หลานพึ่งเรียนจบมายืมเงินตั้งธุรกิจร้านกาแฟของตัวเอง เพราะไม่อยากเป็นลูกน้องใคร คุณคิดอย่างไรบ้างครับ ?

แถวบ้านผมเพียบครับ เด็กจบใหม่ลงทุนร้านกาแฟ
นี่ไปสืบมา ลงทุนตั้งแต่ 500,000-3,000,000++ บาท
พวกลงทุน500,000+ นี่คือมีที่ดินของตัวเอง เลยหาสิ่งปลูกสร้างมาลง
ลงทุนเครื่องกาแฟ อุปกรณ์ต่างๆ  

สำหรับเด็กจบใหม่นอนยันเลยว่าไปไม่รอดแม้แต่ร้านเดียว ยังไม่เคยเห็นใครไปรอด นี่เห็นมามากกว่าสิบร้าน
ที่ยังเหลืออยู่คือ ร้านที่คนมีตังค์ลงทุนแล้วขายอาหารด้วย เขามีทุนมากพอที่จะประคองสู้ได้ แต่ก็หืดจับละ
ส่วนร้านของเด็กน้อยไปเกิดใหม่หมดแล้ว ร้านพวกนี้ปิดตายหมดเพราะไม่มีใครกล้าเซ้งต่อ บางแห่งลงทุนเงินหลายล้านยังปิดร้างเลย

สิ่งที่เหมือนกันหมดสำหรับเด็กๆทำธุรกิจพวกนี้คือ เด็กก็คือเด็ก คือไม่สู้งาน จะจ้างลูกจ้างอย่างเดียว จะเป็นนายชี้นิ้วอย่างเดียว
ทำงานได้สองวันก็แคปชั่นเท่ๆลงเฟซบุ๊คว่า เหนื่อยก็ต้องทน เพราะความจนมันน่ากลัว ได้ยอดไลค์ประมาณ800ไลค์
พร้อมคอมเม้นต์ สู้ๆนะ เก่งจังเลย รวยใหญ่แล้วเพื่อนเรา ขยันทำมาหากินจังเลย ฯลฯ แหม่เหนื่อยเหลือเกินสุดจะบรรยาย
และที่ขาดไม่ได้ของเด็กยุคนี้คือติดเที่ยว ต้องมีชีวิตชิคๆเก๋ๆล้ำเพื่อน ไว้ลงเฟซบุ๊ค มีทริปท่องเที่ยวทุกสัปดาห์ เดี๋ยวไปดำน้ำภูเก็ต
เดี๋ยวไปช๊อปปิ้งญี่ปุ่น เดี๋ยวออกไปปาร์ตี้งานวันเกิด กลางคืนเมา กลางวันนอน มีรูปสวยแคปชั่นเก๋ๆรอขึ้นเครื่อง มีรูปเก๋ๆงานปาร์ตี้  

แล้วคุณคิดว่ามันจะไปรอดไหม สงสารแต่พ่อแม่ที่ต้องคอยปลดหนี้ตามหลังครับ บางคนหลายล้านบาทเลยที่พ่อแม่ตามใช้หนี้

ทำไม่หลานไม่ขอยืมพ่อแม่ตัวเองหละคะ ระวังนะคะ ให้ยืมแล้วไม่ได้คืน ตอนไปทวงทั้งหลานและพ่อแม่เค้าจะพาลเกลียดคุณจขกท.โดยไร้เหตุผล

ก่อนจะมีธุรกิจ เป็นเจ้านายคนอื่น น่าจะมีประสบการณ์เป็นลูกน้องก่อนไหม
        ไปลองสมัครเป็นลูกจ้างร้านกาแฟดูก่อน ถ้าไม่อยากทำงานตามสาขาที่เรียนมา
        ถ้าไม่เข้าใจความรู้สึกถึงการเป็นลูกน้อง จะควบคุม ดูแล เอาใจใส่ รู้ใจ ลูกน้อง(คิดว่าทำร้านแล้วคิดการณ์ใหญ่ คงต้องมีลูกน้อง)ได้เหรอครับ

มาเล่าประสบการณ์ตรงค่ะเราเป็นเด็กคนนึงค่ะที่เรียนจบมาแล้วเปิดร้านกาแฟอยู่ต่างจังหวัด เงินที่มาลงทุนคือเงินพ่อแม่(ที่บ้านมีฐานะดีมีเงินเย็นไม่ได้กู้หนี้ยืมสิน) ตอนแรกก็กะเปิดชิคๆตามประสาเด็กครอบครัวมีตังค์อยากมีธุรกิจไม่ต้องเป็นลูกน้องใคร เริ่มต้นพ่อแม่ซื้อตึกทิ้งไว้ให้ก่อน เราก็มาเริ่มคิดว่าร้านกาแฟโซนนี้มีเยอะจริงๆถ้าเปิดร้านกาแฟอย่างเดียวท่าจะไม่รอดก็ตัดสินใจไปอยู่กทมพักใหญ่ๆเรียนเบเกอรี่ทุกชนิด เรียน8โมงถึง5โมงเย็นเรียนแบบนี้ทุกวันระยะเวลาหลายเดือน แล้วก็เริ่มไปเรียนชงกาแฟชิมมันทุกยี่ห้อค่ะ ก่อนมาเปิดร้านก็ไปเป็นลูกมือชงกาแฟอนู่ในร้านพี่คนนึงที่รู้จักกัน เปิดร้านกาแฟช่วงแรกๆขายดีค่ะ พอมาช่วงหลังร้านเฟรนชายขายเครื่องดื่มมาลงแถวๆย่านนี้เยอะมากขายแก้วละ25บาทแก้วใหญ่เว่อวัง แล้วร้านห้องแอร์อย่างเราจะรอดหรอ55 ช่วงหลังยอดขายน้ำตกฮวบค่ะ ก็ปรับตัวกันไปลงตู้ไอศกรีม ฮันนี้โทส ขนมเค้กซึ่งเราก็ทำเองอยู่แล้ว ปังปิ้งปังเย็นน้ำแข็งไสเสริมเข้ามา อาหารง่ายๆพวกเฟรนฟรายสปาเกตตี้ แล้วก็ไปเสนอขนมตามโรงแรมร้านต่างๆได้จัดเบรคงานนอกเข้ามาเสริม ทุกวันนี้ยอดขายมาจากขนมเป็นหลักค่ะ กาแฟนี่กลายเป็นตัวเสริมในร้านไปแล้ว นี่ก็ได้ข่าวมาว่าตึกแถวใกล้ๆกันจะมีร้านกาแฟเปิดใหม่นี่ก็เตรียมแบ่งพื้นที่ในร้านจัดโซนตุ๊กตาของกิ๊ฟชอปสไตล์เกาหลีญี่ปุ่นไปอีก ทำร้านแบบนี้ต้องมีการปรับตัวค่ะต้องมีความสามารถด้วยจะมาคิดว่าแค่เก๋ๆชิคๆบ้านมีเงินก็อยู่ไม่รอดหรอกค่ะ ถ้าเรามีหลานมาขอเงินเราไม่ให้นะพ่อแม่ไปไหนอะงง ถ้าจะเอาเงินจริงๆเอาพ่อแม่มาคุยค่ะทำสัญญากู้จะวางบ้านรถที่ดินหรืออะไรก็แล้วแต่จะตกลงกัน ถ้ามาให้เปล่าๆสัญญาใจไม่ไหวเด็กสมัยนี้เน้นเอาเท่ห์ชีวิตสโลไล โพสชีวิตดีๆมีแต่เปลือกมาอวดกัน