ชื่อกระทู้นี้เป็นคำถามจากเพื่อนต่างวัยในเฟสบุ๊คถาม จขกท. เมื่อไม่นานมานี้ แต่ยังไม่ได้ตอบคำถามเขา คิดว่ามาตอบในห้องนี้น่าจะดีกว่า อาจจะเป็นแนวคิดสำหรับผู้สูงอายุบางท่าน ที่อาจจะมาอ่านพบในห้องนี้
ขอออกตัวก่อนว่า คำตอบที่ท่านอ่านต่อไปนี้เป็นหลักการที่ จขกท.ปฏิบัติกับตนเอง ไม่ได้อ้างอิงจากหลักเกณฑ์ทางวิชาการแต่ประการใด ผิดถูกประการใดโปรดให้อภัยด้วยครับ เดือนพฤษภาคมนี้ (2560) จขกท.อายุย่างขึ้น 80 ปีครับ
จขกท.แบ่งร่างกายเป็นสองส่วนคือ จิต กับ กาย ตามคำพังเพยที่ว่า "จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว"
จิต พยายามบริหารจิตใจให้ดี ไม่คิดอะไรที่ฟุ้งซ่าน สับสน ไม่เครียด พยายามปล่อยวางอะไรที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตประจำวัน หางานอดิเรกทำตามความเหมาะสม ใช้เวลาว่างในการศึกษาหาความรู้ให้เหมาะกับวัย เมื่อจิตดีก็ช่วยร่างกายให้ดีไปแล้วกว่าครึ่ง
กาย ทำความเข้าใจตามสัจธรรมของชีวิตว่า เมื่ออายุมากขึ้นร่างกายย่อมทรุดโทรมเป็นธรรมดา มีโรคภัยไข้เจ็บมารบกวน เมื่อเป็นโรคอะไรก็รักษาไปตามสภาพ ทำตัวใกล้หมอ มีวินัยในการกินยาตามที่หมอแนะนำ ไม่ละเลยในการดูแลร่างกาย เช่น การกินอาหาร ไม่สูบบุหรี่ ดื่มสุราหรือของมึนเมา ออกกำลังกายตามความเหมาะสม ไม่ประมาทในการเดินทางไปไหนมาไหน (เพราะต้องเดินทางคนเดียว เช่น ไป รพ.) ไปเที่ยวบ้างเป็นครั้งคราวกับลูกหลานหรือครอบครัว เพื่อเป็นการทดสอบสมรรถนะของร่างกายด้วย เพราะครอบครัวเล็กจึงต้องอยู่บ้านคนเดียวเสมอ จึงต้องไม่ประมาทในการใช้ชีวิตในบ้าน เช่นขึ้นบันได เข้าห้องน้ำ เป็นต้น



คนสูงอายุมีวิธีการดูแลตนเองอย่างไร
ขอออกตัวก่อนว่า คำตอบที่ท่านอ่านต่อไปนี้เป็นหลักการที่ จขกท.ปฏิบัติกับตนเอง ไม่ได้อ้างอิงจากหลักเกณฑ์ทางวิชาการแต่ประการใด ผิดถูกประการใดโปรดให้อภัยด้วยครับ เดือนพฤษภาคมนี้ (2560) จขกท.อายุย่างขึ้น 80 ปีครับ
จขกท.แบ่งร่างกายเป็นสองส่วนคือ จิต กับ กาย ตามคำพังเพยที่ว่า "จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว"
จิต พยายามบริหารจิตใจให้ดี ไม่คิดอะไรที่ฟุ้งซ่าน สับสน ไม่เครียด พยายามปล่อยวางอะไรที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตประจำวัน หางานอดิเรกทำตามความเหมาะสม ใช้เวลาว่างในการศึกษาหาความรู้ให้เหมาะกับวัย เมื่อจิตดีก็ช่วยร่างกายให้ดีไปแล้วกว่าครึ่ง
กาย ทำความเข้าใจตามสัจธรรมของชีวิตว่า เมื่ออายุมากขึ้นร่างกายย่อมทรุดโทรมเป็นธรรมดา มีโรคภัยไข้เจ็บมารบกวน เมื่อเป็นโรคอะไรก็รักษาไปตามสภาพ ทำตัวใกล้หมอ มีวินัยในการกินยาตามที่หมอแนะนำ ไม่ละเลยในการดูแลร่างกาย เช่น การกินอาหาร ไม่สูบบุหรี่ ดื่มสุราหรือของมึนเมา ออกกำลังกายตามความเหมาะสม ไม่ประมาทในการเดินทางไปไหนมาไหน (เพราะต้องเดินทางคนเดียว เช่น ไป รพ.) ไปเที่ยวบ้างเป็นครั้งคราวกับลูกหลานหรือครอบครัว เพื่อเป็นการทดสอบสมรรถนะของร่างกายด้วย เพราะครอบครัวเล็กจึงต้องอยู่บ้านคนเดียวเสมอ จึงต้องไม่ประมาทในการใช้ชีวิตในบ้าน เช่นขึ้นบันได เข้าห้องน้ำ เป็นต้น