สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
ผมไม่ถึงกับอยู่คนเดียวหรอกครับ แต่เวลานี้ครอบครัวผมบุตรชายสามคนออกไปมีครอบครัวของเขาหมด ผมจึงอยู่กับภริยาสองคน แต่ภริยาผมยังทำงานอยู่ เธอจะออกไปทำงานแต่เช้าทุกวัน กลับมาก็ตอนเย็น ดังนั้นผมจึงอยู่คนเดียวตลอดทั้งวันตั้งแต่เช้าถึงเย็น
ผมเกษียณงานมาตั้งแต่ พ.ศ. 2542 และอยู่คนเดียวแบบนี้มานาน 18 ปีแล้ว
แล้วผมบริหารชีวิตในวัยนี้อย่างไร ขอเฉลยครับ
1. หางานอดิเรกที่ชอบและสนใจทำ เช่น การใช้อินเตอร์เน็ต อ่านเว็บฯต่างๆ ใช้โซเชียลเน็ตเวิร์ค เช่น เฟสบุ๊ค ทวีตเตอร์ อินสตาแกรม ไลน์ หากเบื่อที่จะใช้คอมแบบ พีซี. ก็ใช้แทบเล็ตหรือสมาร์ตโฟน เริ่มงานอดิเรกนี้ตั้งแต่เวลาประมาณ 08.30-11.30 น.ทุกวัน นอกจากไปต่างจังหวัด เวลาเที่ยงไปหาอาหารกลางวันทานที่ตลาด บ้านผมอยู่ใกล้ตลาด พบปะพูดคุยกับคน
รู้จักที่ตลาดบ้าง (เพื่อไม่ให้เหงาปาก) กลับเข้าบ้านเวลาประมาณ 14.00 น.ตอนนี้ก็ฟังวิทยุคลื่นที่ชอบ เช่น FM106 เมกะเฮิร์ท ของ สทร. ฟังเพลงบรรเลงจากแผ่นซีดีที่สะสมไว้ อ่านหนังสือนิดหน่อย อ่านมากไม่ได้เพราะสายตาไม่ดี เวลาประมาณ 15.30 น.เป็นต้นไป เปิดทีวีดูรายการที่สนใจ รายการที่ชอบดูทุกวันคือ รายการ "เก๋าไม่แก่" จัดโดย สุทธิพงษ์ ฮาร์ท ทัดพิทักษ์กุล และ มิณฑิตา มิ้น วัฒนกุล ออกอากาศเวลาประมาณ 16.15 น. (รายการออกอากาศประมาณ 45 นาที) ทีวีกองทัพบก ช่อง 1 หยุดดูชั่วขณะออกไปรดน้ำต้นไม้หน้าบ้านประมาณ 30 นาที เวลาประมาณ 17.15 น. ดูรายการข่าวฟ้ายามเย็น ช่องบลูสกายเดิม ช่อง 210 (จานดาวเทียม PSI) เวลา 18.20 น. เปลี่ยนมาดูข่าวช่อง นิวทีวี ช่อง 18 พิธีกรคือ อัญชะลี ไพรีรัก เวลา 19.00 น. เปบี่ยนมาดูข่าวช่อง ThaiPBS อาจจะดูช่องนี้เรื่อยไปจนถึงเวลา 22.30 น. จึงเข้านอน แต่ก็ยังไม่หลับนะ ยังฟังวิทยุ เอเอ็ม คลื่น 963 เมกะเฮิร์ท รายการธรรมะ จนกระทั่งม่อยหลับไป แล้วตื่นเวลา 06.00 น. ทุกวัน
ที่บรรยายมายืดยาวนี้เพื่อให้เห็นว่า หากเรามีงานอดิเรกทำวันๆหนึ่งก็จะหมดไปอย่างรวดเร็ว สบายๆ ไม่เครียดไม่ต้องคิดอะไรมาก
2. ตามข้อ 1.ข้างต้นนั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับกาย ส่วนด้านจิตหรือใจนั้น ก็ต้องมีการบริหารด้วยเช่นกัน เพราะจิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว ตามที่เขากล่าวกัน การบริหารจิตนั้นค่อนข้างจะยากนะ บางท่านอาจจะเข้าวัด ไปนั่งกรรมฐาน หรือปฏิบัติกิจกรรมต่างๆตามความเชื่อของแต่ละท่าน ส่วนผมนั้นใช้วิธีทำความเข้าใจกับตนเองว่า สัจธรรมของชีวิตนั้นเราไม่สามารถจะไปบังคับบัญชาตามที่เราต้องการได้ การ เกิด แก่ เจ็บ ตาย นั้น ย่อมเกิดขึ้นกับตนเองได้ทุกเมื่อ เมื่อเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตก็พร้อมจะยอมรับ ไม่วิตกวิจารณ์ คิดสับสน ฟุ้งซ่าน เศร้าซึม สบายๆ แค่นี้ชีวิตก็มีชีวาแล้ว
ผมเกษียณงานมาตั้งแต่ พ.ศ. 2542 และอยู่คนเดียวแบบนี้มานาน 18 ปีแล้ว
แล้วผมบริหารชีวิตในวัยนี้อย่างไร ขอเฉลยครับ
1. หางานอดิเรกที่ชอบและสนใจทำ เช่น การใช้อินเตอร์เน็ต อ่านเว็บฯต่างๆ ใช้โซเชียลเน็ตเวิร์ค เช่น เฟสบุ๊ค ทวีตเตอร์ อินสตาแกรม ไลน์ หากเบื่อที่จะใช้คอมแบบ พีซี. ก็ใช้แทบเล็ตหรือสมาร์ตโฟน เริ่มงานอดิเรกนี้ตั้งแต่เวลาประมาณ 08.30-11.30 น.ทุกวัน นอกจากไปต่างจังหวัด เวลาเที่ยงไปหาอาหารกลางวันทานที่ตลาด บ้านผมอยู่ใกล้ตลาด พบปะพูดคุยกับคน
รู้จักที่ตลาดบ้าง (เพื่อไม่ให้เหงาปาก) กลับเข้าบ้านเวลาประมาณ 14.00 น.ตอนนี้ก็ฟังวิทยุคลื่นที่ชอบ เช่น FM106 เมกะเฮิร์ท ของ สทร. ฟังเพลงบรรเลงจากแผ่นซีดีที่สะสมไว้ อ่านหนังสือนิดหน่อย อ่านมากไม่ได้เพราะสายตาไม่ดี เวลาประมาณ 15.30 น.เป็นต้นไป เปิดทีวีดูรายการที่สนใจ รายการที่ชอบดูทุกวันคือ รายการ "เก๋าไม่แก่" จัดโดย สุทธิพงษ์ ฮาร์ท ทัดพิทักษ์กุล และ มิณฑิตา มิ้น วัฒนกุล ออกอากาศเวลาประมาณ 16.15 น. (รายการออกอากาศประมาณ 45 นาที) ทีวีกองทัพบก ช่อง 1 หยุดดูชั่วขณะออกไปรดน้ำต้นไม้หน้าบ้านประมาณ 30 นาที เวลาประมาณ 17.15 น. ดูรายการข่าวฟ้ายามเย็น ช่องบลูสกายเดิม ช่อง 210 (จานดาวเทียม PSI) เวลา 18.20 น. เปลี่ยนมาดูข่าวช่อง นิวทีวี ช่อง 18 พิธีกรคือ อัญชะลี ไพรีรัก เวลา 19.00 น. เปบี่ยนมาดูข่าวช่อง ThaiPBS อาจจะดูช่องนี้เรื่อยไปจนถึงเวลา 22.30 น. จึงเข้านอน แต่ก็ยังไม่หลับนะ ยังฟังวิทยุ เอเอ็ม คลื่น 963 เมกะเฮิร์ท รายการธรรมะ จนกระทั่งม่อยหลับไป แล้วตื่นเวลา 06.00 น. ทุกวันที่บรรยายมายืดยาวนี้เพื่อให้เห็นว่า หากเรามีงานอดิเรกทำวันๆหนึ่งก็จะหมดไปอย่างรวดเร็ว สบายๆ ไม่เครียดไม่ต้องคิดอะไรมาก
2. ตามข้อ 1.ข้างต้นนั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับกาย ส่วนด้านจิตหรือใจนั้น ก็ต้องมีการบริหารด้วยเช่นกัน เพราะจิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว ตามที่เขากล่าวกัน การบริหารจิตนั้นค่อนข้างจะยากนะ บางท่านอาจจะเข้าวัด ไปนั่งกรรมฐาน หรือปฏิบัติกิจกรรมต่างๆตามความเชื่อของแต่ละท่าน ส่วนผมนั้นใช้วิธีทำความเข้าใจกับตนเองว่า สัจธรรมของชีวิตนั้นเราไม่สามารถจะไปบังคับบัญชาตามที่เราต้องการได้ การ เกิด แก่ เจ็บ ตาย นั้น ย่อมเกิดขึ้นกับตนเองได้ทุกเมื่อ เมื่อเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตก็พร้อมจะยอมรับ ไม่วิตกวิจารณ์ คิดสับสน ฟุ้งซ่าน เศร้าซึม สบายๆ แค่นี้ชีวิตก็มีชีวาแล้ว
สมาชิกหมายเลข 1671743 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2196200 ถูกใจ, M-force333 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3750205 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 901236 ถูกใจ, ต้นน้ำปลายฟ้า ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1815248 ถูกใจ, ฉุยฉายเข้ากรุง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3835512 ถูกใจ, Vichy Girl ถูกใจรวมถึงอีก 13 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
สวัสดีครับ มาขอรบกวน ช่วยชี้แนะ จาก คุณผู้ชาย ที่ใช้ชีวิตอยู่ คนเดียว