรถไฟ รถรางจะมาอีกกี่นาที ดังนั้น ระบบของโฮสสมัยก่อนอาจจะช่วยได้ในบางเรื่อง แต่ก็เสียโอกาสไป เช่นอยู่ไกล เดินทางนานหน่อย หางานทำไม่ค่อยได้ เพราะกลับดึกไม่ได้ และที่สำคัญราคาค่าพักกับโฮสแพงเอาการ พักแชร์ห้องกับเพื่อนในเมือง หาทำกินเองง่ายกว่า ผมเองก็จะทำอาหารอะไรก็ทำไม่ได้ ตอนเที่ยงก็ต้องหาซื้อกินเอง ตอนเย็นจะหาอะไรกินก็กลัวเสียเงินเปล่าเพราะเสียเงินค่าโฮสไปแล้ว ส่วนอาหารเช้าที่เขาให้เป็นอาหารง่ายๆ พวกซีเรียล ซึ่งพวกเราที่ไปอยู่ใหม่ กินไม่ค่อยได้ แถมต้องรีบไปแต่เช้าอีก หาซื้อไรกินเองตอนเบรคยังถูกกว่าอีก
แต่ผมว่าไหนๆก็มาแล้วลองหาประสบการณ์อยู่กับโฮสด้วยก็ดีนะครับ ลองทุกอย่างเพื่อนจะได้รู้รสชาติ ครอบครัวที่ผมอยู่ดีมาก ผมรักพวกเขาทุกคน
2.ชีวิตกับเพื่อนๆในเมือง
หลังจากที่สิ้นสุดการพักกับโฮสนอกเมือง ผมก้ได้พักในเมืองเป็นแบบ แชร์ห้องร่วมกับเพื่อนๆ เราสามาถหาได้จากเว็บไทยในเมลเบิร์น aussietip.com
ที่มีคนไทยมาโพส และรวมถึงหางานด้วย ในอาพาร์ทเม้นท์ก็จะมีห้องที่อยู่ร่วมกัน ซึ่งราคาไม่แพงประมาณ 150-170 ต่อสัปดาห์ (โฮสเกือบสามร้อย)
ก็มีบางที่ที่พักห้องรับแขก ราคาก็ถูกมาอีก แต่จะดูเกะกะคนอื่นไม่น่าอยู่ ที่ผมอยู่ไม่มีครับก็ทำให้โล่งๆ ทำอาหารก็สะดวก ถ้าอยู่นอกเมืองไปนิดหน่อยก็ได้ห้องส่วนตัวราคาไม่แพง
3.ชีวิตกับเพื่อนๆที่โรงเรียน
ที่โรงเรียนจะมีหลายชาติเลย เริ่มจากที่มากที่สุด คือ... "คนไทย" นักเรียนไทยจะมีทุกที่ในโลก อันนี้เรื่องจริงครับ เราควรคบคนไทยไว้ เพื่อช่วยเหลือกันในต่างแดน หาบ้าน หางาน แนะนำต่างๆ ยังไงคนไทยไม่ทิ้งกันแน่นอน อาจจะมีคนไม่น่ารักบ้างก็ให้อภัยกัน รองมาก็อเมริกาใต้ อย่าง โคลัมเบีย บราซิล ตุรกีเกาหลี ญี่ปุ่น ใต้หวัน สเปน และก็มีอื่นๆประปรายตามลำดับ สุดท้ายอย่าลืมว่าเรามาฝึกภาษาอย่าพูดไทยเยอะ หาเพื่อนต่างชาติคุยเยอะๆ
ที่โรงเรียนก็จะมีการสอนภาษาในหลายๆชั้นตามความามารถของเราที่เพิ่มมากขึ้น มีกิจกรรมนอกเหนือจากการเรียนมากมายให้เราเข้าร่วม พัฒนาภาษาร่วมไปกับความสัมพันธ์กับเพื่อนต่างชาติ ที่นั่นจะมีกฏว่าห้ามพูดภาษาอื่นนอกจากอังกฤษ บางโรงเรียนเตือนไม่ฟัง มีส่งกลับประเทศแบบไม่แคร์เลย ซึ่งดีต่อตัวนักเรียนเอง นักเรียนจะมีหลายอายุ ส่วนมากจะเรียนจบมาเรียนเพิ่ม หรือหาประสบการณ์ ประมาณ 22-27 สามสิบอัพก็มีนะ แบบเนียนๆวัยรุ่นไปเหมือนผม 555
นักเรียนก็มีแบบตั้งใจเรียน และไม่ตั้งใจ บางคนเป็นประเภทขาดมือถือไม่ได้ อาจารย์เตือนกี่รอบแล้วก็ยังมึนมาก แต่ไม่ใช่คนไทยนะครับ เด็กไทยเชื่อฟังและเกรงใจเป็น เราควรจะเรียนให้คุ้มกับการที่เราเสียเงินมา ไม่ควรโดดเรียน หรือไม่ตั้งใจ ถ้าขาดเรียนเพราะป่วยหรือทำงานหนักมากจริง สายบ้างไรบ้างก็พอเข้าใจได้ แต่บางคนพ่อแม่ส่งมาเรียน งานก็ไม่ได้ทำ ว่างตลอด ไม่ตั้งใจเรียนอีก ไม่รู้ว่ามาทำไม มาเที่ยวก็น่าจะขอวีซ่าท่องเที่ยวไปเลย ทั้งหมดนี้ก็เป็นส่วนน้อยนะครับ ส่วนมากตั้งใจดีสำหรับที่ผมเรียนอยู่ ไม่รู้โรงเรียนอื่นเป็นไหม
เดี๋ยวผมขอตัวทำงานก่อน จะมาเขียนต่อในหัวข้อที่ 4. ชีวิตการทำงาน Part time หลังเลิกเรียน และเพิ่มเติม
อย่างที่บอกในหัวข้อกระทู้ ผมได้รีวิวชีวิตเพื่อเป็นประโยชน์แก่น้องๆที่จะมาเรียนต่างประเทศ เป็นวีดีโอเพื่อเข้าใจได้ง่าย เห็นภาพ และสำหรับคนขี้เกียจอ่าน อิอิ เป็น VLOG ในช่องของผม ตามไปดูกันได้ครับ Melbourne Life Vlog ► ►
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ http://goo.gl/JLtxW0
[CR] รีวิวชีวิตนักเรียนไทยในต่างประเทศ แบบละเอียดผ่าน Video Blog
1.ชีวิตกับ Host family
ตอนแรกที่มาก็พักกับ Host family เป็นเวลา 1 เดือน แต่ขอเปลี่ยนเป็น 2 weeks เพราะคิดว่ามันไกล จากตัวเมือง เดินทางค่อนข้างใช้เวลา จะหางานในเมืองก็ลำบากหน่อย ผมพักกับครอบครัวชาวฟิลิปปินส์ ครอบครัวใหญ่ มีลูกสามคน ผมพักกับรุ่นน้องชาวญี่ปุ่น ที่พักเป็นห้องเดี่ยว บ้านกว้างขวางดีครับ เขาจะทำอาหารให้ทานแบบหลากหลาย ผสมกันไป แต่ผมชอบเมนูทีมีข้าวเป็นหลัก เพราะยังปรับตัวไม่ได้มาก อยู่ไทยกินข้าวทุกมื้อ
คอนเซปต์การพักกับ Host family คือการที่ครอบครัวท้องถิ่นในประเทศนั้นๆ อำนวยความสะดวกให้เราเรื่องที่พัก แนะนำการใช้ชีวิต ทำอาหารเช้าและเย็น และพูดคุยกับเด็กเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์และฝึกภาษา ผมว่าดีนะเราได้เรียนรู้จากเขาในวัฒนธรรมท้องถิ่น และเหมาะสำหรับเด็กที่ไม่โตมาก ทางบ้านสามารถฝากฝัง ดูแลลูกได้โทรเช็คได้ตลอดเพราะมีข้อมูลของ Host family ให้ทางบ้านว่าพักกับใครที่ไหน
แต่สำหรับพวกเราที่โตๆกันแล้ว ดูแลตัวเองได้ และโลกก็เปลี่ยนไปมาก การหาที่พักในต่างแดนผ่านโลกออนไลน์ก็ทำได้ง่าย มีมือถือ มีไลน์ให้โทรหาติดต่อ มี Google ให้กดค้นหาและแนะนำได้แม้กระทั่งรถไฟ รถรางจะมาอีกกี่นาที ดังนั้น ระบบของโฮสสมัยก่อนอาจจะช่วยได้ในบางเรื่อง แต่ก็เสียโอกาสไป เช่นอยู่ไกล เดินทางนานหน่อย หางานทำไม่ค่อยได้ เพราะกลับดึกไม่ได้ และที่สำคัญราคาค่าพักกับโฮสแพงเอาการ พักแชร์ห้องกับเพื่อนในเมือง หาทำกินเองง่ายกว่า ผมเองก็จะทำอาหารอะไรก็ทำไม่ได้ ตอนเที่ยงก็ต้องหาซื้อกินเอง ตอนเย็นจะหาอะไรกินก็กลัวเสียเงินเปล่าเพราะเสียเงินค่าโฮสไปแล้ว ส่วนอาหารเช้าที่เขาให้เป็นอาหารง่ายๆ พวกซีเรียล ซึ่งพวกเราที่ไปอยู่ใหม่ กินไม่ค่อยได้ แถมต้องรีบไปแต่เช้าอีก หาซื้อไรกินเองตอนเบรคยังถูกกว่าอีก
แต่ผมว่าไหนๆก็มาแล้วลองหาประสบการณ์อยู่กับโฮสด้วยก็ดีนะครับ ลองทุกอย่างเพื่อนจะได้รู้รสชาติ ครอบครัวที่ผมอยู่ดีมาก ผมรักพวกเขาทุกคน
2.ชีวิตกับเพื่อนๆในเมือง
หลังจากที่สิ้นสุดการพักกับโฮสนอกเมือง ผมก้ได้พักในเมืองเป็นแบบ แชร์ห้องร่วมกับเพื่อนๆ เราสามาถหาได้จากเว็บไทยในเมลเบิร์น aussietip.com
ที่มีคนไทยมาโพส และรวมถึงหางานด้วย ในอาพาร์ทเม้นท์ก็จะมีห้องที่อยู่ร่วมกัน ซึ่งราคาไม่แพงประมาณ 150-170 ต่อสัปดาห์ (โฮสเกือบสามร้อย)
ก็มีบางที่ที่พักห้องรับแขก ราคาก็ถูกมาอีก แต่จะดูเกะกะคนอื่นไม่น่าอยู่ ที่ผมอยู่ไม่มีครับก็ทำให้โล่งๆ ทำอาหารก็สะดวก ถ้าอยู่นอกเมืองไปนิดหน่อยก็ได้ห้องส่วนตัวราคาไม่แพง
3.ชีวิตกับเพื่อนๆที่โรงเรียน
ที่โรงเรียนจะมีหลายชาติเลย เริ่มจากที่มากที่สุด คือ... "คนไทย" นักเรียนไทยจะมีทุกที่ในโลก อันนี้เรื่องจริงครับ เราควรคบคนไทยไว้ เพื่อช่วยเหลือกันในต่างแดน หาบ้าน หางาน แนะนำต่างๆ ยังไงคนไทยไม่ทิ้งกันแน่นอน อาจจะมีคนไม่น่ารักบ้างก็ให้อภัยกัน รองมาก็อเมริกาใต้ อย่าง โคลัมเบีย บราซิล ตุรกีเกาหลี ญี่ปุ่น ใต้หวัน สเปน และก็มีอื่นๆประปรายตามลำดับ สุดท้ายอย่าลืมว่าเรามาฝึกภาษาอย่าพูดไทยเยอะ หาเพื่อนต่างชาติคุยเยอะๆ
ที่โรงเรียนก็จะมีการสอนภาษาในหลายๆชั้นตามความามารถของเราที่เพิ่มมากขึ้น มีกิจกรรมนอกเหนือจากการเรียนมากมายให้เราเข้าร่วม พัฒนาภาษาร่วมไปกับความสัมพันธ์กับเพื่อนต่างชาติ ที่นั่นจะมีกฏว่าห้ามพูดภาษาอื่นนอกจากอังกฤษ บางโรงเรียนเตือนไม่ฟัง มีส่งกลับประเทศแบบไม่แคร์เลย ซึ่งดีต่อตัวนักเรียนเอง นักเรียนจะมีหลายอายุ ส่วนมากจะเรียนจบมาเรียนเพิ่ม หรือหาประสบการณ์ ประมาณ 22-27 สามสิบอัพก็มีนะ แบบเนียนๆวัยรุ่นไปเหมือนผม 555
นักเรียนก็มีแบบตั้งใจเรียน และไม่ตั้งใจ บางคนเป็นประเภทขาดมือถือไม่ได้ อาจารย์เตือนกี่รอบแล้วก็ยังมึนมาก แต่ไม่ใช่คนไทยนะครับ เด็กไทยเชื่อฟังและเกรงใจเป็น เราควรจะเรียนให้คุ้มกับการที่เราเสียเงินมา ไม่ควรโดดเรียน หรือไม่ตั้งใจ ถ้าขาดเรียนเพราะป่วยหรือทำงานหนักมากจริง สายบ้างไรบ้างก็พอเข้าใจได้ แต่บางคนพ่อแม่ส่งมาเรียน งานก็ไม่ได้ทำ ว่างตลอด ไม่ตั้งใจเรียนอีก ไม่รู้ว่ามาทำไม มาเที่ยวก็น่าจะขอวีซ่าท่องเที่ยวไปเลย ทั้งหมดนี้ก็เป็นส่วนน้อยนะครับ ส่วนมากตั้งใจดีสำหรับที่ผมเรียนอยู่ ไม่รู้โรงเรียนอื่นเป็นไหม
เดี๋ยวผมขอตัวทำงานก่อน จะมาเขียนต่อในหัวข้อที่ 4. ชีวิตการทำงาน Part time หลังเลิกเรียน และเพิ่มเติม
อย่างที่บอกในหัวข้อกระทู้ ผมได้รีวิวชีวิตเพื่อเป็นประโยชน์แก่น้องๆที่จะมาเรียนต่างประเทศ เป็นวีดีโอเพื่อเข้าใจได้ง่าย เห็นภาพ และสำหรับคนขี้เกียจอ่าน อิอิ เป็น VLOG ในช่องของผม ตามไปดูกันได้ครับ Melbourne Life Vlog ► ► [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้