อิสตรีนางหนึ่งนั้น มั่นใจ
ทุกสิ่งประกายไสว ใช่แล้ว
ทองคำเปล่งปลั่งไป และหล่อน
ซื้อซึ่งทางสวรรค์แก้ว สู่ขั้นบันได
ถึงตรงนั้นจอมขวัญจึงรู้ว่า
ร้านรวงพากันปิดสนิททั่ว
มาทำไม เธอเข้าใจที่เขากลัว
เธอซื้อตั๋วสู่สวรรค์ขั้นบันได
บนกำแพงแสดงซึ่งหนึ่งสัญลักษณ์
ต้องประจักษ์ปักใจให้จงได้
เพราะรู้ไหม วาจาบางครานัย
ก็มีไปถึงสองอย่างพรางไว้นาน
ใกล้ลำธารผ่านไปต้นไม้หนึ่ง
ไพเราะซึ้งสกุณามาขับขาน
คนเรานี้อาจมีผิดคิดฟุ้งซ่าน
ดั่งคนพาลโง่เขลาบางคราวไป
โอ้ละหนอมันทำ และตอกย้ำให้สงสัย
โอ้อกเอ๋ยทำไม ฉันข้องใจเหตุใดนา
โอ้ละหนอมันทำ และตอกย้ำให้กังขา
โอ้อกเอ๋ยตัวข้า ไม่เข้าใจ เหตุใดกัน ?
ประจิมทิศเหม่อจ้อง มองไป
ก็หนึ่งรู้สึกใจ เหนื่อยล้า
วิญญาณดั่งว่าไป ร้องร่ำ
จะพุ่งจากกายข้า ห่างพ้นหลีกไป
เห็นควันไฟพุ่งม้วน เป็นวง
แล้วผ่านพ้นไพรพงษ์ หมู่ไม้
ยินเสียงร่ำร้องตรง ชนที่ยืนดู
และนั่นคือฉันได้ ดิ่งห้วงคำนึง
โอ้ละหนอมันทำ และตอกย้ำให้สงสัย
โอ้อกเอ๋ยทำไม ฉันข้องใจเหตุใดหนา
โอ้ละหนอมันทำ และตอกย้ำให้สงกา
โอ้อกเอ๋ยตัวข้า ไม่เข้าใจ เหตุใดกัน
ยินเสียงกระซิบว่า ไม่นานหนา หากเรียกร้อง
ถึงช่วงท่วงทำนอง แล้วนักขลุ่ย จักนำเรา
ไปถึงซึ่งเหตุผล ไม่มืดมน พ้นโง่เขลา
คนที่หยัดยืนเล่า ได้วันใหม่ยามอุษา
และเสียงดังกังวาน สะท้อนผ่านไปทั่วป่า
ย้อนไปแล้วย้อนมา หัวเราะร่าป่าพงไพร
หากรั้วที่พุ่มไม้ เสียงดัง
อย่าตื่นตกใจฟัง จะบอกให้
พิธีหนึ่งตึงตัง เตรียมอยู่วุ่นวาย
พฤษภธิดาไร้ จักให้เลือกกัน
มีสองทางที่ให้ เดินผ่านไป แต่สุดท้าย
เวลา จะกลับกลาย เปลี่ยนใจก็ ยังพอมี
ทางนั้นเธอเดินร้าง เปลี่ยนอีกทางก็ได้นี่
กังขายังราวี ให้ฉันนี้ ต้องงงงัน
ในหัวเธอสับสน หนีไม่พ้นจนใจครัน
และถ้าว่าเธอนั้น ไม่รู้มันเพราะเหตุใด
เซียนขลุ่ยเขาเรียกหา ร่วมกันหนาช้าอยู่ไย
หญิงเอยได้ยินไหม เสียงพระพายวายุโชย
แล้วเธอรู้หรือไม่ ขั้นบันไดที่หาโหย
พาดอยู่ที่ลมโชย กระซิบสั่งยังได้ยิน
เมื่อเราเดินวน เวียนลงสู่หน ทางเดินนั้นไป
เงาของเรามัน ทอดยาวเหยียดไกล มิอาจเปรียบได้ ยิ่งกว่าวิญญาณ
สตรีนางหนึ่ง ที่เรารู้ซึ้ง กำลังเดินผ่าน
เธอเปล่งประกาย เฉิดฉายอลังการ สดสวยสราญ ต้องการให้ดู
ว่าทุกสิ่งสรรพ์ เปลี่ยนเป็นทองนั้น อย่างไรให้รู้
หากตั้งใจฟัง แล้วตรองคิดอยู่ สุดท้ายพรั่งพรู ทำนองสู่เธอ
เมื่อทุกสิ่งสรรพ์ เป็นหนึ่งเดียวกัน คงมั่นเสมอ
และหนึ่งเดียวคือ ทั้งมวลพบเจอ ให้เข้มแข็งเธอ อย่าได้อ่อนแอ
อิสตรีนางหนึ่งนั้น มั่นใจ
ทุกสิ่งประกายไสว ใช่แล้ว
ทองคำเปล่งปลั่งไป และหล่อน
ซื้อซึ่งทางสวรรค์แก้ว สู่ขั้นบันได ฯ
===================================================================================================
ลำดับชนิดของฉันทลักษณ์ที่เลือกแต่ง
โคลง ๔ สุภาพ
กลอน ๘
กาพย์ยานี ๑๑
โคลง ๔ สุภาพ
กาพย์ยานี ๑๑
โคลง ๔ สุภาพ
กาพย์ยานี ๑๑
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
โคลง ๔ สุภาพ
จากเพลง STAIRWAY TO HEAVEN
ศิลปิน วง Led Zeppelin
<<< STAIRWAY TO HEAVEN : บันไดสู่สรวงสวรรค์ >>>
ทุกสิ่งประกายไสว ใช่แล้ว
ทองคำเปล่งปลั่งไป และหล่อน
ซื้อซึ่งทางสวรรค์แก้ว สู่ขั้นบันได
ถึงตรงนั้นจอมขวัญจึงรู้ว่า
ร้านรวงพากันปิดสนิททั่ว
มาทำไม เธอเข้าใจที่เขากลัว
เธอซื้อตั๋วสู่สวรรค์ขั้นบันได
บนกำแพงแสดงซึ่งหนึ่งสัญลักษณ์
ต้องประจักษ์ปักใจให้จงได้
เพราะรู้ไหม วาจาบางครานัย
ก็มีไปถึงสองอย่างพรางไว้นาน
ใกล้ลำธารผ่านไปต้นไม้หนึ่ง
ไพเราะซึ้งสกุณามาขับขาน
คนเรานี้อาจมีผิดคิดฟุ้งซ่าน
ดั่งคนพาลโง่เขลาบางคราวไป
โอ้อกเอ๋ยทำไม ฉันข้องใจเหตุใดนา
โอ้ละหนอมันทำ และตอกย้ำให้กังขา
โอ้อกเอ๋ยตัวข้า ไม่เข้าใจ เหตุใดกัน ?
ประจิมทิศเหม่อจ้อง มองไป
ก็หนึ่งรู้สึกใจ เหนื่อยล้า
วิญญาณดั่งว่าไป ร้องร่ำ
จะพุ่งจากกายข้า ห่างพ้นหลีกไป
เห็นควันไฟพุ่งม้วน เป็นวง
แล้วผ่านพ้นไพรพงษ์ หมู่ไม้
ยินเสียงร่ำร้องตรง ชนที่ยืนดู
และนั่นคือฉันได้ ดิ่งห้วงคำนึง
โอ้อกเอ๋ยทำไม ฉันข้องใจเหตุใดหนา
โอ้ละหนอมันทำ และตอกย้ำให้สงกา
โอ้อกเอ๋ยตัวข้า ไม่เข้าใจ เหตุใดกัน
ถึงช่วงท่วงทำนอง แล้วนักขลุ่ย จักนำเรา
ไปถึงซึ่งเหตุผล ไม่มืดมน พ้นโง่เขลา
คนที่หยัดยืนเล่า ได้วันใหม่ยามอุษา
และเสียงดังกังวาน สะท้อนผ่านไปทั่วป่า
ย้อนไปแล้วย้อนมา หัวเราะร่าป่าพงไพร
หากรั้วที่พุ่มไม้ เสียงดัง
อย่าตื่นตกใจฟัง จะบอกให้
พิธีหนึ่งตึงตัง เตรียมอยู่วุ่นวาย
พฤษภธิดาไร้ จักให้เลือกกัน
เวลา จะกลับกลาย เปลี่ยนใจก็ ยังพอมี
ทางนั้นเธอเดินร้าง เปลี่ยนอีกทางก็ได้นี่
กังขายังราวี ให้ฉันนี้ ต้องงงงัน
ในหัวเธอสับสน หนีไม่พ้นจนใจครัน
และถ้าว่าเธอนั้น ไม่รู้มันเพราะเหตุใด
เซียนขลุ่ยเขาเรียกหา ร่วมกันหนาช้าอยู่ไย
หญิงเอยได้ยินไหม เสียงพระพายวายุโชย
แล้วเธอรู้หรือไม่ ขั้นบันไดที่หาโหย
พาดอยู่ที่ลมโชย กระซิบสั่งยังได้ยิน
เงาของเรามัน ทอดยาวเหยียดไกล มิอาจเปรียบได้ ยิ่งกว่าวิญญาณ
สตรีนางหนึ่ง ที่เรารู้ซึ้ง กำลังเดินผ่าน
เธอเปล่งประกาย เฉิดฉายอลังการ สดสวยสราญ ต้องการให้ดู
ว่าทุกสิ่งสรรพ์ เปลี่ยนเป็นทองนั้น อย่างไรให้รู้
หากตั้งใจฟัง แล้วตรองคิดอยู่ สุดท้ายพรั่งพรู ทำนองสู่เธอ
เมื่อทุกสิ่งสรรพ์ เป็นหนึ่งเดียวกัน คงมั่นเสมอ
และหนึ่งเดียวคือ ทั้งมวลพบเจอ ให้เข้มแข็งเธอ อย่าได้อ่อนแอ
อิสตรีนางหนึ่งนั้น มั่นใจ
ทุกสิ่งประกายไสว ใช่แล้ว
ทองคำเปล่งปลั่งไป และหล่อน
ซื้อซึ่งทางสวรรค์แก้ว สู่ขั้นบันได ฯ
ลำดับชนิดของฉันทลักษณ์ที่เลือกแต่ง
โคลง ๔ สุภาพ
กลอน ๘
กาพย์ยานี ๑๑
โคลง ๔ สุภาพ
กาพย์ยานี ๑๑
โคลง ๔ สุภาพ
กาพย์ยานี ๑๑
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
โคลง ๔ สุภาพ
ศิลปิน วง Led Zeppelin