วันนี้ฉันและแม่ เดินกลับบ้านพร้อมกัน นานๆครั้งที่ได้เดินพร้อมกัน เพราะช่วงนี้ฉันฝึกงาน กลับถึงบ้านก็ห้าทุ่มกว่า เลยไม่ค่อยได้คุยกัน แต่วันนี้ได้ day off เลยลงไปรับแม่ เพื่อกลับบ้านพร้อมกัน รู้สึกคิดถึงมากๆเลย พอขึ้นมาถึงบ้าน ก็มีน้องชายกับยายที่รออยู่ แล้วอยู่ๆ แม่ของฉันก็บอกว่า เดี๊ยวจะไปตัดผมหน่อย เพราะอากาศร้อน แล้วน้องชายของฉันก็พูดออกมาว่า แม่แรดจัง... ทั้งห้องเงียบ ฉันกับยายมองหน้ากันด้วยหน้าตาตกใจ ความรู้สึกลึกๆฉันเจ็บมาก น้ำตาก็ไหลออกมาเลย ยายก็ถามน้องว่า ทำไมพูดแบบนี้ ว่าแม่ได้ไง ก็ได้สั่งสอนไปพร้อมกับน้ำตาของน้องที่ไหล เอ่ยคำว่า ขอโทษครับ...
ฉันก็เห็นหน้าของแม่ ว่าน้ำตาคลอเบ้า ณ ตอนนั้นความรู้สึกที่ไม่อยากเห็นน้ำตาของแม่เลย เจ็บมากๆ แต่แม่ก็คงเสียใจกับคำพูดของน้องชายมากแน่ๆ
สอนน้องต่างๆนานา คนในครอบครัวไม่เคยใช้คำแบบนี้พูดใส่กันเลย เฮ้อ ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกจริงๆ

ขอบคุณพันทิปที่ให้ระบายค่ะ
ไม่อยากให้เกิดขึ้นแบบนี้เลย
ฉันก็เห็นหน้าของแม่ ว่าน้ำตาคลอเบ้า ณ ตอนนั้นความรู้สึกที่ไม่อยากเห็นน้ำตาของแม่เลย เจ็บมากๆ แต่แม่ก็คงเสียใจกับคำพูดของน้องชายมากแน่ๆ
สอนน้องต่างๆนานา คนในครอบครัวไม่เคยใช้คำแบบนี้พูดใส่กันเลย เฮ้อ ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีกจริงๆ
ขอบคุณพันทิปที่ให้ระบายค่ะ