วันนี้มีเรื่องสยองขวัญตั้งแต่สมัยประถมที่ได้รับจากเพื่อนมาถ่ายทอดให้เพื่อนๆได้ฟังกัน เกริ่นก่อนนะครับ เพื่อนผมคนนี้ผมขอแทนชื่อว่า โจ นะครับ เท่าที่จำได้โจอยู่กับพ่อสองคนมาตั้งแต่เด็ก
เริ่มเรื่องเลยคือย้อนไปเมื่อสมัยประถม โจ ได้อาศัยอยู่กับพ่อสองคน ห้องที่โจกับพ่อพักนั้นก็เป็นห้องแถวธรรมดาข้างในกั้นแบ่งเป็นห้องด้วยไม้อัด ปกติแล้วโจจะอยู่ห้องคนเดียวไม่ค่อยได้มีเวลาอยู่กับพ่อมากนักเพราะพ่อของโจทำงานจนดึกจนดื่นกว่าจะกลับถึงบ้านก็เที่ยงคืน-ตีหนึ่งได้ จะมีเวลาได้เจอได้คุยก็ตอนตื่นเช้าไปโรงเรียนหรือไม่ก็วันที่พ่อของโจหยุดงานตรงกับวันเสาร์และอาทิตย์
วันนั้นก็เป็นปกติที่พ่อของโจไปทำงานและโจเองก็ไปโรงเรียน วันนั้นโจได้ชวนเพื่อนสนิทหนึ่งคนไปเล่นที่บ้านหลังจากเลิกเรียน ถึงเวลาทั้งคู่ก็พากันไปที่บ้านโจ ดื่มน้ำอัดลม ดูการ์ตูนตามประสาเด็กประถม
เวลาผ่านไปจนเกือบจะหัวค่ำ เพื่อนของโจก็ขอตัวกลับก่อน แต่ก่อนจะกลับเพื่อนของก็โจได้ถามโจว่า "อยู่คนเดียวไม่กลัวผีหรอ?" ด้วยความที่เป็นเด็กไม่ได้คิดอะไรเลยตอบออกไปว่า "ไม่กลัวหรอก ออกมาดิจะเตะให้ดู" หวังจะโชว์เพื่อน และเพื่อนก็กลับบ้านไป
ช่วงเวลาสองทุ่มสามทุ่มโจก็ได้อาบน้ำ เปิดแอร์นอนห่มผ้าห่มดูทีวีตามปกติก่อนนอนและก็ผลอยหลับไป โจนอนหันหน้าเข้ากำแพงเพราะเตียงตั้งติดกับกำแพง ส่วนปลายเท้าก็เป็นประตูห้อง และโจก็ได้พลิกตัวกลับมาอีกฝั่ง มีบางอย่างดลบันดาลให้โจต้องลืมตาขึ้นมา
โจลืมตาขึ้นมาก็เห็นผู้หญิงหนึ่งนอนอยู่เบื้องหน้า ลักษณะนอนหันข้างและสบตากับโจอยู่ ใบหน้านั้นอมเขียว ตาสีแดงก่ำ นอนจ้องหน้าโจอยู่ โจช็อคและรีบหันหน้าตัวเองกลับเข้าฝั่งกำแพง และโจก็รู้สึกได้ว่าทีอะไรบางอย่างมาสัมผัสที่ไหล่ของโจ และร่างของโจก็ถูกจับให้หันหน้ากลับมาทางเดิม โจสู้แรงไม่ได้ได้นอนหลับตาปี๋ร้องไห้จนทนไปมากกว่านี้ไม่ไหวตัดสินใจลุกขึ้นวิ่งไปที่ประตูทีอยู่ปลายเตียง แต่โจก็รู้สึกเหมือนกับวิ่งชนอะไรบางอย่างที่อยู่ปลายเตียงก่อนถึงประตู โจเปิดประตูร้องไห้ลั่น ปัสสาวะราด จนเพื่อนข้างห้องที่รู้จักกับพ่อของโจได้ยินเข้าก็เลยออกมาดูและถามโจว่าเป็นอะไร โจก็ยังไม่ได้เล่าอะไรเพราะมัวแต่ร้องไห้ หลังจากหยุดร้องไห้ตั้งสติได้ก็เล่าให้เพื่อนข้างห้องฟังว่าเจออะไรมาบ้าง เพื่อนข้างห้องก็เลยบอกว่างั้นนอนนี่ก่อนรอพ่อกลับมา
จนถึงเวลาที่พ่อของโจเลิกงานกลับบ้านมาถึงห้อง พอมาถึงห้องไม่เจอโจก็โวยวายตามหาลูกชาย เพื่อนข้างห้องได้ยินก็ออกมาเรียกพ่อของโจว่าลูกชายอยู่กับเขาและก็เล่าทุกอย่างให้พ่อของโจฟัง พ่อของโจก็ถามโจว่าไปทำอะไรมา ตอนแรกก็ไม่คิดไม่ออกจนเวลาผ่านไปสักพักก็นึกออกว่าตัวเองพูดอะไรออกไปไม่ดี พ่อก็พาโจไปจุดธูปขอขมาแล้วเช้ามาก็พาไปทำบุญใส่บาตร หลังจากนั้นก็ไม่เคยเจออะไรอีกเลย
เรื่องก็มีประมาณนี้ครับ
ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านนะครับ🙏🏻
เพราะปากไม่ดี!
เริ่มเรื่องเลยคือย้อนไปเมื่อสมัยประถม โจ ได้อาศัยอยู่กับพ่อสองคน ห้องที่โจกับพ่อพักนั้นก็เป็นห้องแถวธรรมดาข้างในกั้นแบ่งเป็นห้องด้วยไม้อัด ปกติแล้วโจจะอยู่ห้องคนเดียวไม่ค่อยได้มีเวลาอยู่กับพ่อมากนักเพราะพ่อของโจทำงานจนดึกจนดื่นกว่าจะกลับถึงบ้านก็เที่ยงคืน-ตีหนึ่งได้ จะมีเวลาได้เจอได้คุยก็ตอนตื่นเช้าไปโรงเรียนหรือไม่ก็วันที่พ่อของโจหยุดงานตรงกับวันเสาร์และอาทิตย์
วันนั้นก็เป็นปกติที่พ่อของโจไปทำงานและโจเองก็ไปโรงเรียน วันนั้นโจได้ชวนเพื่อนสนิทหนึ่งคนไปเล่นที่บ้านหลังจากเลิกเรียน ถึงเวลาทั้งคู่ก็พากันไปที่บ้านโจ ดื่มน้ำอัดลม ดูการ์ตูนตามประสาเด็กประถม
เวลาผ่านไปจนเกือบจะหัวค่ำ เพื่อนของโจก็ขอตัวกลับก่อน แต่ก่อนจะกลับเพื่อนของก็โจได้ถามโจว่า "อยู่คนเดียวไม่กลัวผีหรอ?" ด้วยความที่เป็นเด็กไม่ได้คิดอะไรเลยตอบออกไปว่า "ไม่กลัวหรอก ออกมาดิจะเตะให้ดู" หวังจะโชว์เพื่อน และเพื่อนก็กลับบ้านไป
ช่วงเวลาสองทุ่มสามทุ่มโจก็ได้อาบน้ำ เปิดแอร์นอนห่มผ้าห่มดูทีวีตามปกติก่อนนอนและก็ผลอยหลับไป โจนอนหันหน้าเข้ากำแพงเพราะเตียงตั้งติดกับกำแพง ส่วนปลายเท้าก็เป็นประตูห้อง และโจก็ได้พลิกตัวกลับมาอีกฝั่ง มีบางอย่างดลบันดาลให้โจต้องลืมตาขึ้นมา
โจลืมตาขึ้นมาก็เห็นผู้หญิงหนึ่งนอนอยู่เบื้องหน้า ลักษณะนอนหันข้างและสบตากับโจอยู่ ใบหน้านั้นอมเขียว ตาสีแดงก่ำ นอนจ้องหน้าโจอยู่ โจช็อคและรีบหันหน้าตัวเองกลับเข้าฝั่งกำแพง และโจก็รู้สึกได้ว่าทีอะไรบางอย่างมาสัมผัสที่ไหล่ของโจ และร่างของโจก็ถูกจับให้หันหน้ากลับมาทางเดิม โจสู้แรงไม่ได้ได้นอนหลับตาปี๋ร้องไห้จนทนไปมากกว่านี้ไม่ไหวตัดสินใจลุกขึ้นวิ่งไปที่ประตูทีอยู่ปลายเตียง แต่โจก็รู้สึกเหมือนกับวิ่งชนอะไรบางอย่างที่อยู่ปลายเตียงก่อนถึงประตู โจเปิดประตูร้องไห้ลั่น ปัสสาวะราด จนเพื่อนข้างห้องที่รู้จักกับพ่อของโจได้ยินเข้าก็เลยออกมาดูและถามโจว่าเป็นอะไร โจก็ยังไม่ได้เล่าอะไรเพราะมัวแต่ร้องไห้ หลังจากหยุดร้องไห้ตั้งสติได้ก็เล่าให้เพื่อนข้างห้องฟังว่าเจออะไรมาบ้าง เพื่อนข้างห้องก็เลยบอกว่างั้นนอนนี่ก่อนรอพ่อกลับมา
จนถึงเวลาที่พ่อของโจเลิกงานกลับบ้านมาถึงห้อง พอมาถึงห้องไม่เจอโจก็โวยวายตามหาลูกชาย เพื่อนข้างห้องได้ยินก็ออกมาเรียกพ่อของโจว่าลูกชายอยู่กับเขาและก็เล่าทุกอย่างให้พ่อของโจฟัง พ่อของโจก็ถามโจว่าไปทำอะไรมา ตอนแรกก็ไม่คิดไม่ออกจนเวลาผ่านไปสักพักก็นึกออกว่าตัวเองพูดอะไรออกไปไม่ดี พ่อก็พาโจไปจุดธูปขอขมาแล้วเช้ามาก็พาไปทำบุญใส่บาตร หลังจากนั้นก็ไม่เคยเจออะไรอีกเลย
เรื่องก็มีประมาณนี้ครับ
ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านนะครับ🙏🏻