รักที่พ่อแม่ยังไม่เปิดใจ ควรไปต่อหรือพอแค่นี้?

ตอนนี้มีเรื่องอึดอัดในใจอยู่เรื่องนึงคะ เกี่ยวกับสถานการณ์ของความรักที่เป็นอยู่ในตอนนี้ คือมีแฟนค่ะ ตอนนี้เราคบกันได้เกือบ 3 ปีแล้ว เรารักกันมากค่ะ มีปัญหากระทบกระทั่งกันบ้าง แต่ก็กลับมาคืนดีกันเหมือนเดิมทุกครั้ง ตอนนี้เราสองคนเรียนมหาลัยอยู่ค่ะ ความรักในวัยนี้ถ้ามองในมุมมองของคนทั่วไป อาจจะดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดาใช่ไหมคะ แต่ของเราไม่เลย เพราะอะไรน่ะหรอคะ เพราะครอบครัวของเราทั้งสองฝ่ายไม่ได้คิดแบบนั้น ยอมรับตามตรงค่ะว่า เราสองคนโตมาในครอบครัวที่มีแนวความคิดคล้ายๆกัน คือพ่อแม่ค่อนข้างตรกรอบให้เรามาก เราต้องใช้ชีวิตอยู่ในกฏเกณฑ์ที่พ่อแม่ขีดไว้ให้ตลอด เรื่องความรักก็เหมือนกันค่ะ อย่างตัวเราเองจะถูกที่บ้านคอยพูดเสมอว่าไม่อยากให้มีแฟน จนกว่าจะเรียนจบ มีการมีงานทำพ่อแม่เราค่อนข้างดูแลเราในเรื่องนี้มาก จนกลายเป็นว่าเราไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ เพิ่งคบกับคนนี้คนแรก คบแบบจริงจัง ส่วนตัวแฟนเราเองก็เหมือนกันค่ะ ถึงเค้าอาจจะเคยคบคนอื่นมาก่อน ก่อนที่จะมาคบกับเรา แต่ก็ต้องอยู่ในขอบเขตที่พ่อแม่กำหนดไว้ให้มาโดยตลอด เชื่อไหมคะ แค่เจอกัน กินข้าวกันแค่นี้ ถ้าขออนุญาตพ่อกับแม่ไปตรงๆ เราคงไม่ได้มาเจอกัน เรารู้สึกอึดอัดมากค่ะ อยากมีโมเม้นต์พาแฟนไปทำความรู้จักกับคนที่บ้านแบบเปิดเผย อยากไปทำความรู้จักกับพ่อแม่ของแฟน อยากไปมาหาสู่กันแบบที่ผู้ใหญ่รับรู้ แต่ก็ไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกแบบนั้นเลย เคยปรึกษาแฟนค่ะว่า ขอไปสวัสดีพ่อกับแม่เขาได้ไหม แต่เขาเองก็ปฏิเสธค่ะ เราดูออกเลยว่าเขากลัวและเกรงใจพาอกับแม่มาก ด้วยความที่เราเองก็รักเขามาก ก็เลยพยายามไม่คิดมากและคบกันมาเรื่อยๆจนถึงตอนนี้ เพราะถ้ามามองในมุมของครอบครัวเรา พ่อกับแม่เราเองก็ไม่ต่างจากเขาเลย. อาจจะเข้มงวดกว่าด้วยซ้ำ เพราะอย่างน้อยพ่อแม่เขาก็รู้ว่าเราคบกันค่ะ แต่พ่อแม่เรายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเรามีแฟน ตอนนี้เราอึดอัดมากแบบอธิบายไม่ถูกค่ะ ถามว่าเข้าใจความหวังดี ความห่วงใยของพ่อแม่ไหม เข้าใจนะคะและรู้ว่าคงไม่มีใครรักเราได้มากกว่าท่านแล้ว แต่บางทีมันก็อดหดหู่ใจไม่ได้ เราอยากพูดอยากบอกทุกอย่างกับพ่อแม่มากค่ะ อยากให้สิ่งที่มันอัดอั้นอยู่ข้างในหมดไป ไม่อยากรู้สึกผิดตลอดเวลาที่คบกันอยู่ แล้วพ่อแม่ไม่รู้อะไรเลย แต่เรากับแฟนก็ต่างคนต่างปลอบใจกันมาตลอดนะคะ. ว่าสักวันนึงเราคงสามารถพิสูจน์ให้พ่อกับแม่สามารถยอมรับในความรักของเราได้ เพราะเราก็วางแผนอนาคตไว้ด้วยกันค่อนข้างไกลค่ะเพียงแต่ตอนนี้เราต้องอดทนและรอเวลา... แต่บางครั้งมันก็ทรมานและบั่นทอนจิตใจจริงๆค่ะ เราควรทำไงดีคะ?  ควรจะคบกันต่อไปแบบนี้เรื่อยๆ โดยที่ยังไม่บอกพ่อแม่ หรือตัดสินใจบอกดี แต่เราก็ไม่อยากทำให้พ่อแม่ผิดหวังในตัวเราอ่ะค่ะ หรือว่าเราควรจะยุติความสัมพันธ์ก่อน แล้วเมื่อไหร่ที่ต่างฝ่ายต่างมีความพร้อมและพ่อแม่ ยอมรับค่อยกลับมาคบกันดีคะ?
อยากขอความเห็นเผื่อมีใครที่พอมีประสบการณ์หรือสามารถให้คำแนะนำได้
ขอบคุณค่ะ.